Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Έστειλες γράμμα στον Άι Βασίλη;
- Με δουλεύεις, φαντάζομαι!
- Δεν έχω καμιά τέτοια διάθεση!
- Ε! τότε;
- Τι τότε;
- Είναι δυνατόν να στείλω γράμμα;
- Και γιατί;
- Μικρός είμαι;
- Γιατί μόνο οι μικροί γράφουν;
- Φυσικά!
- Κατά αρχάς πιστεύεις στον Άι Βασίλη;
- Δεν ξέρω! Να πω ναι; Να πω όχι;
- Εμένα ρωτάς;
- Φυσικά!
- Αυτό είναι προσωπικό θέμα καθενός!
- Κοίτα να σου πω! Οι μικροί γράφουν στον Άι Βασίλη για να του ζητήσουν κάτι, που τις περισσότερες φορές γίνεται …λόγω πατρικής ή μητρικής πρωτοβουλίας. Από εκεί και πέρα έτερον ουδέν!
- Είναι ένα γλυκό και όμορφο …παραμύθι! Δες το αλλιώς!
- Πώς αλλιώς; Όπως και να το δω, από όλες στις πλευρές, είναι το ίδιο!
- Μην τα ισοπεδώνεις όλα! Είναι μια καλή ευκαιρία να αλλάξει η διάθεσή σου, να κάνεις ένα καινούριο ξεκίνημα…
- Αυτό είναι, όπως το είπες! Να αλλάξει η διάθεσή μου! Ε! όχι ρε κύριε, δεν θέλω να αλλάξει η διάθεσή μου μόνο για μια μέρα, άντε δύο! Εγώ θέλω να έχω αλλαγμένη τη διάθεσή μου όλη τη χρονιά, γίνεται; Δεν γίνεται! Άρα τι μπαρμπούτσαλα μου κοπανάς;
- Πήρες ανάποδες, μου φαίνεται!
- Και τις καλές πήρα και τις ανάποδες! Να κάνω ένα καινούριο ξεκίνημα! Πώς να το κάνω το καινούριο ξεκίνημα; Ποια άκρη να βρω; Εσύ έχεις βρει καμιά άκρη;
- Φιρί φιρί το πας να μου χαλάσεις τη διάθεση! Και ήθελα να σου ευχηθώ για την καινούρια χρονιά!
- Όχι, ρε φίλε, δεν θέλω τις ευχές σου! Γιατί ξέρω ότι θα μείνουν μόνο ευχές, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα! Ευχές! Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε!
- Καλά! Καλά! Φεύγω!
- Φύγε!
- Να μη σου πω, καλή χρονιά;
-…
- Μην το βάζεις κάτω, φίλε μου! Έτσι είναι! Θέλει αγώνα! Θα το ξεπεράσουμε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο! Σου εύχομαι καλή χρονιά και όλα να πάνε καλά! Και μην ξεχνάς, όλα εξαρτώνται από εμάς!
- Καλή χρονιά! Έλα, να σ’ αγκαλιάσω!


Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τι σχέση μπορεί να έχει μια μπαταρία αυτοκινήτου και μια πισίνα;
-…
- Δεν είναι τόσο δύσκολο!
- Τι σπαζοκεφαλιές είναι αυτές, χρονιάρες μέρες; Πώς σου ‘ρθε τώρα αυτό;
- Χρονιάρες μέρες συμβαίνουν και οι σπαζοκεφαλιές! Έλα προσπάθησε λίγο!
- Τι να προσπαθήσω, ρε φίλε; Δεν βγάζω καμιά άκρη!
- Και δεν είναι από τις δύσκολες σπαζοκεφαλιές! Έχω ακόμη μια, αλλά αυτή κι αν δεν είναι!
- Για πες την, μπας και βγάλουμε καμιά άκρη! Ποτέ δεν ξέρεις…
- Τι σχέση μπορεί να έχει μια μπαταρία αυτοκινήτου, μια πισίνα και μια δωρεά;
- Περίμενε, περίμενε… Κάτι φαίνεται… Τι σου έλεγα; Από τα δύσκολα, κάτι μπορεί να φανεί!
- Με εκπλήσσεις! Για λέγε, να δούμε!
- Σίγουρα είναι πιο περίπλοκο, αλλά όσο να πεις από κάπου φαίνεται μια χαραμάδα διαλεύκανσης…
- Πρόσεξε μη …ασπρίσει τελείως και δεν βγάζεις άκρη μετά! Για πες, λοιπόν!
- Δεν ξέρω από πού να αρχίσω…
- Από όπου θες…
- Λοιπόν… Μια μπαταρία είναι μια καλή δικαιολογία να κυκλοφορήσεις το αυτοκίνητο σου, έχει δεν έχει πινακίδες… μια πισίνα είναι η δικαιολογία για να μην πέσει η φορολογία στο πετρέλαιο…
- Έχεις εξελιχθεί ραγδαίως… έχεις κάνει άλματα… Είσαι καταπληκτικός…
- Η δωρεά, λίγο με δυσκολεύει, αλλά θα το βρω που θα πάει…
- Κάνε μια προσπάθεια…
- Μια δωρεά είναι μια καλή δικαιολογία για την αποδοχή μίζας…
- Μπίνγκοοοοοοο!
- Τα βρήκα;
- Σε βρίσκω πολύ σωστό! Τώρα δεν απομένει παρά να βρεις τι είναι αυτό που συνδέει όλα αυτά… Τα βρήκες αλλά δεν μας είπες τι σχέση έχουν μεταξύ τους…
- Λοιπόν… Όντας ακίνητο το αυτοκίνητο θα αδειάσει η μπαταρία, οπότε πρέπει να το κυκλοφορήσεις… όμως χωρίς πινακίδες; Νιώθω λίγο βλάκας αν δεχτώ αυτή τη δικαιολογία… Διότι να φτιάξεις δικές σου πινακίδες; Δε λέει! Τώρα… η μη μείωση της τιμής του πετρελαίου λόγω του ότι θα επωφεληθούν και οι έχοντες για τη θέρμανση των …πισινών τους! Νιώθω πάλι βλάκας! Μη σου πω ηλίθιος! Εμ, το άλλο; Παίρνεις μίζες για να τις κάνεις δωρεές; Ούτε κι ο φίλος μου ο Ρομπέν δεν είχε σκεφτεί κάτι τέτοιο! Μα πόσο ηλίθιος πια μπορεί να είμαι; Δεν πάει άλλο! Έσπασε το κοντέρ!
- Λοιπόν; Τι κοινό βρίσκεις;
- Ότι έχω πεσμένο άι κιου! Κάτω του μηδενός!




Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Όλα αυτά τα γεγονότα των ημερών με έβαλαν σε πολλές σκέψεις…
- Κάνουμε και τίποτα άλλο, από το να σκεφτόμαστε;
- Νομίζω ότι αρχίζω και βλέπω τα πράγματα πιο ώριμα, πιο σοβαρά…
- Δηλαδή μέχρι τώρα τι έκανες; Έπαιζες;
- Όπως αποδείχτηκε…
- Και τι ήταν αυτό το ξαφνικό;
- Ατενίζω τη ζωή μου, αυτή που έφυγε… αυτή που έρχεται…
- Και τι πόρισμα έβγαλε το λαμπερό σου το μυαλό…
- Ό,τι ακολούθησα λάθος επάγγελμα…
- Και τι έπρεπε να γίνεις;
- Τουλάχιστον βουλευτής… Από βουλευτής και επάνω…
- Και με ποιο κόμμα;
- Α! αυτό δεν έχει σημασία… Έτσι κι αλλιώς…
- Καλά, το να είσαι πολιτικός είναι επάγγελμα;
- Που ζεις καημένε; Δες και λίγο! Άνοιξε τα γκαβά σου! Έχει σίγουρο εισόδημα και μερικές έως πολλές φορές …γεννοβολάει από μόνο του!
- Για λέγε… Ενδιαφέρον ακούγεται…
- Τώρα με την κρίση δεν έχω στον ήλιο μοίρα… Δεν προλαβαίνω να μοιράζω δεξιά και αριστερά… Και αυτό όχι πάντα… Αν ξεχαστεί και πέσει κανένα φράγκο στα χέρια μου… Ενώ αντιθέτως βλέπεις τον τέως υπουργό με πληθώρα ακινήτων, καταθέσεων, συντάξεως.. διακοπές εδώ, διακοπές εκεί, καρφί δεν του καίγεται… δεν πάει να λέει με χτύπησε και μένα η κρίση… τέτοια χτυπήματα της μοίρας τα θέλω και εγώ… καλοδεχούμενα είναι… αλλά πού τέτοιο …κακό!
- Α! Έτσι το εννοείς!
- Εμ, πώς; Αλλιώς; Και άμα λάχει δεν μπαίνεις στην διαδικασία της ελεύθερης εργασίας… οπότε δεν ξέρει από τράπεζες και ταμεία και όλο το κακό συναπάντημα… Τέτοια δουλειά την κάνω και εγώ πολύ ευχαρίστως… Ούτε ευθύνες, ούτε τίποτα! Και από γνωριμίες και διασυνδέσεις άλλο τίποτα! Αυτή είναι ζωή! Ζωή και …γαλοπούλα, για να πάμε σύμφωνα με το πνεύμα των ημερών!
- Δηλαδή θες να πεις ότι βολιδοσκοπείς να κατέβεις στην πολιτική;
- Αμέ; Πώς θα σωθώ; Θέλω να αποκτήσω ένα “έσχες” για να σωθώ! Θα πάρω και τη γνώμη του Αφεντούλη πρώτα, βεβαίως, βεβαίως, διότι όσο να πεις μέσα στα πράγματα είναι, όλο και κάτι θα με συμβουλεύσει!
- Λες να σε αποτρέψει να κατέβεις; Διότι και μόνος σου λες, να κατέβεις, δεν λες να ανέβεις! Γιατί, τι χρειάζεται τώρα για να ανέβει αυτή η χώρα; Όχι πολιτικούς …παλαιάς κοπής!
- Φτου σου! Πάλι σε λάθος τάιμινγκ έπεσα;


Ελένη Γκίκα | Η Ζωγραφιά που Ταξιδεύει | Εκδόσεις Καλέντης

Είναι δικαιολογία των μεγάλων ότι τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι γιορτές για τα παιδιά; Τι είδους δικαιολογία; Ότι οι μεγάλοι δεν συμμετέχουν στο εορταστικό πνεύμα αυτής της περιόδου; Είναι ένα παραμύθι που το ζούνε μόνο τα παιδιά; Και οι μεγάλοι; Ανεξάρτητα από τη μιζέρια των χρόνων μας, δεν συμμετέχουν και δεν απολαμβάνουν τη γοητεία και την αγαλλίαση των στιγμών τους.
Η φαντασία των παιδιών προφανώς είναι πιο δημιουργική και ζουν το παραμύθι πιο έντονα και πορεύονται με αυτό! Ένα τέτοιο παραμύθι θα απολαύσουν οι μικροί αναγνώστες της Ελένης Γκίκα. “Η ζωγραφιά που ταξιδεύει” από τις εκδόσεις Καλέντη. Και γιατί όχι και οι μεγάλοι, διαβάζοντάς το παρέα με τους μικρούς αναγνώστες των παραμυθιών.
Η μικρή Σοφία με τα κόκκινα της μαλλιά φαντάζει διαφορετική στα μάτια των συμμαθητών της στον παιδικό σταθμό. Οι μόνοι που την συμπαραστέκονται, η συνονόματη γιαγιά της και ο συμμαθητής της ο Ορφέας. Οι ώρες που περνάει στο σχολείο είναι εφιαλτικές για την Σοφία, αφού δέχεται συνεχώς τα κοροϊδευτικά σχόλια των συμμαθητών της. Η μητέρα της αμέτοχη στο όλο θέμα, δουλεύοντας συνεχώς για την επιβίωση. Ένα άλλο μεγάλο θέμα της εποχής μας. Πόσο κοντά είναι στα παιδιά οι γονείς τους;
Μέχρι τη στιγμή που η μικρή Σοφία θα αποδείξει ότι δεν διαφέρει από τα άλλα παιδιά και ίσως είναι καλύτερη. Η ζωγραφιά που κάνει είναι η καλύτερη και όλοι μαγεύονται από αυτήν. Είναι μια ζωγραφιά που πετάει, μια ζωγραφιά που ταξιδεύει, μια ζωγραφιά που φτάνει στο αύριο, σε ένα καλύτερο αύριο.
Ένα παραμύθι  για την ενδοσχολική βία, για το σχολικό εκφοβισμό, για το μπούλινγκ (bullying). Όπως και να το πείτε είναι ένα φαινόμενο που ακόμη καλά κρατεί και επηρεάζει μαθητές με σοβαρές παρενέργειες. Ένα παραμύθι, γενικότερα, για την διαφορετικότητα γιατί όλοι οι άνθρωποι δεν μπορεί να είναι όλοι ίδιοι! Θα ήταν ανιαρό, εξ άλλου!
Η εικονογράφηση της Έφης Λαδά, εκπληκτική και παραμυθένια, προκαλεί τη φαντασία να ταξιδέψει ακόμη περισσότερο και κάνει το παραμύθι ακόμη περισσότερο παραμύθι.
Για παιδιά 6+.









Από τη στήλη ΒΙΒΛΙΟ 
των εφημερίδων
ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ \ ΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΘΑΡΡΟΣ \ ΚΟΖΑΝΗ

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Για πες!
- Τι να πω;
- Τη γνώμη σου!
- Τη γνώμη μου;
- Ναι, είναι δυνατόν να μην έχεις γνώμη;
- Έχω, αλλά δεν φαίνεται!
- Άλλο πάλι και τούτο!
- Ναι, υπάρχει μια μινιμαλιστική διάθεση!
- Για πες! Για πες! Είμαι περίεργος να μάθω! Φαίνεται όσο πλησιάζουν οι γιορτές σε πιάνει το κάτι τι σου! Έτσι, μια τάση για αυτοδιάθεση σε ένα βαθύ φιλοσοφικό οίστρο! Τι με κοιτάς περίεργα;
- Με εκπλήσσεις! Και είναι λίγες φορές που με προκαλείς να το πω!
- Γιατί μόνο εσύ, δηλαδή, μπορεί να έχεις πνευματικές εξάρσεις;
- Καλά, δε σε είπαμε και καμπούρη!
- Πες μου λοιπόν…, για αυτό σε ρώτησα! Ποια είναι η γνώμη σου;
- Κοίτα να σου πω! Έχω τάσεις φυγής!
- Και που θες να πας;
- Κάπου που να υπάρχει έστω και στο ελάχιστο ένας χριστουγεννιάτικος ρυθμός, μια χριστουγεννιάτικη διάθεση, ένα εορταστικό κλίμα! Είμαι όπου φύγει, φύγει! Διότι εδώ λίγο πολύ είναι σαν να έχεις γυρίσει από τα εννιάμερα και ετοιμάζεσαι για τα σαράντα! Μια θλίψη και μια μιζέρια που δεν την μπορώ! Μας κλέβουν που μας κλέβουν, ε…, δεν θα μας κλέψουν και τις ζωές μας. Δεν θέλω να τους κάνω τη χάρη να μου εξαφανίσουν και τη διάθεση για ζωή! Έρχονται γιορτές και θέλω να τις απολαύσω. Δεν θέλω να φύγει χαμένος ο χρόνος τους. Δεν θέλω να λακίσουν, βλέποντας το χρόνο να με κοροϊδεύει!
- Μα, για αυτό σου λέω…
- Και σου είπα…, υπάρχει μια μινιμαλιστική διάθεση του κλίματος… Που δεν την μπορώ! Ούτε ένα φως, ούτε μερικές νότες να γυαλίζουν τη διάθεση μας; Τέρμα ο χαρές και τα πανηγύρια; Και εδώ τιμωρία; Που εξαφανίστηκε ο εορταστικός διάκοσμος; Δεν πειράζει! Και τα περσινά και τα προπέρσινα και τα παραπροπέρσινα καλά ήταν! Δεν χρειαζόταν να μπει το χέρι στην τσέπη. Διάθεση χρειάζεται…  Δεν είπαμε δα να φτιάξουμε και κανένα χωριό του Αι Βασίλη… να ξοδευτούμε… τζάμπα τόσο συνάλλαγμα που διέρρευσε τριγύρω…
- Και δε μου λες…
- Πάντως, σε γενικές γραμμές επικράτησε ένα ακραίος μινιμαλισμός στην διακόσμηση της πόλης… χάρις στην ιδιωτική πρωτοβουλία σε μπαλκόνια και κοινόχρηστους χώρους… 
- Και δε μου λες…
- Άχαρες γιορτές σε μια άχαρη πόλη…
- Και δε μου λες…



Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Ηρέμησες καθόλου;
- Να ηρεμήσω! Μια κουβέντα είναι αυτό! Με βλέπεις πώς είμαι; Ακόμη τρέμω!
- Ένα δίκιο το ‘χεις!
- Ένα δίκιο το ‘χω; Μόνο σε ελληνική ταινία παλαιάς κοπής μπορούν να επιζήσουν οι διάλογοι δικαιολογίας του πρώην υπουργού! Τι να σου πω; Ότι κάποτε …από λάθος ζήτησε και πήρε ΕΚΑΣ!
- Με τόσα ακίνητα και τέτοιο εισόδημα;
- Και πάλι από λάθος είχε δηλώσει το σκάφος του …ως φορτηγό!
- Θα το χρησιμοποιούσε, ντε, σε τίποτα θαλάσσια δρομολόγια σε άγονες γραμμές! Για αυτό, ίσως!
- Και όχι τίποτα άλλο, ενώ ξεκινούσε η κρίση αυτός αγόρασε το τζιπάκι! Δικαιολογείται! Με τόσα ακίνητα και τόσο εισόδημα, εγώ θα το αγόραζα ή εσύ;
- Καλά και το πόθεν έσχες;
- Δεν ξέρεις καλά ελληνικά μου φαίνεται! Το “πόθεν έσχες” σημαίνει μόνο “έσχες”, δεν εμπλέκεται το “πόθεν”! Δηλαδή, αναφέρεις τι έχεις και δεν έχεις, μερικές φορές όχι κι όλα γιατί δεν χωράνε στη σελίδα, και αυτό είναι όλο. Ξεμπέρδεψες!
- Α! Τόσο απλό! Και δεν μου λες, τι δουλειά έκανε;
- Τώρα μου βάζεις δύσκολα!
- Γιατί, ρε; Που τα είδες τα δύσκολα;
- Οι απόψεις διίστανται!
- Δηλαδή;
- Τι να σου πω! Δεν ξέρω ακριβώς αλλά μάλλον δεν έχει δουλέψει ποτέ του… παρά μόνο ως πολιτικός! Της γνωστής οικογενείας!
-Α! Χα! Και οι δυο συντάξεις που παίρνει; Σαν πρώην δικηγόρος και πρώην πολιτικός;
- Τι να σου πω! Η ιστορία θα δείξει!
- Και πώς είναι δυνατόν να τον χτύπησε κι αυτόν η κρίση;
- Κοίτα να σου πω! Όλα είναι λογικά …βάσει αναλογιών! Όταν κάποτε έτρωγες π.χ. αστακό και τώρα δεν μπορείς να τον φας, τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Δεν είναι κρίση; Όταν κάποτε έκανες ταξιδάκια με χρέωση άλλων, ενώ τώρα δεν γίνεται, τι είναι αυτό; Δεν είναι κρίση; Από την άλλη τώρα! Κάποτε έτρωγες φασολάδα δυο φορές την εβδομάδα, σαρδέλες άλλες δυο, φακές άλλες δυο και μια φορά κυνηγούσες να σε τρατάρουν σε κανένα γνωστό σπίτι. Τώρα συνεχίζεις να τρως δυο φορές φασολάδα, δυο φορές φακές και όλα τα υπόλοιπα! Σε έχει επηρεάσει η κρίση; Όχι! Βλέπεις καμιά διαφορά, καμιά αλλαγή;
- Δηλαδή; Να φοβάμαι ότι θα με πιάσει το κριτήριο …πολυτελούς διαβίωσης;


Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

ΛΕΞΙΚΟ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ | ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ | ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΛΑΝΙ

ΛΕΞΙΚΟ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ

Τετάρτη, 18 Δεκεμβρίου 2013
6:59 μμ

The Black Duck Garden
Athens City Museum Bistrot
Tο μπιστρό του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών
Παπαρρηγοπούλου 5-7, Πλατεία Κλαυθμώνος

Η Μαύρη Πάπια θα είναι ανοιχτή εκείνο το βράδυ του χειμώνα στον κλειστό
χώρο του κήπου του πρώτου παλατιού του Όθωνα και της Αμαλίας

[Στο Μουσείο εκτίθεται ο μεγαλύτερος (260 x 520 cm) πίνακας
που έγινε ποτέ για την Αθήνα & θεωρείται έργο του Jacques Carrey
του 1674, με την Ακρόπολη στο βάθος, πριν βομβαρδιστεί το 1687]

Στις 18/12/13 από τις εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ
παρουσιάζεται το βιβλίο
ΛΕΞΙΚΟ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ
του Γιώργου Χουλιάρα


προσέλευση: 6:59 μμ, αναγνώσεις: 7:59 μμ

Λήμματα από το Λεξικό θα διαβάσουν

          Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ                           Φίλιππος Κανακάρης
          Ευαγγελία Ανδριτσάνου                              Αχιλλέας Κυριακίδης
          Παυλίνα Βερέμη                                          Ευριπίδης Λασκαρίδης
          Αναστάσης Βιστωνίτης                               Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
          Μιχάλης Γκανάς                                          Νένη Πανουργιά
          Πέτρος Γουργουρής                                    Μάριος Ποντίκας
          Στάθης Γουργουρής                                    Helena Smith
          Δημήτρης Δασκαλόπουλος                          Μαρία Στασινοπούλου
          Γιάννης Ζέρβας                                           Ευδοκία Στατήρη
          Δημήτρης Καλοκύρης                                 Δημήτρης Φύσσας


[από το λήμμα ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ]

Το Λεξικό Αναμνήσεων του Γιώργου Χουλιάρα συνιστά αλφαβητικό μυθιστόρημα της ζωής ενός συγγραφέα ... και διαβάζεται με κάθε τρόπο που επιτρέπουν ή επιβάλλουν οι τεχνολογίες της ανάγνωσης.

Το Λεξικό Αναμνήσεων ... παρετυμολογεί τις εν λόγω περιστάσεις ... συνδυάζει προβλέψεις περί διασποράς και αποκαλύπτει τις περιπετειώδεις συνέπειες των γάμων ρομαντισμού και κλασικισμού.

Το Λεξικό συνεπάγεται αλφαβητάριο για νεκρούς και ζωντανούς, που εκλιπαρούν ... οπισθογραφούν ... εκτυφλώνονται ... και απασφαλίζουν αλγορίθμους της πυροτεχνουργικής ιστορίας της γλώσσας μας.

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Έχουμε σαν δεδομένο ότι δεν είναι πρωταπριλιά!
- Ναι!
- Και ότι άμα πέφτουμε συχνά από τα σύννεφα… ε! όλο και κάποια φορά θα γκρεμοτσακιστούμε!
- Τι θες να πεις;
- Ότι έπεσα από τα σύννεφα!
- Πάντως εγώ μια χαρά σε βρίσκω! Δεν βλέπω πουθενά μώλωπες και αίματα… Κανένα καρούμπαλο, ίσως…;
- Το θέμα είναι σοβαρό…
- Πόσο σοβαρό δηλαδή;
- Κοίτα να σου πω… Όταν πιάνεις στα πράσα έναν υπουργό να είναι παραβάτης του νόμου, ο πληβείος τι θα κάνει; Το λιγότερο που έχει να κάνει, είναι να κάνει και αυτός  το ίδιο… Μη σου πω δικαιούται και περισσότερα… Διότι έχει το ελαφρυντικό της …πρότερης έντιμης άδειας τσέπης… Αυτό το ελαφρυντικό, όπως πολύ καλά ξέρουμε, αρκετοί πολιτικοί δεν το έχουν…
- Για ποιόν μιλάς; Για τον Άκη;
- Πάει, αυτός πάλιωσε… Πάμε για άλλα!
- Δηλαδή;
- Δεν έμαθες που πιασαν έναν πρώην υπουργό για πλαστές πινακίδες;
- Ποιόν;
- Δεν είναι το θέμα μας αυτό. Άλλο είναι το θέμα μας… Δεν θα κάνουμε κουτσομπολιό! Έτσι κι αλλιώς το όνομά του κυκλοφορεί πλέον ευρέως! Είχε, λοιπόν, καταθέσει τις πινακίδες στην εφορία για να μην πληρώνει… αλλά δεν άντεξε… το κυκλοφορούσε με πλαστές… Σου λέει τι κανονικές, τι πλαστές το ίδιο και το αυτό. Γιατί να πληρώνω τζάμπα στην Εφορία τα τέλη; Άσε υπάρχουν άλλα κορόιδα… Θα πληρώνω κι εγώ για ένα …παλιοτζίπ!
- Ε! άει στο διάολο…
- Και ακόμη παραπέρα… Και εγώ τώρα με το φτωχό μου μυαλουδάκι σκέφτομαι… Εγώ, με τις τσέπες άδειες, να χάσκουν στους αέρηδες, πανί με πανί στην κυριολεξία, γιατί δεν το σκέφτηκα αυτό; Εμπρός λοιπόν στο δρόμο που χάραξαν και χαράζουν οι εθνοπατέρες μας… Διότι προφανώς αυτή είναι η λύση. Απάτη στην απάτη, εξαπάτηση στην εξαπάτηση… Ολέ!
- Έχω μείνει άλαλος…
- Και όχι μόνο αυτό! Το αυτοκίνητο ήταν και ανασφάλιστο!
- Και το κυκλοφορούσε; Μπράβο! Αυτά είναι παραδείγματα… για να μαθαίνουμε…!
- Βρε…, τώρα μου ήρθε φλασιά!
- Τι πράγμα;
- Οι πολιτικοί μας πρέπει να είναι σε χειρότερη θέση από μας! Από ό,τι φαίνεται δύσκολα τα φέρνουν βόλτα! Για να μην έχουν να πληρώνουν και τα τέλη… Πω! Πω! Χρονιάρες μέρες! Δεν εξηγείται διαφορετικά!
- Ναι, δεν το ξέρεις; Τρώνε μόνο …παξιμάδια! 

