Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Στο τσακ ήμουνα!
- Για ποιο πράγμα;
- Να πάρω τηλέφωνο!
- Και δεν πήρες;
- Αφού σου λέω, στο τσακ ήμουνα!
- Και τώρα;
- Απαγορεύτηκαν πάλι δια ροπάλου!
- Άντε! Μια έτσι, μια γκιουβέτσι!
- Άστα να πάνε! Αφού όταν τα ξαναείδα, σκέφτηκα, καλώς τα πουλάκια μου! Ήρθαν οι αετονύχηδες που θα σπαταλήσουν και τα τελευταία εναπομείναντα  φραγκοδίφραγκα του απελπισμένου Έλληνα. Διότι ως γνωστόν, το να κερδίσεις κάνα χιλιάρικο στα καλά καθούμενα δεν είναι κι άσχημα! Μια χαρά είναι!
- Εγώ πάντως δεν τους πίστευα! Μας δούλευαν ψιλό γαζί για να τα κονομήσουν αυτοί. Ειδικά όταν έπαιρναν τηλέφωνο μερικοί και έλεγαν άλλα ‘ντ’ άλλων, εκεί έπεφτε το μεγάλο γέλιο. Έκτος κι αν έπαιρναν τηλέφωνο άσχετοι μόνο, που ούτε το ελληνικό αλφάβητο δεν ήξεραν!
- Και το άλλο που το πας! Όταν έλεγες λάθος λέξη, η παρουσιάστρια, μόνο στα πατώματα που δεν έπεφτε! Τέτοια στενοχώρια ούτε σε θανατικό μεγάλο!
- Άσε ρε, όλα στημένα ήταν! Και όλο αύξαναν το ποσό κέρδους και όλο βοηθούσαν με το να δίνουν περισσότερε γράμματα και όλο και έπαιρναν τηλέφωνα οι αφελείς! Αφού έλεγες από μέσα σου, καλά δεν βλέπουν, φαίνεται ξεκάθαρα η λέξη!
- Μη το συζητάς! Και να σου, τα τηλέφωνα έπεφταν σύννεφο και να σου, οι ελπίδες γίνονταν απογοήτευση, αφού τόσα όνειρα χάνονταν με μιας στο πυρ το εξώτερον της …ανιδιοτελούς ευχαρίστησης! Διότι όλο και ονειρευόταν ο δύστυχος Έλληνας για το πώς θα επένδυε το ποσό που περίμενε να κερδίσει! Που να το επενδύσει;  Αφού ποτέ δεν επρόκειτο να κερδίσει!
- Και ήταν πλήρως οργανωμένο το …έγκλημα! Ήχοι, σειρήνες, οπτικά και ηχητικά εφέ, σε προσκαλούσαν δελεαστικά να παίξεις για να κερδίσεις από δυο κατοστάρικα μέχρι κάνα δυο χιλιάδες…
- Εμ! Λίγο το ‘χεις αυτό; Ξέρεις τι είναι τη σήμερον ημέρα να σου έρθει έτσι ουρανοκατέβατα κανένα ψιλό;
- Πλήρης απογοήτευση! 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου