ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Ξέρεις τι σκέφτομαι;

- Αν δεν μου πεις, όχι!

- Τι ωραία που περνάμε!

- Μπα! Καιρό είχα να σ’ ακούσω αισιόδοξο!

- Ναι, βρε! Είναι ωραία!

- Σε έπιασε η άνοιξη θες να πεις;

- Που την είδες εσύ την άνοιξη; Εμένα για φθινόπωρο μου κάνει παρά για Άνοιξη. Δεν βλέπεις τον καιρό πως συνεχίζει ακόμη;

- Τότε;

- Να… Να ήταν οι εκλογές μια φορά το χρόνο…, μη σου πω δυο!

- Είσαι παλαβός, μου φαίνεται! Και τα έξοδα που τα πας;

- Άμα θέλουν, όλα γίνονται! Κάθε τέσσερα χρόνια είναι πολύ μακριά… μεγάλη απόσταση, βρε αδερφάκι μου…

- Και γιατί παρακαλώ;

- Δεν κατάλαβες εσύ κάτι; Δεν ένιωσες να σε πλημμυρίζει μια ευωχία από παντού, δεν νιώθεις τον φρέσκο αέρα να πλημμυρίζει τα σωθικά σου; Να αναπτερώνεται το ηθικό σου, να έχεις μια ευφορία γενική και να είσαι μέσα στο χαμόγελο;

- Τα παραλές λίγο, αλλά δεν πειράζει!

- Καλά, δεν συνειδητοποιείς ότι ζούμε σε μια χώρα που πρόκειται να αλλάξει; Από παντού, από όλες τις πλευρές αυτό δεν διαρρέει; Όπως και να γίνει, ο καθένας για την πάρτη του αυτό ευαγγελίζεται. Ότι θα αλλάξουν τα πάντα, …καλά δεν θα γίνουμε και Μόντε Κάρλο όπως παλιά, αλλά ένα Λουτράκι το καταφέρνουμε, όσο να πεις!

- Λες;

- Τι λέω, ρε! Εδώ κυκλοφορούν πράματα και θάματα! Φαντάσου να ήταν αυτό μια φορά το χρόνο! Οι βιομηχανίες με τα υπογλώσσια θα ήταν σε εκείνη τη γωνία και θα ζητούσαν την ελεημοσύνη σου τώρα! Παράδεισος θα ήμασταν! Μια αγαπημένη παρέα όλοι μαζί, μια ωραία ατμόσφαιρα. Θα μου πεις τα κόμματα και οι συνδυασμοί θα είχαν τις κόντρες τους, αλλά χρειάζεται κι αυτό. Χωρίς θέαμα, πας πουθενά; Πουθενά!

- Να σου πω, μου φαίνεται κομματάκι δύσκολο!

- Και γιατί; Όλα γίνονται στην Ελλάδα! Αυτό δεν μπορεί να γίνει;