- Πάει κι αυτό!
- Ναι, πάει κι αυτό!
- Πάμε για άλλα τώρα!
- Σαν τι, δηλαδή;
- Καλοκαίρι έρχεται, όλο και κάτι…
- Καλά, δεν έχεις τίποτα να σχολιάσεις…;
- Πάνω σε τι;
- Μην κάνεις τον ανήξερο!
- Για τα προχτεσινά, λες; Τι να πω; Όλοι είναι κερδισμένοι, όλοι
μεσ’ την καλή χαρά, όλα μια χαρά, ευτυχισμένοι να ‘μαστε και τι στον κόρακα…
- Τώρα μεταξύ μας, όλοι είναι ευχαριστημένοι αλλά κατά βάθος
θα ήθελαν να είναι ακόμη περισσότερο ευτυχισμένοι. Αλλά δεν το λένε… Όλα καλά…
- Τι θες να πεις;
- Εξαρτάται που κάθεσαι και από ποια πλευρά βλέπεις το έργο…
Πάντα στο τέλος της ημέρας όλοι είναι ευχαριστημένοι..
- Μα πως είναι δυνατόν; Εδώ υπήρχαν και τελείως χαμένοι.
- Καλά, δεν μιλάμε για τους μικρούς μικρούς. Πιάνουμε τους
μέτριους και πάνω… Όλοι κάτι δεν είχαν να πουν; Μόνο που όλοι ξεχάσαμε τι
έλεγαν προ των εκλογών και τι είπαν μετά… Και δεν ξεχάσαμε μόνοι εμείς, ξέχασαν
κι αυτοί… Βγήκαν όλα κάπως προσαρμοσμένα στις καινούριες καταστάσεις… Να πούμε,
δεν βαριέσαι; Ακόμη χειρότερα… Και σχεδόν όλοι κοιτούσαν να σχολιάσουν τα
αποτελέσματα των γειτόνων παρά τα δικά τους…
- Δεν μου λες, τι εκλογές είχαμε προχτές; Εθνικές η
Ευρωπαϊκές;
- Είναι κι αυτό ένα καλό ερώτημα! Η απορία πλανάται ακόμη…
Διότι οι απόψεις διίστανται έως …τριίστανται. Αναλόγως… Κατά πώς φυσούσε ο
άνεμος. Μπορεί το πρωί ο ήλιος να ήταν απαλός και να ήταν όλα ξεκάθαρα αλλά
κατά το μεσημέρι, σαν χτυπούσε κατακέφαλα υπήρχε μια ζάλη, οπότε τα πράγματα
ήταν κάπως… Δεν μπορείς να ξέρεις… Φύρδην μίγδην…
- Εμένα πάντως μου έδωσε την εντύπωση ότι είχαμε εθνικές
εκλογές…
- Ναι, αλλά μπορεί να βρεθεί κάποιος και να σου πει ότι
μπορεί να ήταν διαφορετικά. Τώρα, σου λέει, έπρεπε να στείλουμε μήνυμα στην
Ευρώπη…
- Αν ήταν αλλιώς δεν θα χρειαζόταν να στέλναμε μήνυμα;
- Τι να πω;
- Ότι δεν κάνουμε για πολιτικοί αναλυτές. Άλλοι έχουν το
κληρονομικό χάρισμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου