Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Ένααααααα… δύο… Έναααααα… δύο…
- Τι βλέπω; Άρχισες τις γυμναστικές;
- Παίρνω ανάσες…
- Αυτό λέω… Άντε με το καλό… Αν και ξεκινάς κάπως αντισυμβατικά… Ο κόσμος ως συνήθως ξεκινά τη γυμναστική μετά τις γιορτές κατά την Άνοιξη μεριά… Εσύ το πας ανάποδα…
- Ένααααααα… δύο… Μα δε σου είπα ότι κάνω γυμναστική! Ανάσες παίρνω…
- Τι θες να πεις; Ότι σου λείπει το οξυγόνο;… Μπας και σε έπιασε καμία κρίση πανικού;
- Ούτε το ένα ούτε το άλλο… Απλώς θέλω να δω πως είναι όταν παίρνεις ανάσα…
- Δεν σε καταλαβαίνω…, ως συνήθως δηλαδή, αλλά αυτό είναι …ξεκούδουνο
- Παιδί μου, είναι απλά τα πράματα… Παίρνω ανάσες… Ό,τι και να πεις μια ανάσα είναι άλλο πράμα… Ανοίγουν τα πνεμόνια σου… Αποκτάς μια ευεξία… Κυκλοφορεί το αίμα σου καλύτερα…
- Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω…
- Φίλτατε, τα πράματα είναι απλά… Επειδή δεν θέλω να πάρω τις ανάσες που μου δίνουν, είπα να πάρω από μόνος μου…
- Μα οι ανάσες δεν είναι κάτι που μας δίνουν κάποιοι… Είναι αυτόματος μηχανισμός του αναπνευστικού μας συστήματος…
- Κάνε μας και μάθημα ανθρωπολογίας τώρα… Για συνέχισε…
- Όχι, εσύ να συνεχίσεις… Εσύ λέγε…
- Είδες που τραγουδάνε όλοι…, ανάσα από εδώ , ανάσα από εκεί…
- Σιγά! Χαλάρωσε λίγο. Θα μας πουντιάσεις με τόσους αγέρηδες. Ήδη άρχισε να κάνει ρεύμα…
- Σωθήκαμε ρε!
- Πως σωθήκαμε!
- Οι τράπεζες μας δίνουν ανάσα!
- Τι μου λες; Που γίνεται αυτό να πάω και εγώ… να τρέξω, να προλάβω…
- Είδες τα νέα για τα δάνεια… Ανάσα σου λέει… Όχι δεν θα πάρω…
- Για αυτό λες; Είδες; Άμα είσαι συνεργάσιμος όλα μέλι γάλα…
- Ναι, είναι κι αυτό σαν τις προηγούμενες ανάσες για τις δόσεις των ρυθμίσεων… Να βγάλουμε τελάλη… Τρέξατε… τρέξατε… Δεν μπορείς; Δώσε λίγα λίγα, μέχρι το 2080 και βάλε…
- Και ποιος θα προλάβει μέχρι τότε;
- Αυτό δεν το ξέρω… Αν συμφωνήσεις μπορεί να παραχωρήσεις το ακίνητό σου και να μένεις σε ενοίκιο… Τέτοια ανάσα…
- Αυτό δεν είναι ανάσα… Θάλαμος αερίων είναι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου