Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


-Τι είναι πάλι τούτο; Κρατάτε Τούρκοι τ’ άρματα!
- Τι έγινε; Πάλι παραβίαση του εναέριου χώρου μας;
- Τι παραβίαση μου τσαμπουνάς;
- Λέω… Μπήκαν πάλι οι Τούρκοι στο Αιγαίο;
- Να ‘ταν οι Τούρκοι, καλά θα ‘ταν. Διότι τους Τούρκους τους ξέρεις, ξέρεις πως θα τους κουμαντάρεις! Καλώς, κακώς θα βρεις ένα τρόπο!
- Αλλά;
- Εδώ μιλάμε για άλλη παραβίαση.
- Τι; Οι Αλβανοί; Οι Σκοπιανοί; Οι Βούλγαροι; Έχουμε άλλους; Α! Μπα δεν έχουμε! Πάλι καλά! Λίγοι αλλά …λέοντες! Από την άποψη, για να μην παρεξηγηθώ στο λέω, των μεγάλων προβλημάτων που προκαλούν!
- Βγήκες πολύ έξω! Για μέσα λέω!
- Μέσα; Εσωτερικό είναι το πρόβλημα;
- Γιατί; Εσύ τι νομίζεις; Όλα μας τα προβλήματα από μέσα είναι, εκ του εσωτερικού ορμώμενα είναι τα σκασμένα!
- Και;
- Αν είναι αλήθεια όλα αυτά που κυκλοφορούν… οι συνταξιούχοι βουλευτές θα πάρουν αυξήσεις αναδρομικά…
- Ε! Τώρα ξεδιαλύνει το μυστήριο…
- Ποιο μυστήριο…
- Τις προάλλες έλεγα…, σκεφτόμουν δηλαδή… και μάλλον προς τα κει πάει το πράγμα… Έλεγα, γιατί θέλουν να μειώσουν τις συντάξεις των συνηθισμένων συνταξιούχων, των φτωχομπατίρηδων; Κάποιο σκοπό θα είχαν, δεν μπορεί, για κάπου θα είναι να δοθούν, δεν μπορεί… έτσι πάει… Κόβεις από δω γιατί θα τα πας αλλού. Θα τα απλώσεις στο μπουγαδόσχοινο να στεγνώσουν; Θα τα βάλεις  σε λοταρία για να βρεθεί ο τυχερός; Τέλος πάντων, κάπου θα πήγαιναν… Τώρα μου λύθηκε το μυστήριο…
- Και;
- Που θα βρίσκονταν τόσα λεφτά; Να πάρουν από τα νοσοκομεία, δεν πάει, θα υποφέρουν οι άρρωστοι, δε λέει, φάρμακα, ενέσεις, εξετάσεις, έξοδα είναι όλα αυτά! Δεν πάει! Από πού να πάρουν, από πού να πάρουν, κατέληξαν… να πάρει η μάνα!
- Και γιατί να πάρει η μάνα; Ας πάρει ο …
- Καλά, την κολοκυθιά θα παίξουμε τώρα;
- Α! Δε σου είπα! Θα πάρουν κι από αλλού!
- Από πού ρε; Τι παίζει;
- Από τις τραπεζικές συναλλαγές! Έπεσε κι αυτό στο τραπέζι. Τώρα πως θα κάτσει, δεν ξέρω!
- Δηλαδή;
- Να… Πας για παράδειγμα στην τράπεζα να πληρώσεις τους φόρους σου…
- Ε;
- Θα πληρώσεις φόρο.
- Φόρο; Για ποιο λόγο!
- Φόρο, διότι αφού μπορείς και πληρώνεις τους φόρους σου, σημαίνει ότι έχεις λεφτά, άρα μπορείς να δώσεις και εσύ το κάτι τις σου!
- Κι από δω;
- Εμ, κι από δω!
- Να δεις… να μου το θυμηθείς, αυτοί θα μας βάλουν να ξυρίσουμε και τα μουστάκια μας.
- Γιατί;
- Γιατί έτσι όπως πάμε, δεν αποκλείεται να φορολογηθούν κι αυτά! Άρα;
- Ή ξυρίζεις ή πληρώνεις!
- Α! Γεια σου!
  

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Πολύ σκεφτικό σε βλέπω… Εεεε… Δεν ακούς; Τα μισά της χιλιάδας πεντακόσια!
- Ποια;
- Καλά, εσύ έφυγες νωρίς!
- Όχι, ρε, εδώ είμαι… τι έλεγες;
- Εγώ έλεγα, εσύ σκεφτόσουν. Κάπου χαθήκαμε, άντε να βρεθούμε τώρα.
- Σκεφτόμουν… Και τι δεν σκεφτόμουν… Το πήρες χαμπάρι, ρε; Πάει κι αυτή η χρονιά. Αλλάζει ο χρόνος…
- Ο χρόνος αλλάζει, ο κόσμος δεν αλλάζει… Όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα το ίδιο μένουν!
- Σοφό, πολύ σοφό αυτό…
- Πόσο ίδια όμως;
- Όπως σε βλέπω και με βλέπεις… Μια ψευδαίσθηση…
- Εμείς είμαστε μια ψευδαίσθηση;
- Βέβαια… Αυτό έχουμε γίνει… Άνευ αμφιβολίας…
- Και ποια θα είναι η συνέχεια;
- Τι μπορεί να γίνει μια ψευδαίσθηση; Ποια μπορεί να είναι η συνέχειά της;
- Το ίδιο της το είδωλο! Δεν αλλάζουν όλα τριγύρω και όλα το ίδιο μένουν; Αυτό! Η ψευδαίσθηση ότι κάτι θα αλλάξει, η ψευδαίσθηση ότι η καινούρια χρονιά όλο και κάτι καινούριο θα φέρει… Οι ανείπωτες ευχές που δεν είπαμε…
- Αφού είναι ανείπωτες…
- Άνοιξε και κανένα λεξικό. Η γνώση είναι δύναμη… Για να μην ξεφεύγουμε… Οι ευχές και τα χαμόγελα θα μείνουν για λίγο, θα σταματήσουν λίγο πιο κάτω και όλα θα αλλάξουν πάλι με μιας…
- Πολύ μαυρίλα, βρε παιδί μου!  άλλαξε τροπάρι…
- Για να έχω την ψευδαίσθηση ότι είμαι ευτυχισμένος; Ξέρεις πόσες μεγαλόστομες ευχές θα ακουστούν και πάλι; Οι ίδιες που ακούστηκαν και πριν από ένα χρόνο, πριν από δυο δεκαετίες, πριν από πενήντα και βάλε… Και η ψευδαίσθηση συνεχώς συντηρείται, για να μένει πάντα φρέσκη και ολοζώντανη. Μόνον αυτή! Πόσες ευχές! Όλες υποταγμένες στην αυτοκρατορία της ψευδαίσθησης, για να συνεχίζει και να κάνει κύκλους, να βαυκαλίζει τα όνειρά μας… Και ξέρεις τι θα απογίνουν τα όνειρά μας;
- …
- Μια ψευδαίσθηση ανάσας, μια ψευδαίσθηση χαμόγελου…
- Κοίτα…
- Όχι, φίλε, δεν ζούμε! Το κατάλαβες; Δεν ζούμε, ρε γαμώτο!  Μας έκλεψαν την ζωή μας και στη θέση της έβαλαν μια ψεύτικη…
  

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Χρόνια πολλά!
- Χρόνια πολλά και καλά!
- Που τα είδες;
- Ποια; Τα πολλά ή τα καλά;
- Για τα πολλά δεν ξέρω, θα δείξει! Για τα καλά, δεν το συζητώ! Έχουν γίνει ανάρπαστα και ξεμείναμε λίγο, δεν κυκλοφορεί ούτε δείγμα στην αγορά! Τα καλά τέλος! Είναι προσωρινώς εξαντλημένα! Θα δείξει η μελλοντική παραγωγή. Αν αναβαθμιστεί το εργοστάσιο και πάρουν μπρος οι μηχανές, μπορεί να αρχίσει πάλι παραγωγή, αλλιώς μας βλέπω… να μην βλεπόμαστε! Κατάλαβες;
- Πολύ καλά! Πάντως εγώ δεν πιστεύω ότι το εργοστάσιο θα πάρει μπροστά. Απλώς μας δουλεύουν ψιλό γαζί! Και συνεχίζουν! Διότι, φίλε μου, δεν βγαίνω… δεν βγαίνεις… δεν βγαίνουμε… Γκέγκε;
- Και το ωραίο δεν ξέρεις ποιο είναι; Μας ειρωνεύονται κιόλας!
- Αυτό… Ανέκαθεν… Από αρχαιοτάτων χρόνων!
- Ο φίλος μας ο Σόιμπλε μας τα σούρνει ότι δεν κάνουμε τίποτα για το προσφυγικό. Ρε, μπαγάσα! Εδώ μας έχετε βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι, μας την λες κιόλας; Δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα, και μας βάζεις να ταΐσουμε, να ποτίσουμε και να στεγάσουμε κόσμο και ντουνιά; Δεν λέω, άνθρωποι είναι κι αυτοί, τους συμπονάμε, αλλά πως; Εσύ που έχεις αυτήν την ξέχειλη ευαισθησία και τους πονάς γιατί δεν κάνεις κάτι; Ώρες, ώρες  αναρωτιέμαι… αυτά τα ρημάδια τα σύνορα που αρχίζουν και που τελειώνουν; Μέχρι που είναι Ευρώπη; Μέχρι εδώ; Μέχρι εκεί; Τι είναι τα σύνορα; Τουβλάκια λέγκο που τη μια μέρα τα στήνουμε εδώ και την άλλη μέρα κατά πως βολεύει τα μετακομίζουμε;
- Εγώ ένα έχω να πω! Οι βόρειοι Ευρωπαίοι πάντα τέτοιοι ήταν και συνεχίζουν να είναι ίδιοι. Μελέτα λίγη ιστορία και να δεις! Μακριά από τον κώλο μας και ας γίνει ότι θέλει! Εμείς να είμαστε καλά!
- Εμείς;
- Ποιοι εμείς ρε; Οι Ευρωπαίοι των βορείων προαστίων! Σα να λέμε Κολωνάκι μεριά, κάτι από Αράχοβα, και Μύκονο μεριά!
- Ενώ εμείς είμαστε Βαλκάνιοι! Ε;

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι σου ‘λεγα χτες;
- Τι μου ‘λεγες χτες;
- Για το πνεύμα!
- Ποιο πνεύμα;
- Να το κοιτάξεις αυτό, διότι το γήρας έρχεται καλπάζοντας.
- Δε σε εννοώ!
- Ρε, δεν λέγαμε για το πνεύμα των Χριστουγέννων;
- Ναι, ρε, σωστά. Δίκιο έχεις!
- Πούντο;
- Ποιο;
- Κοίτα να σου πω, δεν θα με τρελάνεις χρονιάρες μέρες. Το πνεύμα ρε, των Χριστουγέννων  ρε!
- Καλά, για λέγε, αφαιρέθηκα λίγο!
- Αν είναι να σταματήσω… Δεν γίνεται δουλειά έτσι!
- Καλά, καλά, είμαι όλος αυτιά!
- Χτές πνίγηκαν καμιά δεκαριά πάλι στο Φαρμακονήσι. Στο έλεος του Θεού οι άνθρωποι. Από τη μια φωνάζουν εμάς που δεν μπορούμε να τους φροντίσουμε, αλλά αδιαφορούμε κιόλας. Διότι κύριε μου, δεν τους θες; Κάνε μια συμφωνία εσύ, κοτζάμ Ευρώπη γαρ, με τους Τούρκους ότι απαγορεύεται η είσοδος από την χώρας σας, διότι θα έχετε να κάνετε με εμάς, διότι δεν μπορείτε να παραβιάζετε τα σύνορα τρείς και λίγο.
- Δώσε, φόρτωνε…
- Ή άμα τους θες, διότι υπάρχει και το αίσθημα να πούμε, και κάπου εδώ υπεισέρχεται και το πνεύμα των Χριστουγέννων, οργανώνεις ένα σύστημα εισόδου και υποδοχής. Αλλά όχι μόνο από την Ελλάδα. Εσύ, κοτζάμ Ευρώπη έχεις και το μαχαίρι έχεις και το καρπούζι. Όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω! Γκέγκε;
- Εδώ σηκώνει χειροκρότημα το θέμα. Μια χαρά τα λες.
- Εγώ τα λέω, εγώ τ’ ακούω!
- Κι εγώ ρε, τι κάνω τόση ώρα εδώ; Εγώ δε σ’ ακούω; Δεν με βλέπεις; Α! Να το προσέξεις αυτό, διότι το γήρας έρχεται καλπάζοντας! Για να μάθεις! Ξέρουμε κι εμείς να λέμε ωραία και νόστιμα!
- Αφήνουν τον κόσμο και πεθαίνει και μετά νάσου ο πόνος και η στενοχώρια πλημμύρα, ένα πράμα. Σιγά ρε! Θα πνιγούμε! Αποφάσισε τι θες! Τους θες; Καλώς! Δεν τους θες; Πάλι καλώς! Αλλά κάνε κάτι. Κάνε αυτό που χρειάζεται είτε στην μια,  είτε στην άλλη περίπτωση!
- Τι ψάχνεις να βρεις; Εδώ κοιτάνε να αρπάξουν για ένα ξεροκόμματο κοτζάμ χώρα, υποφέρει κόσμος και κοσμάκης, με το πνεύμα των Χριστουγέννων θα ασχολούμαστε τώρα; Εσύ το είδες πουθενά;
- Από ό,τι έμαθα ήταν να ‘ρθει, αλλά έχασε την πτήση του!  

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι θα κάνεις τα Χριστούγεννα;
- Τι να κάνω; Θα σουβλίσω αρνάκι  και θα βάψω κόκκινα αυγά!
- Αυτά είναι για το Πάσχα, ρε!
- Το ξέρω!
- Τότε;
- Είπα κάτι για αλλαγή! Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια; Έχουν γίνει βαρετά πια! Κουραμπιέδες, κουραμπιέδες… Φτάνει πια!
- Ρε, γίνονται Χριστούγεννα χωρίς κουραμπιέδες, μελομακάρονα, δίπλες; Να μυρίσει το σπίτι από ...το πνεύμα των Χριστουγέννων!
- Πολύ προχώ σε βρίσκω! Ζάχαρη άχνη και πνεύμα των Χριστουγέννων;
- Η ζάχαρη άχνη σε πείραξε! Εδώ γίνονται θάματα και πράγματα και εσύ μιλάς για πνεύμα των Χριστουγέννων. Πάρτο χαμπάρι! Πνεύμα των Χριστουγέννων δεν υπάρχει, έχει γίνει αέρας κοπανιστός!
- Για προχώρα το!
- Οι ευαισθησίες και τα πνεύματα  κυκλοφορούν πάντα κατά το δοκούν. Ό,τι προαιρείται ο καθείς! Κατά πώς μας ταιριάζει κάπως; Προς τα εκεί πασπαλίζεται και το πνεύμα με την κατάλληλη ζάχαρη άχνη!
- Και γίνεται κουραμπιές;
- Καλό! Αλλά έχεις δίκιο! Έτσι ακριβώς είναι!
- Ναι, αλλά οι κουραμπιέδες έχουν περισσότερες θερμίδες. Και περισσότερα λιπαρά από τα μελομακάρονα!
- Τι μου λες! Δεν το ήξερα! Να και κάτι που μαθαίνεις! Άρα άκυρο και το αρνάκι! Αυτό έχει και χοληστερίνη και τριγλυκερίδια. Δεν ξέρεις από πού να φυλαχτείς! Τι λες για την γαλοπούλα;
- Εισαγωγής ή ντόπια;
- Υπάρχει διαφορά;
- Υπάρχει κίνδυνος η εισαγωγής να έχει μεγαλύτερο ΦΠΑ! Πρόσεξέ το αυτό! Δεν ξέρω τι έκαναν οι Γάλλοι. Μπορεί λόγω του πνεύματος των Χριστουγέννων να κατέβασαν τις τιμές!
- Άντε πάλι!
- Ακριβώς! Ο καθένας έχει το πνεύμα των Χριστουγέννων στην τσέπη του. Εναλλακτικά μπορεί να το έχει στο ταμείο του, ακόμη και στο χρηματοκιβώτιο του. Κατά βούληση! Όπως βολεύεται ο καθένας! Πνεύμα είναι και κατά πως φυσάει ακολουθεί και αυτό το ρεύμα! Να πάει κόντρα; Θα πουντιάσει! Και μετά, άντε να βρεις γιατρό! Δεν κυκλοφορεί εύκολα αυτό το πνεύμα! Είναι τελειωτικό το χτύπημα!
- Άρα, καλού κακού να το ρίξουμε στους …κουραμπιέδες!

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Κλαιν οι χήρες και τα ορφανά, κλαιν κι οι παντρεμένες!
- Όπα της! Πιάσαμε υψηλή κουλτούρα!
- Γιατί, πώς να το κάνουμε δηλαδή; Έρχεται ο πάσα ένας και μας ψιθυρίζει τα τραγούδια του. Όχι, κύριος, δεν είναι έτσι. Δεν μπορεί να είναι έτσι. Πιάσ’ το λίγο πιο αλέγκρο! Ανέβασε το λίγο! Διότι τι να πούμε κι εμείς; Να πιάσουμε το μνημόσυνο σαρανταήμερο και ετήσιο μαζί; Να είναι πιο πολύ το κλάμα;
- Τι λε, ρε;
- Τι να πω; Άμα κλαίγονται αυτοί, τι να πούμε και εμείς; Να πλημμυρήσουμε στην μαύρη πλερέζα και να μην αφήσουμε κόλλυβο για κόλλυβο;
- Για λίγο, ξεκαθάρισε το τοπίο, πολύ ομιχλώδες το βρίσκω, ρίξε λίγο αέρα!
- Έρευνες δεν γίνονται μόνο στη χώρα μας, γίνονται και αλλού!
- Κάτι μας είπες! Αυτό είναι γνωστό τοις πάσι!
- Οι Γερμανοί είναι ένα βήμα πριν την κατάρρευση!
- Τι υπονοείς; Δεν πάει καλά η Γερμανία;
- Για τους Γερμανούς λέω, ρε!
- Ε! Και;
- Οι Γερμανοί δεν είναι αισιόδοξοι για το τι μέλλει γενέσθαι!
- Ας το καλό! Θα μας αφήσουν στο έλεος του Θεού; Α! Τους καρμίρηδες!
- Όχι, ρε! Για τον εαυτό τους είναι απελπισμένοι!
- Τι θες να πεις;
- Ότι φοβούνται για την κατάσταση της οικονομίας!
- Που; Στην Γερμανία; Αφού αυτοί πάνε από το καλό στο καλύτερο! Ύποφτο αυτό! Πολύ ύποφτο!
- Και όμως, σχεδόν ένας στους δύο και ακόμη περισσότεροι πιστεύουν ότι η καινούρια χρονιά θα τα πάει χάλια οικονομικά!
- Μήπως, λέω μήπως να τους στείλουμε καμιά πρόσκληση, να τους φιλοξενήσουμε στα μέρη μας, για να δουν τι εστί βερίκοκο; Διότι άλλο η ανησυχία και άλλο η θηλιά που σφίγγει στο λαιμό. Αυτήν την ανησυχία πρέπει να αντιληφθούν για να καταλάβουν τι εστί η οικονομία κατρακυλάει κατά άβυσσο μεριά!
- Και δε μου λες; Οι Γερμανοί τρώνε κόλλυβα;

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Μου ‘ρθε μήνυμα!
- Μήνυμα; Από πού;
- Από το Λίντλ!
- Μπα; Και τι λέει;
- Βιάσου! Ήρθαν τα Χριστούγεννα!
- Αυτό το λες σε μένα ή το μήνυμα ήταν αυτό;
- Τι λέμε, ρε; Το μήνυμα!
- Γιατί, εσύ δεν το ‘ξερες;
- Σου λέει, με τόσα προβλήματα που έχει ο κόσμος μπορεί και να το ξέχασε, για στάσου να του το θυμίσουμε. Και αποκλείεται να έστειλαν μόνο σε μένα. Θα υπάρχουν πολλοί παραλήπτες αυτού του μηνύματος.
- Και γιατί να βιαστείς; Για ποιο λόγο;
- Ξέρω, γω; Να βιαστώ να κάνω ψώνια;
- Και γιατί να βιαστείς;
- Σου λέει, μπας και δεν προλάβω, και γίνουν ανάρπαστα.
- Πολύ αισιόδοξους τους βρίσκω!
- Τι άλλο να υποθέσω; Δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο!
- Στείλ’ τους χαιρετίσματα ότι αυτά που ήξεραν να τα ξεχάσουν, μπας και το ξέχασαν κι αυτοί, διότι το χρήμα δεν κυκλοφορεί και πολύ!
- Για να το στείλουν κάτι παραπάνω θα ξέρουν κι αυτοί. Δεν μπορεί σου λέει, Χριστούγεννα έρχονται όλο και κάτι παραπάνω θα ξοδευτεί. Γιατί μην ξεχνάς ότι υπάρχει και μια μερίδα που έχει το κομπόδεμα της, κάπου θα το έχει καταχωνιασμένο, μην ξεχνάς ότι μειώθηκαν οι ληστείες στις τράπεζες. Διότι σου λέει ο άλλος, τι να πάω να κάνω εκεί; Ψίχουλα να πάρω;. Αφού φυτοζωούν οι τράπεζες. Δεν πάω να κάνω κανένα ντου αλλού;
- Πάντως εγώ από ό,τι βλέπω, δύσκολα πολύ δύσκολα, διότι κυκλοφόρησε και το άλλο.
- Ποιο;
- Σύμφωνα με το παρατηρητήριο κοινωνικο-πολιτικών αλλαγών οι Έλληνες είναι απογοητευμένοι και θεωρούν ότι βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της κρίσης.
- Θεός φυλάξοι! Έχουμε ακόμη δρόμο δηλαδή;
- Δρόμο δεν θα πεις τίποτα! Κακοτράχαλες αναβάσεις μέχρι να πιάσουμε καθαρό αέρα. Σου λέει έχει χαθεί η εμπιστοσύνη στο Κοινοβούλιο. Από το 27% τον περασμένο Μάρτιο, κατηφόρισε μεγαλοπρεπώς στο 6% τον Νοέμβριο. Και περιμένουν και τα χειρότερα επειδή πιστεύουν ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο! Αυτά οι Έλληνες! Δηλαδή εγώ και εσύ!
- Ωραία! Μου ‘κανες την καρδιά περιβόλι.
- Τι σκας ρε; Τουλάχιστον αυτό που θα μας μείνει θα είναι η γυμναστική.
- Η γυμναστική; Τι εννοείς;
- Με τόσες κακοτράχαλες αναβάσεις θα εκπαιδευτούμε στην ορειβασία! 

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ




- Γιατί δε μιλάς;
- Σκέφτομαι. Με απασχολεί κάτι.
- Για πες;
- Είδα ένα όνειρο χτες βράδυ.
- Δεν είσαι ο μοναδικός. Κόσμος και κοσμάκης βλέπει όνειρα όταν κοιμάται. Χώρια, άλλοι τόσοι που ονειρεύονται και την ημέρα! Αλλά τι τα θες; Όνειρο ήταν και πάει!
- Όχι, ρε!  Δεν πάει!
- Αλλά;
- Ξέρεις πόση ώρα κράτησε; Όλη τη νύχτα. Αφού το θυμάμαι ζωντανά, σα να το βλέπω τώρα…
- Μη μου πεις ότι θυμάσαι και λεπτομέρειες; Γιατί εγώ τις περισσότερες φορές δεν θυμάμαι ότι είδα όνειρο. Μπορεί να μου κάνει κλικ την άλλη μέρα το απόγευμα και να πω είδα ένα όνειρο χτες αλλά… μέχρι εκεί, ούτε τι, ούτε ποιος, ούτε που…
- Ρε… Σαν να το βλέπω τώρα μπροστά μου, λες και το έζησα…
- Τόσο ζωντανό; Τι σόι όνειρο; Για λέγε ρε!
- Ήμουνα λέει καλοντυμένος…
- Δηλαδή; Τι φορούσες;
- Κουστουμαρισμένος… στην τρίχα… παπούτσι πρώτης μόδας, γραβατωμένος…
- Το μαλλί;
- Περιποιημένο κι αυτό, σου λέω στην εντέλεια…
- Και γιατί όλο αυτό το τουρλουμπούκι; Γιόρταζες τίποτα; Καμιά εθνική επέτειος; Μπας και πήγαινες σε κανένα γάμο;
- Όχι τίποτα από όλα αυτά!
- Τότε;
- Υποχρεωθήκαμε, λέει, από την κυβέρνηση να καλοντυθούμε…
- Καλά, ρε! Και είχαν όλοι τη δυνατότητα να ντυθούν…
- Όχι, όχι, όσοι δεν μπορούσαν, τους απαγόρεψαν να κυκλοφορούν έξω. Εσώκλειστοι στα σπίτια τους μέχρι νεωτέρας…
- Αμάν βρε! Και μετά, και μετά; Τι έγινε μετά; Δεν μου είπες; Που θα πηγαίνατε εσείς όλοι οι καλοντυμένοι. Και δεν μου λες; Ήσασταν πολλοί ή ένας εδώ και άλλος εκεί;
- Ήμασταν αρκετοί.
- Κανένα γνωστό είδες; Ή μόνο ξένοι…
- Όχι, δεν γνώριζα κανένα.
- Που να δεις δικό σου άνθρωπο; Με τι να ντυθεί; Εδώ δεν έχει να φάει… Για λέγε…
- Προχωρούσαμε λοιπόν μέσα από κάτι καταπράσινα λιβάδια, τρεχούμενα νερά, πουλιά να κελαηδούν..
- Αμάν βρε, στον παράδεισο σας πηγαίναν;
- Όχι, πηγαίναμε λέει να προϋπαντήσουμε την ανάπτυξη. Ερχόταν επιτέλους!
- Όπα! Για λέγε. Με ενδιαφέρει και μένα αυτό! Ήρθε; Ήρθε; Ήρθε επιτέλους;
- Κάτσε να σου πω. Προχωρούσαμε κι όλο προχωρούσαμε, μέσα από μέρη κάτσε καλά. Ποτέ δεν τα είχα ξαναδεί. Παράδεισος… Καλά το είπες.
- Και μετά;
- Μετά μας είπαν να γυρίσουμε πίσω.
- Γιατί;
- Μέχρις εδώ λέει ήταν. Πήρατε μια γεύση πως θα νιώθατε αν ερχόταν η ανάπτυξη… Για αυτό σκέφτομαι!
- Και μετά σου λέει, ότι τα όνειρα δεν βγαίνουν αληθινά!


Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Κάτι μας είπαν κι αυτοί! Σαν δεν ντρέπονται λέω εγώ!
- Πάλι τα ίδια; Με αυτούς τα έβαλες; Ό,τι είναι να πουν, αυτό θα πουν!
- Με ποιον να τα βάλω; Σιγά να μην στάξει η ουρά του γαιδάρου λάδι!
- Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα!
- Ό,τι και να πούμε εμείς, αυτοί το χαβά τους! Για δες εδώ! Η κατάσταση στην Κω προκαλεί ντροπή!
- Να τους στείλω ένα κόσκινο;
- Να σου πω… Δεν θα ήταν κι άσχημα!
- Τώρα τους έπιασε ο καημός… Άφησαν όλο το φορτίο σε μας και μετά άρχισαν τις συμβουλές και τις νουθεσίες.
- Αναρωτιέμαι, πότε η Ευρώπη είναι Ευρώπη;
- Τι θες να πεις;
- Τι να πω; Όταν το πρόβλημα τους αγγίζει προσωπικά, διαφορετικά σκεπτόμαστε… όταν είναι μακριά μας, δεν μας στενοχωρεί και τόσο…
- Και η ντροπή;
- Η ντροπή είναι επιλεκτική. Και από την άλλη…, εμείς μπορούμε να πάρουμε τρεις χιλιάδες, εμείς πεντακόσιους, όχι χιλιάδες, σκέτο… Και εμείς, δεν φτάνει που είμαστε χαμένοι στο διάστημα, τους παραλαμβάνουμε όλους. Θυμάσαι και τον άλλον που πέταξε το έξυπνο και είχε πει ότι το κύμα των προσφύγων θα έχει επιπτώσεις θετικές στην οικονομία των χωρών που θα δεχτούν πρόσφυγες…
- Κι εμείς δεν είμαστε σε αυτούς;
- Αμέ, έλα να βγούμε φωτογραφία για να έχουμε να θυμόμαστε μόλις η οικονομία μας πάρει την ανηφόρα…
- Και πως θα γίνουν αυτές οι θετικές επιπτώσεις στην οικονομία;
- Επειδή θα πλημμυρίσουμε από εργατικά χέρια…
- Κοίτα, αυτά δεν θα τα λες απότομα. Τι να τα κάνουμε τα εργατικά χέρια; Μανικιούρ; Εδώ δεν έχουμε δουλειές για μας, φεύγουμε και ρίχνουμε μαύρη πέτρα πίσω μας.
- Ίσως για αυτό το λόγο να το είπε. Θα φύγετε εσείς, σου λέει, και μετά τι γίνεται; Κάποιος δεν πρέπει να δουλέψει; Να! Σας έχουμε έτοιμα εργατικά χέρια… Μη ζορίζεστε…
- Πάρε το αυγό και κούρευ’ το!



Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης σην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Που πας ρε;
- Τρέχω, τρέχω!
- Καλά ρε θα προλάβεις. Πάρε μια ανάσα!
- Βιάζομαι σου λέω, είμαι  υπ’ ατμόν!
- Ένα καφεδάκι να πιούμε. Πόσο θα κάνεις;
- Ρε, βιάζομαι, σου λέω!
- Καλά, τότε, άντε γεια!
- Καλά, δεν θα με ρωτήσεις για πού είμαι τόσο βιαστικός;
- Όχι, ρε! Δε σε ρωτάω!
- Και γιατί;
- Κάτσε να πιεις ένα καφεδάκι να σε ρωτήσω. Κερνάω εγώ!
- Άμα είναι να κεράσεις! Μη σε προσβάλλω!
- Για λέγε λοιπόν; Για πού με το καλό;
- Πάω να γίνω μετανάστης.
- Και εσύ τέκνον Βρούτε; Και εσύ θα την κάνεις; Άλλα μας έλεγες παλιά, άλλα κάνεις τώρα!
- Δεν κατάλαβες…, δεν θα φύγω.
- Τι σόι μετανάστης θα γίνεις άμα δε φύγεις;
- Θα γίνω μετανάστης …εσωτερικού χώρου!
- Άλλο πάλι και τούτο; Τι είναι αυτό; Μου θυμίζει λίγο διακόσμηση! Πώς λέμε διακοσμητής εσωτερικού χώρου; Τώρα θα έχουμε και μετανάστες εσωτερικού χώρου;
- Το σκεφτόμουνα μέρες και είπα δεν υπάρχει άλλη λύση. Ήταν η καλύτερη.
- Και πώς; Που;
- Κοίτα να σου πω! Ως Έλλην, βασικά είμαι περήφανος, το λέγαμε κάποτε, τώρα δεν ξέρω αν ισχύει, τραβάω τα πάνδεινα στην χώρα μου.  Με τραβολογούν από δω, με τραβολογούν από κει, έλα κι εδώ, πήγαινε κι εκεί. Σταματημό δεν έχει! Που να πρωτοπρολάβω να πάω ο άνθρωπος; Ένα κορμί! Πόσο να αντέξει και αυτό;
- Πάλι τυχερός είσαι που σε καλούν!
-Τέτοια καλέσματα δεν τα θέλω, να μου λείπουν. Δεν είναι για να με κεράσουν. Είναι για να …κεραστούν αυτοί! Πάρε και μέτρα. Πόσες υπηρεσίες υπάρχουν στην χώρα; Από όλες πρέπει να περνάω κάθε μήνα. Πως λέμε κάθε μήνα σωματική παρουσία στο αστυνομικό τμήμα για να κυκλοφορείς έξω; Ένα τέτοιο πράγμα!
- Α! Κατάλαβα που το πας!
- Καλέσματα και αηδίες! Να τις βράσω!
- Και λοιπόν;
- Είπα να γίνω μετανάστης, γιατί από ό,τι υπολογίζω υπάρχει μέλλον εδώ. Θα έχω την στέγη μου, τη ζέστη μου, το φαγάκι μου. Καλά στην αρχή μπορεί να είναι λίγο δύσκολα, αλλά και ποια αρχή δεν είναι δύσκολη; Αφού δεν βλέπεις; Θα μαζευτούν σχεδόν όλοι εδώ! Δεν θα υπάρχει και για μένα μια θεσούλα μετανάστη;
- Βρε, πως αλλάζουν οι καιροί; Κάποτε ζητούσες μια θέση στο Δημόσιο και τώρα ζητάς μια θέση μετανάστη!
- O tempora, O mores!


Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ




- Θα λιποθυμήσω, ζαλίζομαι!
- Τι έπαθες; Μήπως σου έπεσε η πίεση; Τα πήρες τα χάπια σου;
- Τώρα θα μου πέσει!
- Τότε από τι ζαλίζεσαι; Να το προσέξεις αυτό. Άμα θα σου πέσει τώρα, θα ζαλιστείς περισσότερο. Πιάσε την καρέκλα, μην πέσεις και χτυπήσεις κανένα κεφάλι.
- Τώρα είναι που θα αρχίσω να το χτυπάω κι αυτό στον τοίχο.
- Δεν έχεις τον Θεό σου. Τι σε έπιασε πάλι; Γιατί τέτοια απελπισία;
- Διότι τόσα λεφτά δεν τα είδα ποτέ εγώ, και ούτε πρόκειται να τα δω.
- Για ποια λεφτά μιλάς; Και είναι και τόσο πολλά;
- Ρε! Παράς με ουρά. Λεφτά να δει το μάτι σου.
- Ε! Τότε, άμα τσιμπήσεις τίποτα, θυμήσου και μας τους φίλους, ρίξε μας κανένα κοκαλάκι, να το γλύψουμε για να λαδώσει το αντεράκι μας.
- Ρε, αφού σου λέω δεν πρόκειται ούτε καν να τα δω!
- Τότε, γιατί χτυπιέσαι σαν χταπόδι;
- Διότι ανευρέθησαν ιδιωτικοί υπάλληλοι με καταθέσεις εκατομμυρίων, μέντιουμ με άλλες καταθέσεις, τι να σου πω τώρα; Να σου διαβάσω όλη τη λίστα; Θα ξημερώσουμε!
- Πιάσαν κι άλλους δηλαδή;
- Ως φαίνεται!
- Και πως τους έπιασαν;
- Οι καταθέσεις τους δεν συμφωνούσαν με τις δηλώσεις τους. Αυξημένες οι μεν, μειωμένες οι δε!
- Μην κλαίγονται μετά! Δεν τους έκοψε να μην τα βάλουν στην τράπεζα; Σε κανένα σεντούκι, μέσα σε κανένα καζανάκι...
- Αυτό έχεις να πεις;
- Τι να πω; Το κάνεις που το κάνεις, καν’ το καλά!
- Τι να σου πω; Άμα είναι να σκεφτόμαστε έτσι, κλάφτα Χαράλαμπε!
- Αφού είναι ο κλέψας του κλέψαντος.
- Καιρός είναι να σταματήσει αυτό! Πώς θα αλλάξουμε;
- Και δεν μου λες; Τι πρόστιμα τους έβαλαν;
- Που να ξέρω;
- Διότι κι άλλοι φορά βγήκαν λίστες, αλλά πρόστιμα δεν είδα…
- Εσύ τι λες; Τους άφησαν ατιμώρητους; Τους χάιδεψαν και τους είπαν άντε στην ευχή της Παναγίας και μην το ξανακάνετε;
- Πάντως η επανάληψη είναι μήτηρ μαθήσεως! Αυτό μην το ξεχνάς!


Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ





- Εσύ τι λες;
- Τι να πω κι εγώ ο κακομοίρης; Ό,τι πείτε όλοι θα πω κι εγώ!
- Συμφωνείς με το τι θα πουν όλοι δηλαδή;
- Ναι, ουδεμία αντίρρηση!
- Είναι δυνατόν όμως να υπάρχει γενική συμφωνία; Κάποιοι πολλοί, κάποιοι  λίγοι θα έχουν διαφορετική άποψη.
- Και με αυτούς μέσα.
- Για στάσου γιατί με μπέρδεψες
- Για πες να σε ξεμπερδέψω.. Σ’ ακούω.
- Ο ένας λέει το τάδε για παράδειγμα… Θα συμφωνήσεις;
- Ναι, γιατί όχι; Θα χαλάσω καρδιές;
- Και ο άλλος υποστηρίζει το δείνα! Τι έχεις να πεις; Θα συμφωνήσεις και με αυτόν;
- Βέβαια ! Είναι δυνατόν να διαφωνήσω; Αφού θα έχει δίκιο!
- Αφού υποστηρίζουν διαφορετικά  πράγματα.
- Και;
- Πώς είναι δυνατόν να έχουν δίκιο και οι δυο;
- Ο καθείς έχει τα επιχειρήματά του.
- Δεν μπορώ να σε καταλάβω! Αδυνατώ!
- Αδυνάτισε όσο θέλεις! Έτσι είναι τα πράγματα. Και κοίτα, πρόσεξε μην αδυνατήσεις πολύ και σε πιάσει καμιά νευρική ανορεξία!
- Είναι παράλογο αυτό που λες!
- Είναι της μόδας. Όλα εξελίσσονται, προχωρούν, τι στάσιμοι θα μείνουμε; Επειδή έχουμε κρίση πάει να πει ότι σταματά η ζωή; Η ζωή συνεχίζεται φίλε μου, δεν μπορεί να σταματήσει, αυτό είναι το άδικο και το δίκιο μαζί! Δεν είναι παράλογο και αυτό; Δεν μπορεί να αλλάξει! Μπορεί; Άλλαξέ το άμα μπορείς! Θα συνεχίσει να προχωράει και να πάει! Δεν πας να χτυπιέσαι εσύ και να τσιμπιέσαι όσο θες;
- Σα να μου λες τώρα ότι όλα είναι λογικά και παράλογα συγχρόνως!
- Καλά το πας! Είσαι σε καλό δρόμο! Τι παράδειγμα να σου πω, ρε παιδί μου! Τι να σου πω… Στάσου! Στάσου! Το βρήκα.
- Για λέγε, να σ’ ακούσουμε!
- Τι γίνεται κάθε φορά στις εκλογές; Εγώ θα σε σώσω, εγώ θα σε τραβήξω από τον βούρκο της δυστυχίας, εγώ και λοιπά και λοιπά. Τι είναι αυτό;
- Τι είναι; Λογικό μου ακούγεται.
- Ωραία. Μετά βλέπεις ότι δεν γίνεται τίποτα. Πώς σου φαίνεται αυτό; Λογικό;
- Τς!
- Μετά όμως πας και τον ξαναψηφίζεις! Τι είναι αυτό ; Λογικό;
- Εξαρτάται πως το κοιτάς. Και λογικό και παράλογο!
- Πόσα χρόνια συμβαίνει αυτό;
- Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου!
- Άρα; Αγκαλίτσα όλα μαζί! Λογικό και παράλογο! 

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Άλλο και τούτο!
- Τι έμαθες πάλι;
- Αυτό το πρόβλημα είναι λίγο δύσκολο να το λύσω. Δεν μου βγαίνει!
- Θα βρεις τη λύση εσύ, δεν σε φοβάμαι εσένα!
- Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες!
- Που κολλάει τώρα αυτό;
- Κάπου θα κολλάει, δεν είναι δυνατόν! Κάποια άκρη θα βγει. Διότι χωρίς σιβυλλικές απόψεις αποτέλεσμα δεν βγαίνει.
- Μήπως με μπέρδεψες λίγο; Μίλησε λίγο απλά και άσε τις ελληνικούρες!
- Καλά, ό,τι πεις!
- Για πες εσύ, τότε!
- Είχαμε αύξηση τουριστών τελευταία.
- Να ‘ναι καλά τα παιδιά. Τέτοια να γίνονται. Να πέσει κανένα ευρουλάκι σε κανένα ταμείο. Να αυξηθεί και το συνάλλαγμα! Να πάρουμε λίγο τα πάνω μας!
- Καλά, μη φας, έχουμε γλαρόσουπα!
- Γιατί, ρε;
- Είναι δυνατόν να έχουμε αύξηση αφίξεων τουριστών και από την άλλη μείωση διανυκτερεύσεων στα ξενοδοχεία;
- Για ξαναπές το λίγο αυτό!
- Τι να το ξαναπώ; Είναι απλά τα πράγματα. Το ένα αυξήθηκε και το άλλο μειώθηκε. Ενώ λογικό είναι αφού αυξήθηκε το ένα, να αυξηθεί και το άλλο. Σαν να λέμε, αυξήθηκαν οι φόροι και αυξήθηκε το εισόδημα σου. Στέκει; Δεν στέκει;
- Αυτό είναι άλλο τώρα.
- Πως είναι άλλο; Στέκει να πληρώνεις περισσότερους φόρους και να αυξάνει το εισόδημα σου;
- Λογικό!
- Όταν αυξάνονται οι φόροι  μειώνεται το εισόδημα!
- Ατυχές το παράδειγμα, δεν συμφωνώ, δεν είναι το ίδιο!
- Έμαθες κι εσύ να λες ατυχές το παράδειγμα. Μια χαρά είναι το παράδειγμα, δεν ταυτίζεται, αλλά η φιλοσοφία που το διέπει είναι η ίδια!
- Τέλος πάντων, προχωράμε σε δύσκολες συζητήσεις και θα μπερδευτώ πάλι. Ασ’ το καλύτερα. Αλλά δεν μου λες, έχω μια απορία. Αυτοί οι περισσότεροι τουρίστες που κοιμήθηκαν; Στα πάρκα και τις πλατείες;
- Κοίτα να σου πω, μπορεί να συμβαίνει και αυτό γιατί ο καιρός καλά κρατεί. Είδες ανεβασμένες θερμοκρασίες τέτοια εποχή;
- Ναι, αλλά το βραδάκι κάνει ψύχρα. Ένα κρύο το έχει!
- Το ίδιο είναι ρε; Οι βόρειοι είναι μαθημένοι σ’ αυτά! Αυτός ο καιρός είναι καλοκαιράκι για αυτούς!
- Μπα αποκλείεται να μένουν σε παγκάκια! Αποκλείεται. Κάτι άλλο θα συμβαίνει.
- Σαν τι;
- Θα έχει ξενοδόχους αλεξιπτωτιστές!
- Δηλαδή;
- Είναι άλλοι που θέλουν αύξηση εισοδήματος και νοικιάζουν ό,τι έχουν!
- Να, εδώ κολλάει το αύξηση εισοδήματος, μείωση φόρων.  

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Το ξέχασα να πάρει…
- Τι πράγμα;
- Εδώ το έχω, στο στόμα…
- Μήπως στο πήρε κάποιος άλλος από το στόμα;
- Τι εννοείς;
- Δεν λένε, να στο στόμα το είχα, μου το πήρες από το στόμα…
- Να ‘σαι καλά, με έκανες και γέλασα… Το έξυπνο πουλί από την μύτη πιάνεται…
- Δηλαδή;
- Είναι αυτό που δεν θυμόμουνα!
- Και ποιο είναι το έξυπνο πουλί; Και ποιος είναι αυτός που πιάνει τη μύτη του!
- Δεν είδες αυτά που κυκλοφορούν περί εξυπνάδας;
- Τι κυκλοφορούν;
- Ότι είμαστε μια έξυπνη χώρα!
- Εξαρτάται πως το βλέπει ο καθένας…
- Και ποιοι το λένε αυτό για την εξυπνάδα μας;
- Ξέρω γω; Μια έρευνα έγινε, από τον ΟΟΣΑ αν δεν κάνω λάθος και είμαστε και εμείς μέσα στην λίστα με τις δέκα εξυπνότερες χώρες!
- Λίστα ακούω! Και μπράβο μας! Και στις δέκα πρώτες!
- Κάτσε να ακούσεις και το άλλο!
- Κάθομαι!
- Είμαστε η έκτη χώρα!
- Τι εννοείς έκτη; Μετά την Πέμπτη;
- Ναι!
- Α! Το πράγμα αρχίζει και γίνεται ανησυχητικό!
- Μου φαίνεται το πήρες πολύ στραβά!
- Τι στραβά να το πάρω; Εγώ; Αυτό είναι στραβό από μόνο του!
- Εξηγήσου καλά! Τι θες να πεις;
- Παρηγοριά στον άρρωστο! Είναι δυνατόν να συγκαταλεγόμαστε στις δέκα εξυπνότερες χώρες του κόσμου; Να πω των Βαλκανίων να το πιστέψω, αλλά και πάλι… Τουλάχιστον θα ήταν λιγότερο ανησυχητικό!
- Δεν συμφωνείς δηλαδή;
- Τι να συμφωνήσω ρε; Αν είμαστε έξυπνοι θα τραβούσαν αυτά που τραβάμε και άλλα τόσα που παραμονεύουν στο μέλλον; Κάποιο λάκκο έχει η φάβα!
- Μπα αποκλείεται! Εδώ μιλάμε για επιστήμονες!
- Οι επιστήμονες μας την έκαναν την δουλειά! Θαρρείς  τίποτα αμόρφωτοι;
- Πάντως είναι γεγονός και κυκλοφόρησε διεθνώς!
- Αφού επιμένεις, πρέπει να το γιορτάσουμε τότε!
- Τι να γιορτάσουμε;
- Τα πτυχία μας …$#%& το φελέκι μου!
  

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Είναι οι στιγμές που λες, δεν βαριέσαι, δεν πάει να καεί και το παλιάμπελο!
- Και ποιες είναι αυτές οι στιγμές;
- Καλή ώρα, σαν τώρα! Από ό,τι βλέπω δεν βγαίνει άκρη από πουθενά! Αυτό ακριβώς! Αφού πάμε κατά διάολου έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα…
- Γιατί, ρε, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα;
- Τι να κάνουμε; Από που να αρχίσω; Που να τελειώσω;
- Με ανησυχείς!
- Είδες τι έγραψε η Die Welt; Σύμφωνα με τρισέλιδη αναφορά της γερμανικής πρεσβείας, και με δυο λόγια για να μην πελαγοδρομούμε, η Ελλάδα είναι πρακτικά ακυβέρνητη! Ακυβέρνητο πλοίο είναι η χώρα!
- Εμένα τώρα τι να με ανησυχήσει; Το πρακτικά, το ακυβέρνητη ή το πλοίο;
- Και δεν μπορείς να πεις και τίποτα για την εφημερίδα! Σου λέει, αναφορά από κοτζάμ πρεσβεία! Από την άλλη, αν έχεις προσέξει, εδώ και πόσα χρόνια , εδώ και πόσες κυβερνήσεις, όλοι ζητούν συναίνεση και βοήθεια από τα άλλα κόμματα. Και ποιο το αποτέλεσμα; Κανένα. Όταν είσαι αντιπολίτευση δεν θες… Διότι, σου λέει, χαζοί είμαστε; Γιατί; Για να λένε μετά ότι συναινέσαμε κι εμείς; Πριτς! Δεν θα πάρω. Αλλά πάντα όμως όταν είναι κυβέρνηση…
- Και ποιος θυμάται;
- Από την άλλη, υποψήφιος πρόεδρος κόμματος δήλωσε ότι το κόμμα του δεν είναι έτοιμο να κυβερνήσει. Χρειάζεται ριζικές αλλαγές!
- Βρε, που πάμε…
- Εδώ που τα λέμε είναι λίγο προσβλητικά τα λόγια της εφημερίδας… Δηλαδή δεν έχουμε κυβέρνηση; Δεν έχουμε κυβερνήτη; Δηλαδή έτσι στα χαμένα, όπου μας πάει το κύμα; Και να είναι μπουνάτσα δεν υπάρχει πρόβλημα. Τα μποφόρια είναι το πρόβλημα. Άμα μας πιάσουν τίποτα μποφόρια εκεί είναι το θέμα… Θα πνιγούμε ή θα σωθούμε; Θα βρούμε καμιά σανίδα σωτηρίας, θα καταφέρουμε να βγούμε στη στεριά κολυμπώντας; Θα βρεθεί κανένας χριστιανός να μας βγάλει σε καμιά ξέρα έστω!
- Εγώ καλού κακού έχω μαζί μου δραμαμίνες!
- Άχρηστες είναι! Οι δραμαμίνες είναι για το κούνημα, δεν είναι για τον φούντο!

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



- Με προβλημάτισες!
- Άντε!
- Ναι, ρε!
- Και πως σε προβλημάτισα;
- Να, προχτές…
- Τι έγινε προχτές;
- Με αυτά που έλεγες.
- Έλεγα… Έλεγα… Δεν θυμάμαι!
- Για τα χρυσαφικά, ρε! Για τους πολύτιμους λίθους!
- Α, για αυτό λες;
- Εμ! Και δε μου λες; Όλα πρέπει να τα δηλώσουμε;
- Εξαρτάται! Εσύ τι έχεις; Για να ρωτάς σημαίνει ότι είναι γεμάτο το σακουλάκι…
- Κάτι ψιλά, ρε!
- Δήλωσέ τα τότε!
- Έχω μια δυσκολία!
- Σε πιάνουν τα τεκμήρια;
- Όχι, ρε! Άλλο είναι το πρόβλημα…
- Ποιο, ρε;
- Κρατάς μυστικό;
- Όπα! Τι θα ακούσω; Υπάρχει μεγάλος θησαυρός;
- Τι να σου πω! Πακτωλός!
- Τότε;
- Τάφος είπαμε, ε;
- Ναι, ρε, μεταξύ μας;
- Λοιπόν, η γυναίκα μου λέει να τα δηλώσουμε διότι υπερβαίνουμε το όριο κατά πολύ. Τα έβγαλε προχτές, τα άπλωσε, τα εκτίμησε…
- Η ίδια;
- Η ίδια! Τι νομίζεις; Δεν ξέρει τι φοράει;
- Και;
- Για να μην στα πολυλογώ, είναι μερικά κομμάτια που νομίζει ότι είναι αυθεντικά, αληθινά, ενώ είναι μαϊμού!
- Όπα της! Την έκανες τη δουλειά σου δηλαδή!
- Οπότε, λέω, δεν αξίζει τον κόπο να τα δηλώσουμε. Αφού δεν πιάνουμε το όριο! Και που ξέρω εγώ τι θα γίνει μετά; Να πληρώνω τζάμπα φορολογία;
- Ναι, αλλά αν της πεις ότι είναι μαϊμού;
- Ποιος είδε τον Θεό και δεν φοβήθηκε!
- Και ένα δίκιο θα το έχει.
- Δεν ξέρω τι να κάνω.
- Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή!
- Είναι ικανή να μου ζητήσει διαζύγιο…
- Να σου πω, κερδισμένος θα βγεις! Θα λύσεις και το πρόβλημα που έχεις!

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Δόξα τω Θεώ, πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι από τη ζωή μας!
- Ναι, ρε! Με πρόλαβες. Αυτό ήθελα να πω κι εγώ! Από το στόμα μου το πήρες!
- Μπα; Έχουμε τις ίδιες απόψεις;
- Ναι, ρε! Είδες;
- Πόσοι ευτυχισμένοι πρέπει να είμαστε που μπήκαμε στον Δεκέμβριο. Πάει ο Νοέμβριος! Ευτυχήσαμε να τον διαβούμε σώοι και αβλαβείς. Τελικά δεν είναι και τόσο άσχημα να ζήσεις στην Ελλάδα. Μέρα με τη μέρα, βδομάδα με τη βδομάδα, μήνα με το μήνα, τσούκου τσούκου περνάει ο καιρός! Δόξα τω Θεώ! Την υγεία μας να έχουμε να περνάει ο καιρός!
- Ρε, είμαστε τυχεροί! Για σκέψου! Λίγο το ‘χεις να φτάσουμε αισίως στον Δεκέμβρη 2015. Θυμάσαι πέρσι, πρόπερσι, παραπρόπερσι; Θυμάσαι; Πως θα τα βγάλουμε πέρα, πως θα αντέξουμε, που θα βρούμε τα λεφτά… Αντέχουμε ρε, κρατάμε ακόμη, ρε!
- Κάτι τέτοια βλέπουν οι έξω από δω και συνεχίζουν ακάθεκτοι. Σου λέει αυτοί οι Έλληνες είναι εφτάψυχοι. Ό,τι και να τους κάνεις, δεν παθαίνουν τίποτα. Τελικά δίκιο έχουν που λένε η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει! Και οι έλληνες μέσα!
- Για φαντάσου, …αφού μπορούμε πλέον να φιλοξενούμε και τους πρόσφυγες, διότι εμείς σύνορα δεν κλείσαμε! Κλείσαμε;
- Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες!
- Να σου πω κάτι εμπιστευτικά;
- Τι; Είναι μυστικό;
- Όχι ρε, αλλά να… έμαθα κάτι!
- Δηλαδή;
- Έχεις τιμαλφή στο σπίτι;
- Δεν ξέρω τι εννοείς; Τι σημαίνει αυτή η λέξη;
- Κοσμήματα ρε! Χρυσαφικά, πολύτιμους λίθους…
- Τι να σου πω! Είπαμε ότι την βγάζουμε καθαρή και αντέχουμε από μήνα σε μήνα, δεν είπαμε ότι έχουμε και τους θησαυρούς του Αλί Μπαμπά!
- Ναι, αν έχεις από τα ανωτέρω είδη αξίας μέχρι τριάντα χιλιάδων ευρώ θα πρέπει να τα δηλώσεις…
-  Όλο και κάτι θα βρίσκεται, αλλά τέτοιες αξίες δεν νομίζω να υπάρχουν! Αλλά και που ξέρω εγώ πώς να τα εκτιμήσω; Δεν πρέπει να πάω σε ένα κοσμηματοπώλη να μου τα εκτιμήσει; Σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή, ε;
- Το φαντάζεσαι; Να βλέπεις στο δρόμο κόσμο με σακούλια στα χέρια και να κάνουν ουρά έξω από τα κοσμηματοπωλεία για εκτίμηση;
- Μεγάλη φαντασία έχεις!
- Ναι, εγώ και …οι σαράντα κλέφτες!
  

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Με συγχωρείς Βόλφγκανγκ αλλά έχω την διάθεση να σε μαλώσω!
- Κάνε κράτει!
- Όχι, θα τον μαλώσω, θα τον μαλώσω. Πρέπει…
- Τι έκανε πάλι;
- Πάλι μας βγήκε γαλαντόμος και συγχρόνως εκνευρισμένος το λιγότερο!
- Ζοχαδιασμένος δηλαδή!
- Ακριβώς!
- Τι τον πείραξε τώρα;
- Σου λέει, δεν προχωράει το πρόγραμμα… Κάναμε τόσα πράγματα, αλλά εσείς πάτε λάου λάου…
- Εμείς κάναμε τόσα πράγματα;
- Ποιοι εμείς, ρε ! Αυτοί! Τόσες υποχωρήσεις και τόση βοήθεια όσο πουθενά αλλού και σε λίγο θα μας πουν ότι δεν τους είπαμε κι ευχαριστώ!
- Μας την βγαίνει κι από πάνω δηλαδή;
- Αν μπορούσε θα έλεγε κι άλλα! Σαν να μας λέει ότι πρώτη φορά έδειξαν τόση φιλανθρωπία και εμείς οι αχάριστοι…
- Για στάσου ρε φίλε… Τι θέλει να μας πει; Ότι όλη η βοήθεια είναι του στυλ πάρε κόσμε… και …δώσε και σε μένα μπάρμπα; Θα τον μαλώσω κι εγώ μου φαίνεται. Ξέχασε πόσα κερδίζουν με όλη αυτήν την ιστορία; Θέλουν να μας πάρουν κι άλλα, ως φαίνεται!
- Και τα τρία δις που έδωσαν στην Τουρκία από φιλανθρωπία τα έδωσαν;
-Έδωσαν τρία δις στην Τουρκία; Γιατί;
- Για να κρατήσουν το κύμα των προσφύγων μην πέσει στη γειτονιά τους…
- Είδες; Πάλι εμάς σκέφτηκαν!
- Νομίζεις! Δεν σκέφτηκαν τη δική μας γειτονιά. Η δική τους τούς νοιάζει! Τόσο καιρό… τι νομίζεις ότι έκαναν; Τώρα τους ενεφανίσθη το αυγό στον πωπό και ενοχλήθησαν βαθύτατα! Και όχι τίποτα άλλο, αλλά με αυτά τα τρία δις τα έδωσαν και έλαβαν υποσχέσεις… Χώρια τους τρυφερούς εναγκαλισμούς, τα χαμόγελα, τα περάστε κύριε… Μιλάμε για προχωρημένο φλερτ… Να δεις που στο τέλος θα καταλήξει …κεραυνοβόλος έρωτας!
- Θα έχει μεγάλη πλάκα να αρχίσουν και συνομιλίες για ένταξη…
- Μάγος είσαι; Προς τα κει οδεύει ολοταχώς!
- Εε! Άει στο….
- Σουτ! Μην το πεις… Μην το πεις…
- Ναι, μη θίξουμε τα φιλάνθρωπα αισθήματα…. Το Νόμπελ Ειρήνης στο κύριο με το κουστούμι παρακαλώ!