Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Δεν ξέρω από πού να αρχίσω!
- Τι; Θα βγάλεις διάγγελμα;
- Καλό! Πες κι άλλα τέτοια να γελάσουμε λίγο!
- Μόνο λίγο θες να γελάσουμε; Δεν θες να γελάσουμε πολύ;
- Όσο περισσότερο τόσο το καλύτερο! Για πες! Κάτι πάλι θα είδες, κάτι πάλι θα διάβασες, κάτι, τέλος πάντων, θα άκουσες! Για λέγε!
- Θυμάσαι το πάλαι ποτέ, όχι πάντως και πολύ παλιά, που παρακαλούσαμε κάντε δόσεις, βάλτε κι άλλες δόσεις διότι με δώδεκα και είκοσι δεν βγαίνει… Και έλεγαν τα μεγάλα κεφάλια, α πα πα, δεν γίνεται, δεν είναι πρόβλημα οι δόσεις, είναι ότι δεν υπάρχει ρευστότητα στην χώρα σας…
- Ε! Και;
- Τώρα δημοσιεύουν και ξαναδημοσιεύουν ότι πέφτει κόσμος και ντουνιάς να κάνει ρυθμίσεις, διότι λίγα λίγα κάτι μπορεί να γίνει… Να βολευτούν όλοι βρε αδερφέ, να πάρουν όλοι από ένα κομμάτι ψωμί…
- Δεν είναι ψωμί, λεφτά είναι…
- Κοίτα να σου πω, εγώ ψωμί το βλέπω, διότι ακόμη και τώρα κόβω από το ψωμί μου και δίνω, και πάλι δεν ξέρω τι θα γίνει. Θα μπορέσω να συνεχίσω να δίνω κι αυτές τις δόσεις; Αν δεν έρθει ανάπτυξη, εγώ δεν ξέρω τίποτα…
- Αφού ήρθε…
- Εγώ δεν την είδα… Είμαι άπιστος Θωμάς. Θέλω να την δω, να την πιάσω, να τσιμπηθώ κι εγώ συγχρόνως, να δω άμα είμαι ξύπνιος ή ονειρεύομαι… και μετά πολύ ευχαρίστως. Διότι η ανάπτυξη πρέπει να ήρθε για ορισμένους, εφόσον μας λένε ότι αυξήθηκε το ποσοστό των πολύ πλουσίων. Αλλού πήγε η ανάπτυξη. Σε σένα και σε μένα θα ‘ρθει; Τι να την φιλέψουμε; Φασολάδα, κρεμμύδια και ελιές; Για ρέγκα δεν το συζητώ… Θα πήγε αλλού, σαλονάτη, με πλούσια φώτα, άνετα σαλόνια, με φουά γκρα…
- Τι είναι αυτό;
- Είδες λοιπόν; Σε σένα θα έρθει; Εσύ δεν ξέρεις καλά καλά τι είναι… Που να ξέρεις και τι γεύση έχει…
- Θα με πεις ή θα με σκάσεις…
- Είναι γκουρμέ αυτά, που να ξέρεις εσύ!
- Τι είναι πάλι τούτο; Τρώγεται κι αυτό;
- Το γκουρμέ;
- Ναι!
- Α! Εσύ θες γερό φροντιστήριο…
- Τι είναι, ρε, το φουά γκρα;
- Είναι από συκώτι πάπιας ή ολόκληρης πάπιας…
- Και; Και τι είναι αυτό;
- Τι είναι αυτό; Καημένε μου για όσους ξέρουν να τρώνε… Ξέρεις πόσο μπορεί να έχει ένα βαζάκι γύρω στα 200 γραμμάρια, άντε να έχει και λίγο τρούφα; Γύρω στο κατοστάρικο…, για δες…, να το πεντακοσάρικο το κιλό!
- Και αυτό είναι γκουρμέ;
- Για αυτό σου λέω! Η ανάπτυξη για να στυλωθεί πρέπει να φάει καλά, μη πάθει καμιά αβιταμίνωση και έχουμε άλλα… Για να έρθει σε μας τροφαντή και κοκκινομαγουλούσα!
- Και μέχρι τότε;
- Βολέψου με καμιά ρέγκα! Έχουν κι αυτές χαβιάρι!  

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Σιγά, μας πήραν τα σκάγια!
- Ετοιμάζεσαι για κυνήγι;
- Ναι, θα πάω για αγριογούρουνα.
- Είναι η εποχή τους, τώρα;
- Δε πας να κοιταχτείς, μωρέ, λέω εγώ, πρωί πρωί!
- Να κοιταχτώ;
- Βέβαια! Άκου για αγριογούρουνα! Εδώ ο κόσμος καίγεται…
- Δηλαδή;
- Να, δεν βλέπεις εδώ; Για διάβασε…
- Η τρόικα σημαδεύει πάλι τις συντάξεις…
- Μόνο τις συντάξεις; Όλα σημαδεμένα είναι! Από πού να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε; Μια σημαδεμένη τράπουλα η ζωή μας… Τι θες; Υγεία; Εκπαίδευση; Καθημερινότητα; Τις τσέπες μας; Τις δουλειές μας; Όπου και να κοιτάξεις τριγύρω, παντού σημάδια βλέπεις από τα χτυπήματα.
- Να ήταν μόνο αυτά τα χτυπήματα…
- Τι θες να πεις;
- Δεν είναι μόνο τα εκ του εξωτερικού ορμώμενα… έχουμε και τα του εσωτερικού… Αντί να καθίσουν όλοι μαζί, μαλώνουν ποιος θα έχει την πρώτη θέση… Ξαφνικά, παρουσιάστηκε και θέλει πίσω το δαχτυλίδι…
- Καλά, αυτός δεν ήταν που έφυγε; Αφού γυρνούσε και έκανε ομιλίες ανά την υφήλιο… Τελείωσαν οι ομιλίες; Και τώρα τι θέλει;
- Σε αυτή τη χώρα, πρέπει να είσαι αρχηγός για να προσφέρεις κάτι σε αυτόν τον τόπο. Αν δεν είσαι αρχηγός, δεν λέει. Είναι δυνατόν από άλλη θέση να μπορείς να προσφέρεις; Αποκλείεται…
- Είδαμε τόσα χρόνια χαΐρι και προκοπή και θα δούμε και τώρα… Ρε άμα θέλει ο άλλος να βοηθήσει το κάνει και ας είναι και η τελευταία τρύπα του ζουρνά… Τα αρχηγιλίκια και οι θέσεις μας έφαγαν σε αυτή τη χώρα… αντί να καθίσουν όλοι μαζί να δούνε τι θα κάνουν, κάνουν σαν μικρά παιδιά, όχι δικό μου είναι, δωσ’ το μου, μη μου το παίρνεις, γιατί μου το πήρες; Και συνεχίζουν το παιχνίδι τους, και δεν τους καίγεται καρφάκι για το γίνεται παραπέρα…
- Έτσι δεν γινόταν πάντα; Δεν πα να καίγεται το πελεκούδι!
- Τα σκάγια, όμως, γιατί δεν τους παίρνουν αυτούς;
- Όρσε, να μη στα χρωστάω!  


Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Πως γίνεται αυτό; Μπορείς να μου πεις;
- Ποιο απ’ όλα;
- Ότι τα λεφτά πάνε στα λεφτά!
- Εμ, που θα πάνε; Στον αγύριστο;
- Όχι, ρε παιδί μου, δεν εννοώ αυτό!
- Τι εννοείς; Το όπου φτωχός κι η μοίρα του;
- Από την ανάποδη αν το δεις…
- Για εξηγήσουν εσύ πρώτα…
- Κουφάθηκα με αυτά που διαβάζω…
- Τι διάβασες πάλι;
- Τι να σου λέω; Κάθε φορά που το θυμάμαι μου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο…
- Από τη χαρά;
- Ποια χαρά, ρε συ! Από τη σύγχυση μου… Να κάτι νεύρα… Κρεμασμένα στα μανταλάκια… Είναι δυνατόν, ρε, είναι δυνατόν τώρα εν μέσω κρίσης, να έχουμε αύξηση των πλουσίων στην χώρα;
- Γιατί; Πόσοι έγιναν;
- Και αυτή η αύξηση μέσα σε ένα χρόνο. Το φαντάζεσαι; Μπορείς να το διανοηθείς;
- Για ρίξε τα νούμερα…
- Το 2013 ήταν 505 οι πολύ πλούσιοι και το 2014 αυξήθηκαν σε 565…
- Καλά ρε, ακόμη δεν τέλειωσε το 2014…
- Καταλαβαίνεις, δηλαδή… Μπορεί να γίνουν και περισσότεροι…
- Και δεν μου λες για να έχουμε καλό ρώτημα. Στο πόσο εκτιμούνται αυτοί οι πλούσιοι; Πόσα πρέπει να έχουν για να μπουν σε αυτή τη κατηγορία;
- Αυτό σε καίει εσένα; Μη το συζητάς! Τον κώλο σου να χτυπάς κάτω, με τίποτα δεν μπαίνεις στη λίστα…
- Και που το ξέρεις εσύ, όλα τα ξέρεις… δεν ξέρεις τι μπορεί να σκέφτομαι…
- Να σου πω, τότε, αλλά κοίτα μην πέσεις ξερός κάτω… Το όριο είναι να έχεις καθαρή περιουσία 30 εκ. δολάρια… Και δεν σημαίνει ότι είναι τόση η περιουσία τους. Από κει και πάνω μετράμε… Δεν μιλάς τώρα ε;
- Τι να πω;
- Να πεις…, άμα ακούσεις και τα παρακάτω.
- Γιατί; Έχει και παρακάτω;
- Αμέ! Το σύνολο της περιουσίας τους είναι πάνω από 70 δις δολάρια και είναι μεγαλύτερη κατά 16,7% σε σύγκριση με πέρυσι. Λοιπόν, τι έχεις να πεις;
- Και τα δυο!
- Ποια δύο;
- Τα λεφτά πάνε στα λεφτά και όπου φτωχός κι η μοίρα του!

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Πάω να σκάσω!
- Γιατί, ρε! Ηρέμησε! Μην πάθεις και τίποτα.
- Θα σκάσω, σου λέω!
- Για ποιο πράμα σκας πάλι;
- Θα σκάσω. Τόση ώρα το σκέφτομαι από δω, το σκέφτομαι από κει…
- Ποιο πράμα, ρε παιδί μου;
- Προσπαθώ να θυμηθώ πόσο καιρό ήταν βουλευτής και δεν μπορώ να θυμηθώ. Είναι δυνατόν;
- Δεν ήταν και πολλές.
- Ούτε έτυχε καμιά φορά να γίνει υπουργός;
- Έτσι μου φαίνεται.
- Καλά, και πότε πρόλαβε να μαζέψει τόσο πολλά; Δηλαδή αν ήταν παραπάνω, δεν θα ήξερε και τι έχει δηλαδή…
- Θα περνούσε και τον Άκη…
- Και δεν μου λες… Από πού κι ως που αυτός; Δηλαδή να υποθέσω ότι είναι θέμα δικτύωσης; Φαντάσου δηλαδή να είχε κάνει και υπουργός… Να κάτι μασέλες…
- Είναι να το έχεις μάλλον. Διότι άμα το έχεις όπου και να είσαι… Και σε μπουκάλι μέσα να σε βάλουν όλο και κάτι θα καταφέρεις να πάρεις τη μίζα σου…
- Ναι, αλλά πώς ρε παιδί μου… Αυτές οι υπεράκτιες εταιρίες…
- Εδώ είναι που θα πέσει καμπάνα. Ξέρεις τι γίνεται άμα είσαι πολιτικός και έχεις και υπεράκτια… Μπαμ και κάτω…
- Τι μου λες; Μια απορία όμως… Λένε ότι οι ορκωτοί λογιστές που πληρώθηκαν για την δουλειά τους 800.000 ευρώ δεν μπόρεσαν να βρουν αυτές τις εταιρίες. Τόσο καλά ήταν κρυμμένες;
- Πλήρως αγνοώ! Δεν μου έτυχε καμιά φορά να εμπλακώ, δεν ήταν της μοίρας μου γραφτό, που λένε…
- Καλά, και τα λεφτά πώς τα μάζεψε; Με κάποιο αντίκρισμα φυσικά. Δεν μπορεί ο άλλος να σου βάζει λεφτά στα καλά καθούμενα. Διότι έτσι θα έβαζαν και σε μας. Άσε που δεν έχουμε δηλαδή.
- Ρε μεγάλε, αυτό είναι!
- Ποιο;
- Αυτό φταίει. Το βρήκα.
- Για δειξ’ το και σε μένα για να καταλάβω…
- Εμείς οι δυο έχουμε λογαριασμούς καταθέσεων στην τράπεζα;
- Όχι, ρε! Δεν το ξέρεις; Τι να καταθέσουμε; Ρεβίθια;
- Αν είχαμε όμως;
- Τι; Ρεβίθια;
- Τι θα γινόταν αν είχαμε λογαριασμό…
- Θα είχαμε και εμείς καταθέσεις. Όλο και κάποιος θα έβαζε και σε μας…
- Ρε, εδώ μιλάμε για πλυντήρια και χοντρά πλυντήρια…
- Έπρεπε να είχαμε ανοίξει και πλυντήρια – καθαριστήρια; Δεν είχαμε μαγαζί λες, για αυτό… Σιγά…, θα ανοίγαμε ένα, σιγά το δύσκολο…
- Δύσκολο εύκολο, συνεχώς αποδεικνύεται ότι το χρήμα είναι πακεταρισμένο αλλού… Και εμείς δεν πρόκειται να δούμε ούτε …το χρώμα τους!  Και καλά λένε λεφτά υπάρχουν…


Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Απ’ όλα είχε χτες η μέρα! Και τι δεν είχε!
- Λιμοί, σεισμοί και καταποντισμοί!
- Πες το ψέματα!
- Τι είναι αυτό το πράμα με μας! Από το κακό στο χειρότερο…
- Βρε, μπας και ήταν σήμα για να την κοπανήσουμε. Σου λέει ο Εγκέλαδος, άντε κουνηθείτε, ετοιμάστε διαβατήρια και πάτε γι άλλη γη για άλλα μέρη…
- Λες να έχουμε κι άλλα παρατράγουδα;
- Ξέρω γω; Και τους σεισμολόγους να ρωτήσεις δεν ξέρουν, το παρακολουθούμε το φαινόμενο, θα δείξει, θα πήξει και ο Θεός βοηθός!
- Φαντάσου δηλαδή, δαγκώνω τη γλώσσα μου που το λέω, να είχαμε και τίποτα καταστροφές, Θεός φυλάξοι, δηλαδή… Θα ήμασταν για τα μπάζα… Πιο μπάζα δεν θα έχει…
- Μη το συζητάς, εκεί που πήγαμε λίγο να πάρουμε τα πάνω μας, να σου που ξαναχτύπησε η τρόικα και σήκωσε αυστηρά το δάχτυλο… αχ! κουνελάκι, κουνελάκι ξύλο που θα το φας…
- Είδες; Είδες;
- Είδα κι άκουσα και θαύμασα… Τι έχουν πάθει; Σα να μην μας έχουν εμπιστοσύνη ένα πράμα…
- Το τραβάν το σχοινί και αλίμονο άμα κοπεί… Αλίμονο για μας, αλίμονο για αυτούς, αλίμονο για όλους μας, δεν ξέρω…
- Πάλι από την αρχή το παίρνουμε, εν αναμονή το τι θα γίνει και από ό,τι φαίνεται είναι σίγουρο ότι κανείς δεν πληρώνει, γιατί περιμένει τις ρυθμίσεις…
- Και από ό,τι ακούω θέλουν να βάλουν τεκμήρια περιουσίας και βάλε…
- Ναι, αν έχω ακίνητο εγώ και δεν έχω ρευστό τι να κάνω; Να αρχίσω να ξηλώνω τοίχους και ντουβάρια και να πάω να πληρώνω με τούβλα;
- Έλα μου, ντε!
- Και μέσα σ’ όλα, μετά την εθελοντική εργασία στα σχολεία κυκλοφόρησε και το άλλο. Να γυρίσουν, λέει, όσοι έχουν άδεια ανατροφής τέκνων για να πιάσουν δουλειά…
- Και τα παιδιά;
- Ξέρω  γω; Δεν θα υπάρχει καμιά γιαγιά;
- Εμ, τότε γιατί υπάρχει αυτή ή άδεια; Μην την δίνεις καθόλου, αν είναι έτσι…
- Άκουσα ότι αύριο έρχεται και ο υφυπουργός υγείας στο νοσοκομείο. Αληθεύει;
-Που να ξέρω; Λες;
- Και γιατί έρχεται; Για να δει πως δουλεύει το νοσοκομείο;
- Άμα δεν φέρουν κι άλλο προσωπικό θα τους βρει όλους να είναι εξπέρ στο κατοστάρι!
- Ρε! Για νοσοκομείο μιλάμε, όχι για σούπερ μάρκετ! 

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Έλα, πάρε καρέκλα και κάτσε!
- Ευχαριστώ, ρε!
- Πιάσε ποτήρι!
- Θα πιούμε απόψε;
- Τόσο καιρό ξεροσφύρι την βγάζουμε! Ας βρέξουμε λίγο το λαρύγγι μας!
- Κάπου το πας, εσύ!
- Δεν το πάω πουθενά, εγώ! Μόνο του πάει, το αφιλότιμο!
- Για λέγε!
- Όχι, για να δεις ότι έχω δίκιο και δεν εκνευρίζομαι τζάμπα και βερεσέ!
- Έλα, ξεκίνα το!
- Είδες τι γίνεται; Πολύ χρήμα, βρε παιδάκι μου! Πολύ χρήμα! Θα μας κάψει ο Θεός!
- Βγήκε κι άλλο στην επιφάνεια                ;
- Αμέ! Κάτι εκατομμύρια ξεχασμένα! Κάτι ψιλά, μωρέ! Έτσι γα να βρίσκονται, γιατί καμιά φορά δεν ξέρεις τι  μπορεί να σου τύχει… Κανένα έκτακτο έξοδο από δω, τίποτα λαμπάδες για τα βαφτιστήρια το Πάσχα… Όσο να ‘ναι γιορτές έρχονται, δεν θα χρειαστούν δώρα, έξοδα, ξενύχτια… Πώς θα τα βγάλουμε όλα αυτά πέρα…
- Εμείς; Εμείς δεν τα έχουμε…
- Για αυτούς λέω ρε! Αυτοί τα είχαν…
- Καλά, και πως τους πήραν χαμπάρι τώρα; Σα ν’ άργησαν λιγουλάκι… δεν θα είναι σε καταθέσεις, λες; Δεν φαίνονταν εκεί; Από άλλου φάνηκαν;
- Από όπου και να φάνηκαν, φαίνεται ότι το φαγοπότι συνεχίζεται και θα συνεχίζεται μια χαρά, εις τους αιώνες των αιώνων αμήν!
- Καλά τώρα…
- Όχι καλά! Για πιάσε Ιστορία και ξεφύλλιζε… Πράματα και θάματα…
- Δεν μου λες λίγο, για να αλλάξουμε κουβέντα… διάβασα ότι η Τρόικα έστειλε τελεσίγραφο, σε σαράντα οκτώ ώρες θέλει τις μεταρρυθμίσεις για να έρθει… αλλιώς πάπαλα… Και μετά βγήκε ανακοίνωση… τώρα ανακοίνωση ήταν, διαρροή ήταν… δεν ξέρω… ότι δεν υπάρχει τελεσίγραφο…
- Σε δουλειά να βρισκόμαστε, διότι με κάτι πρέπει να ασχοληθούμε… Είναι δυνατόν μέσα σε σαράντα οκτώ ώρες να γίνουν αυτά που ζητάνε; Πολύ ανέκδοτο μου θυμίζει… Αποκλείεται… Δεν είναι για να πιστεύεις ό,τι βγαίνει και κυκλοφορεί…
- Ξέρω κι εγώ; Έχει τρομάξει το μάτι μου, ρε!
- Μπα, σα να γυαλίζει λίγο το βλέπω, αλλά πρέπει να είναι από το τσίπουρο, το άδειασες το μπουκάλι…, με ρέγουλα είπαμε!
 
  

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Προσθήκη λεζάντας

- Πιάσε με!
- Γιατί;
- Θα πέσω!
- Γιατί, ρε;
- Πιάσε με σου λέω, δεν βλέπω, θα πέσω.
- Δεν βλέπεις; Εμένα με βλέπεις;
- Πολύ καλά μάλιστα.
- Πόσα είναι αυτά;
- Πέντε!
- Για στάσου, ρε φίλε, με δουλεύεις; Μια χαρά βλέπεις!
- Μα δεν βλέπω σου λέω. Πιάσε με. Έχω πρόβλημα όρασης.
- Είναι κάτι που δεν βλέπεις;     
- Στα λόγια μου έρχεσαι!
- Δηλαδή;
- Επιστρέψαμε, λέει!
- Που;
- Στην ανάπτυξη, λέει. Εγώ δεν βλέπω τίποτα, τίποτα! Για αυτό σου λέω, δεν είναι δυνατόν, όλοι να βλέπουν. Έχω πρόβλημα.
- Κάνε μια προσπάθεια.
- Προσπάθεια θα κάνω, αλλά για να σφιχτώ να βρίσκω κάθε μήνα τις δόσεις και τα τρεχούμενα… Αλλά χωρίς ανάπτυξη κομμάτι δύσκολο. Και στο κάτω κάτω γιατί να επιστρέψω στην ανάπτυξη; Αυτή έφυγε, όχι εγώ! Εγώ δεν την κοπάνησα! Να ρίξει τα μούτρα της κάτω και αυτή να επιστρέψει. Την περιμένω εδώ, ατάκα κι επί τόπου!
- Εδώ παντού, όλα τα αλλοδαπά μέσα ενημέρωσης χειροκροτούν για τον ρυθμό ανάπτυξης της χώρας, υψηλή σχετικά με τις άλλες χώρες!
- Άρα, είναι αλήθεια, λοιπόν! Ωραία, άρα να μην ανησυχώ. Θα βρω λεφτά για τις ρυθμίσεις. Θα κινηθεί η αγορά, θα πέσει χρήμα και όλα μέλι γάλα. Μόνο μην μου πει κανείς το αντίθετο ότι δεν έχει λεφτά γιατί θα γίνουμε από δυο χωριά χωριάτες! Κατάλαβες;
- Πολύ καλά!
- Και τώρα αφού το λύσαμε κι αυτό, να μην προγραμματίσουμε που θα πάμε διακοπές τα Χριστούγεννα;
- Α! Ξέχνα το αυτό!
- Γιατί;
- Με τι λεφτά; Βιάζεσαι! Τα λεφτά θα πάνε για τις ρυθμίσεις. Πολύ βιάζεσαι.
- Μου τ’ αλλάζεις!
- Είπαμε…, ήρθε η ανάπτυξη, αλλά δεν ήρθε και για σκι!

Η Άννα Νικολαΐδη συνομιλεί με τον Βασίλη Μόσχη για το βιβλίο του "κράτησέ μου μια αλήθεια για το τέλος" στο κανάλι SBC

Η Άννα Νικολαίδη συνομιλεί με τον Βασίλη Μόσχη για το βιβλίο του "κράτησέ μου μια αλήθεια για το τέλος" και όχι μόνο στην εκπομπή "ανάδειξέ το" Την Τρίτη 25 Νοεμβρίου στις 9 το βράδυ στο κανάλι SBC.
Μέσω OTETV και στο διαδίκτυο http://www.sbctv.gr/ μέσω live streaming.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι γίνεται, ρε παιδί μου! Πάλι αχταρμάς!
- Πολύ φασαρία, δηλώσεις επί δηλώσεων, όχι είπα, όχι δεν είπα, γιατί να πω, μπορεί να πω αργότερα, πάντως κάτι δεν ειπώθηκε και γιατί να ειπωθεί…
- Με μπερδεύεις πάλι…
- Όπως ακριβώς συμβαίνει, ήθελα να κάνω μια εικονική αναπαράσταση της κατάστασης…
- Εγώ δεν κατάλαβα τίποτα… Τι έγινε; Την μια μέρα έτσι και την άλλη αλλιώς;
- Κοίτα να σου πω. Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν…
- Για πες! Ποια είναι αυτά τα δύο τινά;
- Ας υποθέσουμε ότι έγινε η διεργασία όλη και κατατέθηκε για ψήφιση. Όλα καλά μέχρι εδώ.
- Ναι, αλλά την επομένη; Το πήραν πίσω.
- Αυτό θέλει μια εξήγηση.
- Η οποία είναι;
- Ό,τι το έφτιαξαν, το έγραψαν ελαφρά τη καρδία και ξαφνικά όταν το είδαν καθαρογραμμένο είδαν τα λάθη και αμέσως έτρεξαν να το διορθώσουν. Αλλά αυτό είναι μια υπόθεση που δεν μου αρέσει καθόλου.
- Και γιατί δεν σου αρέσει;
- Πώς να μου αρέσει; Μπορώ να δεχτώ κοτζάμ οικονομικό κλιμάκιο ότι έκανε λάθος; Δεν το δέχομαι με τίποτα. Α πα πα! Είναι δυνατόν; Αποκλείεται!
- Και η άλλη υπόθεση ποια είναι;
- Η άλλη υπόθεση είναι ότι μόλις τα έμαθε η τρόικα άστραψε και βρόντηξε. Έπεσαν μαχαίρια, τραβήχτηκαν αυτιά, που πας ρε Καραμήτρο, αλλά και αυτό δεν μπορώ να το πιστέψω, με τίποτα. Δεν είναι δυνατόν! Α πα πα! Είναι δυνατόν να κάνουμε ότι θέλει η τρόικα; Μπορεί να επεμβαίνει στα εσωτερικά ενός κράτους; Εντάξει είπαμε σας χρωστάμε, μη μας κάνετε και το βίο αβίωτο. Και αφού είναι έτσι, τόσο καιρό δεν άκουγαν ότι πάμε για εκατό δόσεις και όλα τα συναφή; Γιατί δεν είπαν κάτι, να πάρουν ένα τηλέφωνο και να πούνε, παιδιά συμμαζευτείτε, οι καιροί είναι δύσκολοι, αφήστε να μαζέψουμε κανένα φράγκο κοψοχρονιά. Αφού βλέπετε δεν πληρώνουν…
- Βρε… Μπας και ήθελαν να μας εκθέσουν; Να μας βγάλουν στο μεϊντάνι; Να μας κάνουν ρεζίλι κοινώς;
- Ξέρω εγώ;
- Και τελικά, αφού δεν συμφωνείς με καμιά από τις υποθέσεις σου, τότε τι πιστεύεις ότι έγινε;
- Ένα θα σου πω. Πίστευε και μη ερεύνα! 

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Κάτσε… Κάτσε… Τι λέει εδώ;
- Να καθίσω, δηλαδή;
- Άμα θες μην κάθεσαι… Μπορεί να ρίξεις μπόι!
- Δηλαδή είναι τόσο σοβαρό αυτό; Υπάρχει κίνδυνος να με πιάσει αντράλα και να πέσω…
- Αμέ! Και όπως ξέρεις σε κάθε πτώση υπάρχει και το ρίσκο ατυχήματος… Να χτυπήσεις κανένα κεφάλι, κανένα χέρι… διότι ως γνωστόν ο γέρος ή από πέσιμο θα πάει ή ….
- Μην το πεις, μη το πεις…
- Γιατί;
- Δηλαδή με θεωρείς γέρο;
- Κοίτα να σου πω, η έκφραση το λέει και δεν έχει ξεκαθαρίσει πόσο χρονών πρέπει να είσαι για να συμπεριληφθείς στην σχετική ομάδα… Εξ άλλου δεν είσαι και του γαλάτου… Δεν έχεις την ευκινησία και την ετοιμότητα να υπερασπιστείς την ακεραιότητά σου… Δύσκολο είναι να πάθεις κάτι από μια πτώση; Για αυτό, άσε τα παχιά λόγια και παλουκώσου… Άκου…
- Καλά…
- Πώς τα καταφέρνει ο Σόιμπλε και μας ξενερώνει κάθε φορά είναι άλλο πράμα…
- Είπε τίποτα;
- Δυο κουβέντες… Πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις, δεν έχουμε φτάσει στο σημείο που να μην υπάρχει κίνδυνος… Γίναν πολλά, αλλά…
- Ναι, μεν, αλλά… δηλαδή…  Μήπως ξέρει κανείς να μας πει πόσος ακόμη δρόμος μας απομένει; Πόσα χιλιόμετρα έχουμε ακόμη; Διότι είδες στον Μαραθώνιο τις προάλλες… Κάμποσοι μεταφέρθηκαν στα νοσοκομεία… Με αυτήν την λογική και τα αντίστοιχα χιλιόμετρα μάλλον δεν θα φτάσουμε κι εμείς σώοι και αβλαβείς στο τέρμα… δεν θα έχουμε και εμείς τις απώλειες μας; Κάμποσους άστεγους, κάμποσους πειναλέους νεόπτωχους να περιφέρουν την απελπισία τους από γωνιά σε γωνιά… και δεν αναφέρομαι στους επαγγελματίες που συναντάμε εδώ και χρόνια…
- Λες ε;
- Ναι, και θα έχουμε και τους Γάλλους παρέα… Διότι στην μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα, κατόπιν  σχετικής προσαρμογής, μας πλησίασαν… Μέσα στην μαύρη μαυρίλα κι αυτοί κατόπιν σχετικής έρευνας…
- Και;
- Περιμένουν κι άλλα… Δεν ξέρω, όμως, σε ποιο χιλιόμετρο είναι αυτοί…


Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Είδες η Γιάννα;
- Ποια Γιάννα λες;
- Μία είναι η Γιάννα!
- Μια; Του Μαστρονικόλα την κόρη λες; Τι έκανε;
- Ποιου Μαστρονικόλα την κόρη μου τσαμπουνάς; Εδώ μιλάμε για υψηλότερα κλιμάκια!
- Μπα! Τι μου λες; Έπιασε καμιά καλή δουλειά; Δεν την βλέπω τελευταία! Κατέβηκε στην Αθήνα έμαθα! Άλλοι τόποι εκεί… Να πας στην  Αθήνα να δεις χαΐρι και προκοπή… Εκεί είναι όλα τα κέντρα… Μέσα από την Αθήνα περνάει η ζωή μας…
- Για ρώτα κι αυτούς που είναι στην Αθήνα! Δεν θες να μάθεις πόσο καλά περνάνε… Το μόνο συν είναι ότι έχουνε λιγότερα για θέρμανση…
- Η Αθήνα έχει άλλον αέρα…
- Ναι, νοτιοανατολικό… Όρσε να μην στα χρωστάω…
- Γιατί ρε Μήτσο, τι είπα πάλι;
- Δεν σου λέω για αυτήν την Γιάννα, ρε! Για την Γιάννα Αγγελοπούλου σου λέω!
- Α! Μάλιστα! Είπα κι εγώ! Τι έγινε με αυτήν;
- Τις προάλλες συναντήθηκε με τον Αντώνη, χτες με τον Αλέξη…
- Όπα της! Τι βλέπω; Θα εισέλθει στην πολιτική ζωή της χώρας; Άρχισε τις κρούσεις; Μυρίζονται εκλογές δηλαδή!
- Α! Παραείσαι μου φαίνεται! Καμία σχέση…
- Και τότε; Πήγε να πιεί καφέ και να τα πούμε σαν παλιόφιλοι;
- Παντού βλέπεις πηγαδάκια και διαβουλεύσεις. Δεν είναι έτσι τα πράγματα… Απλά η γυναίκα πήγε για να συζητήσει για ένα συνέδριο που θα γίνει του χρόνου τον Ιούνιο στην Αθήνα.
- Και τι συνέδριο είναι αυτό;
- Το ετήσιο συνέδριο του «Clinton Global Initiative»…
- Ναι, ακριβώς… Όπως τα λες… Με διαφώτισες πλήρως..
- Ρε, παιδί μου είναι ένα ίδρυμα που κάνει συνέδρια σε διάφορα μέρη του κόσμου και όπως κατάλαβες από το όνομα το ίδρυμα είναι του πρώην της Αμερικής…
- Μπα, τέτοια μεγαλεία η χώρα μας! Και δεν μου λες; Η Γιάννα που κολλάει;
- Το ανακοίνωσαν μαζί με τον Μπιλ… Βέβαια… Και η Γιάννα σαν ντόπια κάνει τις διασυνδέσεις… Θα έρθει κόσμος και ντουνιάς, μεγάλες προσωπικότητες…
- Α! Δηλαδή θα είμαστε κι εμείς…
 - Και θα συζητήσουν διάφορα θέματα για τον Νότο, την Μεσόγειο, την ανάπτυξη, τις επενδύσεις…
- Μην το χάσουμε.. Να πάμε κι εμείς, όλο και κάτι θα μάθουμε…


Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Να σε ρωτήσω κάτι;
- Ρώτα ό,τι θες! Αρκεί να ξέρω να απαντήσω!
- Είναι δυνατόν να μην ξέρεις; Είμαι σίγουρος, αλλιώς δεν θα σε ρωτούσα…
- Για να δούμε…
- Τι είναι οφ-σορ;
- Καλά, ακόμη δεν ξέρεις τι είναι;
- Βρε, κάτι ξέρω μέσες άκρες, αλλά θέλω λεπτομέρειες. Γιατί πάντα γίνεται πολύ λόγος, πάντα γίνεται νταβαντούρι…
- Αχ! καημένε μου, εσύ κι εγώ ποτέ δεν θα αξιωθούμε να αποκτήσουμε μια οφ-σορ εταιρία…
- Και γιατί; Τόσο δύσκολο είναι;
- Και ναι, και όχι!
- Για λέγε, λοιπόν, δεν ξέρεις καμιά φορά, μπορεί να με αξιώσει και μένα ο Θεός να φτιάξω μια οφ-σορ! Και άμα μου πέσει το τζόκερ; Να μην ξέρω και εγώ τα κατατόπια;
- Πανεύκολο…, πας σε μια από τις χώρες που κάνουν κρα για επενδύσεις στην επικράτεια τους με διευκολύνσεις και άνευ φόρων και κρατάς τα λεφτά σου εκεί. Οπότε ούτε πληρώνεις φόρους εδώ, ούτε τίποτα, ούτε τα δηλώνεις…
- Δηλαδή ούτε ενφια, ούτε χαράτσια, ούτε φόροι μεταβίβασης;
- Έτσι ακριβώς…
- Και εδώ;
- Τι εδώ;
- Εδώ, εδώ ρε παιδί μου… εδώ τίποτα;
- Ντιπ τίποτα, ούτε δεκάρα τσακιστή…
- Τι μου λες, ρε φίλε μου…
- Αλλά αυτά είναι, για άλλους, με μπόλικα λεφτά, μπόλικα ακίνητα και κινητά… Δηλαδή, για μας όνειρο θερινής νυκτός…
- Ναι, αλλά έτσι… πες ότι όλοι είμαστε λεφτάδες…
- Χα, χα… Ωραίο ανέκδοτο είπες…
- Και έχουμε τις περιουσίες μας σε αυτές τις οφ-σορ…
- Ναι...
- Τι γίνεται εδώ;
- Ε! Τι θες να γίνεται; Το ‘παμε, πάλι τα ίδια θα ξαναλέμε;
- Ναι, ρε παιδί μου, αλλά εδώ η χώρα δεν θα έχει εισοδήματα..
- Και ποιος το είπε;
- Καλά, λέμε και ξελέμε; Τώρα δα, δε μου είπες ότι δεν πληρώνουμε φόρους και τα λοιπά …εσπεριδοειδή αν είμαστε σε οφ-σορ;
- Έτσι ακριβώς… Δεν πληρώνουμε…
- Και εδώ;
- Αααα… Πάλι τα ίδια…
- Και εδώ;
- Εδώ, αφού είμαστε εμείς, ρε… Εγώ κι εσύ…
- Με τρεις και εξήντα;
- Με τρεις κι εξήντα… Τρεις για φόρους και εξήντα για φόρους…
  

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Και ο χορός καλά κρατεί!
- Τι ακούω; Θα πάμε σε χοροεσπερίδα;
- Πώς σου ήρθε αυτό τώρα; Και τι θυμήθηκες! Χοροεσπερίδα! Παλιές καλές εποχές! Ο κόσμος έτρεχε να ραφτεί, μέρες προετοιμασίας, φώτα, διασκέδαση… Αχ! πάνε όλα αυτά!
- Μη πω κάτι! Αμέσως, όλο και κάτι βρίσκεις και πέφτεις στα πατώματα… Ψηλά το κεφάλι, ρε!
- Κάτι μας είπες κι εσύ! Όσο ψηλά και να πάει το κεφάλι, αλήθεια πόσο να πάει, άσε που άμα είσαι κοντολαίμης, δε πα να χτυπιέσαι, θα πάει μέχρι εκεί που μπορεί, παραπάνω δεν έχει!
- Και για ποιον χορό μιλούσες; Γίνεται κανένας χορός; Νωρίς δεν είναι για χορούς και πανηγύρια;
- Αυτός ο χορός δεν έχει γιορτή και σχόλη! Λαμβάνει χώρα …καθ’ εκάστην! Κατά το …πατσάς καθ’ εκάστην! Για ρίξε μια ματιά εδώ!
- Τι γράφει; …Όπα! Πάλι πήραμε πρωτεία;
- Αμέ! Που ακούστηκε Έλληνας χωρίς πρωτεία; Δεν είμαστε παίξε γέλασε! Κοντεύουμε την πρωτιά, τώρα είμαστε τρίτοι, αλλά που θα πάει; Όλο και κάτι θα γίνει και θα την φτάσουμε. Κοντά στα τέσσερα εκατομμύρια Έλληνες είναι στα όρια της φτώχιας!
- Δηλαδή, σχεδόν οι μισοί Έλληνες! Και οι υπόλοιποι σε ποιο όριο είναι;
- Α! Αυτό δεν το λέει η Eurostat!
- Κακώς! Κάκιστα! Έπρεπε να το λέει! Μισές δουλειές…
- Για περίμενε… για περίμενε… κάτι λέει εδώ νομίζω… Το είκοσι τρία τοις εκατό ζει με πενιχρό εισόδημα… Λες να εννοεί τους προηγούμενους ή αυτοί είναι επί πλέον; Δεν το ξεκαθαρίζει… Πάντως το 2008 ήμασταν λιγότεροι φτωχοί…
- Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε το πάμε δηλαδή…
- Μπα, δε νομίζω, γιατί παρακάτω λέει, ότι στα ποσοστά με πενιχρό εισόδημα είμαστε, εν πλήρει δόξη και τιμή στην πρώτη θέση…
- Είπα κι εγώ… Δεν μου τα λες όλα… και μ’ αφήνεις με απορίες…
- Και ένα τελευταίο… το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που αδυνατεί να καλύψει σημαντικά υλικά αγαθά, το 2013 ανήλθε σε 20,3%, έναντι 9,6% στην ΕΕ.
- Είπα κι εγώ… Τώρα τα λες σωστά…
- Και ξέρεις ποιοι είναι αυτοί που αδυνατούν να καλύψουν σημαντικά υλικά αγαθά; Όσοι αδυνατούν να καλύψουν τέσσερα από τα ακόλουθα εννέα αγαθά: 1) ενοίκιο, ή εξόφληση δανείου 2) θέρμανση 3) απρόοπτα έξοδα 4) διατροφή με κρέας ή ψάρι κάθε δύο ημέρες 5) διακοπές εκτός οικίας για μία εβδομάδα 6) αυτοκίνητο 7) πλυντήριο ρούχων 8) έγχρωμη τηλεόραση 9) τηλέφωνο.
- Και όσοι αδυνατούν εννέα στα εννέα;
- Μακάριοι οι πεινούντες και οι διψούντες…
- Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι…
- Αμήν! 

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Έβαλες πετρέλαιο;
- Κάτι ολίγο!
- Ξύλα;
- Κάτι ολίγα κι από εκεί! Γιατί ρωτάς;
- Για αυτά που ακούγονται.
- Σαν τι  ακούγεται;
- Ότι θα έχουμε το βαρύτερο χειμώνα της δεκαετίας!
- Και που το ξέρουν αυτοί που το διαδίδουν;
- Που θες να ξέρω;
- Είναι δυνατόν να ξέρουμε τον καιρό για κάνα δυο μήνες μπροστά; Προχώρησε τόσο πολύ η επιστήμη;
- Τι να πω; Δεν ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι ανάμεσα σε όλα τα άλλα έχουμε κι αυτό το βραχνά της θέρμανσης. Διότι χωρίς θέρμανση πώς θα την βγάλουμε καθαρή τον χειμώνα; Με φλοκάτες και βελέντζες; Ρωτάς αν έχει κανείς; Υπάρχουν στα σπίτια;
- Κάποτε, να ντάνες, μετά συγχωρήσεως, οι βελέντζες! Σεντούκια και μπαούλα! Έπεφταν τα κρύα; Έπεφταν και τα μάλλινα βαριά και ασήκωτα! Τώρα αγκαλιά με το καλοριφέρ…
- Ναι, αλλά είναι πιο δαπανηρό…
- Να προσέχαμε, να είχαμε, δεν πάει αλλιώς…
- Βρε, μπας και είναι κόλπο να πουληθούν σόμπες και παρελκόμενα για να …ζεσταθεί η αγορά;
- Και να κρυώσει η τσέπη μας;
- Διότι, σου λέει, θα φοβηθεί ο λαός, πανταχόθεν στην Ευρώπη, γιατί και εκεί ακούγονται κι αυτά περί …βαρέος χειμώνος, όποτε να η κατανάλωση, να οι σόμπες παντός καιρού και παντός βαλαντίου… Και νάσου οι εταιρίες θα ζεστάνουν τα ταμεία τους… Επειδή έριξε λίγο χιονάκι νωρίς, αυτό σημαίνει ότι θα ξεπαγιάσουμε; Έχει κρύο στη Σιβηρία και σου λέει θα κατέβει και προς τα εδώ. Το θέμα είναι ποιος τα λέει αυτά και κυκλοφορούν; Επιστήμονες ειδικοί ή τίποτα δημοσιογραφίσκοι του διαδικτύου… Γιατί ξέρεις τι γίνεται εκεί… Μην ρίξει κάποιος μια είδηση ή τυχόν είδηση. Αμέσως την αρπάζουν από …το αυτί και ξεπετάγεται από χίλια δυο σημεία. Και το τόσο γίνεται τόσο …μετά συγχωρήσεως.
- Λες δηλαδή ότι δεν θα έχουμε βαρύ χειμώνα…
- Εγώ δεν λέω τίποτα… Θα δείξει… Έτσι κι αλλιώς ποιος μπορεί να ξέρει τι καιρό θα κάνει τον Γενάρη… τον Φλεβάρη…
- Εμ, έναν Αυτιά είχαμε με τα ημερομήνια του, να μας διαφωτίσει κι αυτός…


Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Από τουρισμό καλά πήγαμε φέτος! Είχαμε πολλές διανυκτερεύσεις!
- Ε! Και; Τουρισμός είναι μόνο οι διανυκτερεύσεις;
- Τι θες να πεις; Με τίποτα δεν είσαι ευχαριστημένος… Πάλι θα δείξεις την ξινίλα σου…
- Καθόλου, καθόλου… Σε πληροφορώ δεν είναι καθόλου ξινίλα όταν βάζεις κάτω τα πράματα και τα αναλύεις…
- Δηλαδή;
- Δεν είναι έτσι όπως τα λες…
- Καλά ρε φίλε, γιατί δεν είναι έτσι; Με τόσες διανυκτερεύσεις όλο και κάτι θα αφήσουν, κάτι θα αγοράσουν, κάπου θα πάνε… Θα κυκλοφορήσει το χρήμα…
- Ο Χρήστος Γιανναράς έχει άλλη άποψη…
- Μπα! Δηλαδή;
- Να! Διάβασε εδώ… και συμφωνώ απόλυτα μαζί του… Συνέχισε παρακάτω και πες μου…
- Σα να έχει δίκιο μου φαίνεται…
- Όχι σαν, όχι σαν… έχει απόλυτο δίκιο… Και είναι απλή λογική, δεν είναι τίποτα βαθιές φιλοσοφίες… διότι εν ολίγοις ο τουρισμός πρέπει να είναι η αφορμή για να αναπτυχθεί η κάθε είδους ντόπια παραγωγή…
- Ακριβώς…
- Διότι σου λέει, πόσες διανυκτερεύσεις έχουμε; Τόσες… Το λιγότερο δεν θα φάνε ένα ψωμάκι στο πρωινό; Λέμε τώρα… Και σου λέει στη Ρόδο πέρυσι έγιναν πάνω από ένα εκατομμύριο διανυκτερεύσεις… Για βάλε πόσα ψωμάκια… Ποιοι φούρνοι τα παρήγαγαν; Χρειάζονται τουλάχιστον πεντακόσιοι και άλλες τόσες και βάλε θέσεις εργασίας… Άρα; Να μια αφορμή να ξεκινήσει η παραγωγή και η ανάπτυξη μαζί! Αμ δε! Διότι σου λέει για αυτά τα ψωμάκια έρχεται κατεψυγμένη ζύμη από Κίνα…, Μαρόκο…, Πολωνία…
- Άει στα κομμάτια…
- Αμέ… Οπότε ο τουρισμός ο δικός μας φέρνει την παραγωγή και την  ανάπτυξη αλλού… εδώ υπάρχει μόνο η ειδικότητα του σερβιτόρου… Μη σου πω και το άλλο και φρίξεις…
- Τι; Έχει κι άλλο;
- Δεν θα σου πω για τα κάθε είδους  σουβενίρ που είναι κι αυτά εισαγόμενα… και ο χορός καλά κρατεί… Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες έγινε εισαγωγή από την Κίνα…
- Μη μου πεις αναπαράσταση του τάφου της Αμφίπολης γιατί θα τρελαθώ…
- Καλομελέτα κι έρχεται… Κατεψυγμένες μερίδες μουσακά… ακριβώς όπως τα λέω…
- Αυτό το σύμβολο της ελληνικής γαστριμαργίας εισαγόμενο και κατεψυγμένο από την Κίνα;
- Και μετά σου λέει βαριά βιομηχανία ο τουρισμός…
- Μόνο σερβιτόροι, μόνο σερβιτόροι…


Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Δεν ακούς;
- …
- Σου μιλάω, ρε! Δεν ακούς;
- …
- Α! δεν είμαστε καλά! Τουλάχιστον, πες μου μόνο αν έπαθες τίποτα!
- Ονειρεύομαι…
- Δόξα τον Πανάγαθο! Μίλησε! Είσαι καλά;
- Εξαρτάται! Όπως τα βλέπει κανείς!
- Δηλαδή; Τι έχεις; Είναι σοβαρό;
- Πάλι θα σου πω, όπως το βλέπει κανείς!
- Πες μου, ντε, με έχεις τρελάνει…
- Σκέψου να κερδίσω στο τζόκερ!
- Α! Γι’ αυτό είσαι σαν την Αστέρω; Είπα κι εγώ…
- Το φαντάζεσαι;
- Και τώρα πετάς κι ονειρεύεσαι τι θα κάνεις με όλα αυτά που υποτίθεται ότι κέρδισες…
- Μέσα είσαι!
- Και για πες μου σε παρακαλώ σε ποια φάση ήσουν όταν σε βρήκα να είσαι …αποχαυνωμένος;
- Είχα ξοφλήσει την εφορία και το ΙΚΑ και ήμουν καθ’ οδόν για το ΤΕΒΕ!
- Μπράβο κουράγιο…
- Και στη συνέχεια προγραμμάτιζα να πάω στις τράπεζες…
- Για κατάθεση;
- Καλά, χαζός είσαι; Να τους ξοφλήσω κι αυτούς γιατί πολλά μας τα είχαν κάνει!
- Και τα υπόλοιπα; Δεν θα τα βάλεις στην τράπεζα;
- Δεν μιλάς σοβαρά φαντάζομαι! Ποια τράπεζα; Θα τα χώσω σε κανένα μπαούλο, θα ρίξω και κάμποση ναφθαλίνη και άστα να βρίσκονται εκεί… Γιατί στην τράπεζα; Τι έχω να κερδίσω; Σιγά τα επιτόκια! Άσε που μπορεί να τα χάσω!
- Κάνε καμιά επένδυση, ρε, …τίποτα ακίνητα, τίποτα μετοχές…
- Λες ανέκδοτα μου φαίνεται… Τότε είναι που θα τα χάσω σίγουρα… Θα μου τα ροκανίσουν οι φόροι… και μετά μην είδατε τον Παναή… άσε που θα δουν ότι αγοράζω ακίνητα και θα πουν οι άλλοι που τα βρήκε τα λεφτά αυτός…
- Θα το κρατήσεις μυστικό δηλαδή;
- Όχι, θα βάλω τελάλη κάθε πρωί και απόγευμα σε περιοδεία …ανά τας ρύμας και τας οδούς να φωνάζει... Για να πλακώσουν εχθροί και φίλοι…
- Σαν να λες ότι δεν θα βοηθήσεις κανέναν…
- Όχι, με συγχωρείς, δεν είπα αυτό. Θα βοηθήσω όποιον θέλω εγώ…
- Α, ρε Μήτσο είσαι μεγάλη καρδιά…
- Και τώρα, άσε με, θέλω να συνεχίσω… Ετοιμάζομαι για ταξίδι… Και σαν αρχή θα κάνω το γύρο της Ευρώπης…
- Καλό ταξίδι, ρε Μήτσο. Στο επανιδείν!