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Όπου φτωχός κι η μοίρα του, πάει τελείωσε!
- Δηλαδή;
- Πρώτη φορά το ακούς αυτό;
- Όχι, δεν είναι η πρώτη φορά που το ακούω, αλλά…
- Τι αλλά, μωρέ, που αλληθώρισε το μάτι μου… Άλλαξε η κόρη του ματιού και βλέπει παντού ευρώ… Μωβ, κίτρινα, πράσινα, πορτοκαλί… Θα πάθω στο τέλος αχρωματοψία...
- Έχεις τόσα λεφτά; Και τι; Τα κυκλοφορείς, έτσι, στον αέρα; Θα τα χάσεις, θα στα κλέψουν!
- Ας τα είχα, κι ας μου τα έκλεβαν!
- Α! Για ξένα λεφτά μιλάς! Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά …περίδρομο! Τι κάθεσαι και ασχολείσαι; Θες να σπάσεις τα νεύρα σου πάλι;
- Τα σπασμένα λες; Κοίτα να δεις! Κρίση, κρίση, αλλά το χρήμα πάει σύννεφο. Σε καιρό κρίσης οι καταθέσεις αυξάνονται!
- Εγώ δεν έχω καν βιβλιάριο! Τι καταθέσεις μου λες;
- Είδες το λοιπόν; Άλλοι ζορίζονται με την κρίση και άλλοι την εκμεταλλεύονται σωστά και κονομάνε! Δεν βλέπεις τον άλλον που αλωνίζει δεξιά κι αριστερά και γεμίζει τον ντορβά του μια χαρά; Δε πα να μην έχεις εσύ να φας; Να μην μπορείς να είσαι εντάξεις στις υποχρεώσεις σου; Τι να πω; Για αυτό σου είπα, όπου φτωχός κι η μοίρα του. Μπορείς εσύ να εκμεταλλευτείς την κρίση; Όχι, μου απαντάς; Άρπα τα, να μην σου τα χρωστάω, σου απαντώ!
- Βρε, εδώ κοιτάμε να πορευτούμε, καταθέσεις θα κάνουμε; Πάνε τα παλιά χρόνια και δεν γυρνάνε πίσω…
- Είδες, λοιπόν; Που είναι το δικό μου και το δικό σου κομπόδεμα; Εξαφανίστηκε πλέον και άντε ψάξε να το βρεις! Ούτε κάτι για μια ώρα ανάγκης!
- Και τι σκέφτεσαι τώρα;
- Τίποτα! Τι να σκεφτώ; Πάει πέταξε το πουλάκι… Εγώ δεν θα έχω λεφτά και όχι μόνο αυτό, αλλά και δεν θα μου φτάνουν και οι άλλοι κάθε χρόνο θα τα αυγατίζουν!
- Εμ, τι να σου κάνω; Ας γεννιόσουν κι εσύ από μπαμπά με ονοματεπώνυμο…


Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Τέλος! Το πήρα απόφαση, θα κάνω γιόγκα!
- Τι είναι ετούτο πάλι; Πώς σου ήρθε;
- Δεν ξέρεις τι είναι γιόγκα;
- Όχι παιδί μου, δεν εννοώ αυτό! Εννοώ, πώς σου ήρθε να κάνεις γιόγκα;
- Σκέφτηκα πολύ!
- Και από την πολλή σκέψη σου βγήκε η γιόγκα;
- Όχι! Σκέφτηκα τι είναι αυτό που πρέπει να κάνω για να ηρεμήσω, να μην έχω απλωμένα τα νεύρα μου κάθε μέρα στο μπουγαδόσχοινο..
- Και αυτά που σου είπε να κάνεις ο Αφεντούλης δεν έπιασαν τόπο;
- Εγώ είμαι ειδική περίπτωση, εκτός συναγωνισμού! Τι να μου κάνουν τα μαντζούνια του Αφεντούλη και της Πολυτίμης…
- Και νομίζεις ότι θα βρεις την υγειά σου κάνοντας γιόγκα;
- Εκεί που έφτασαν τα πράγματα, δεν μου μένει κάτι άλλο…
- Δεν σε βρίσκω καθόλου αισιόδοξο…
- Το λες έτσι, για να μην με πεις απαισιόδοξο…;
- Όπως θες παρ’ το… Το ίδιο είναι! Και πότε λες να ξεκινήσεις;
- Από σήμερα κιόλας. Το γοργόν και χάριν έχει…
- Αμάν βρε, τόση βιασύνη…
- Χρειάζεται, απαιτείται… διαφορετικά θα κόψω την ενημέρωση…
- Α! συνεχίζεις να παρακολουθείς τα δρώμενα…
- Και τα δραματικά εξ ίσου…
- Είπες θα τα έκοβες…
- Μπορώ; Δεν μπορώ! Είναι από τις παρενέργειες της κρίσης… Μια τάση μαζοχισμού όλο και αυξάνεται…
- Και τι έγινε τελικά;
- Να! Η Ιταλία μπορεί να έχει προβλήματα, αλλά δεν έχει τα δικά μας τα χάλια… Μπήκε σε μνημόνιο; Δεν μπήκε! Άλλα λέγαμε, τότε! Η Κύπρος μπήκε στο μνημόνιο, αλλά μαθαίνω ότι υπάρχει μια ηρεμία, μια σοβαρότητα, ακούνε το δάσκαλο τους, συμφωνούν όλοι μαζί… Μαζεύουν εύσημα… Εδώ χαμός! Σκοτωνόμαστε μεταξύ μας. Όχι, εγώ είμαι καλός! Μωρέ, τι μας λες; Που την είδες την καλοσύνη σου; Εμείς είμαστε οι καλύτεροι! Πριτς, από δω! Εμείς είμαστε οι καλύτεροι και με τη βούλα… Και πάει λέγοντας! Όταν θα βρούμε τον καλύτερο, θα βγάζουμε τα αμύγδαλα από τον κουραμπιέ για να τον φάμε!
- Λες, ε; Και γιατί δεν δοκιμάζεις μελομακάρονα;



Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Δεν κοιμήθηκα καλά χτες βράδυ! Μη σου πω, δεν κοιμήθηκα καν!
- Γιατί; Είχατε πάρτι;
- Πάρτι τέτοιες εποχές; Πού ακούστηκε;
- Μη το λες! Όλο και κάτι γίνεται!
- Μπα, τίποτα τέτοιο!
-Είχες πονοκέφαλο; Δεν ένιωθες καλά; Σου ανέβηκε η πίεση;
-Κοίτα να σου πω, όλα αυτά μαζί…
- Και γιατί δεν μου χτύπησες ένα τηλέφωνο, να βρίσκαμε ένα γιατρό, να πηγαίναμε στο νοσοκομείο…
- …και τίποτα από όλα! Μπα ούτε γιατρός θα με έκανε καλά, ούτε και το νοσοκομείο θα μπορούσε να μου προσφέρει τίποτα…
- Μπα σε καλό σου θα με σκάσεις! Για λέγε να μάθουμε!
- Δεν λέγαμε χτες για την Κριστίν…
- Ποια; Τη Λαγκάρντ;
- Ναι, αυτή! Αυτή δεν μ’ άφησε να κοιμηθώ όλη νύχτα!
- Μπα! Έχουμε και φαντασιώσεις τώρα! Με την Λαγκάρντ, ρε; Εμένα δε μου αρέσει καθόλου!
- Καλά, το μυαλό σου ταξιδεύει! Καλά κρασιά! Αλλού βαρούν τα τύμπανα και αλλού ο γάμος γίνεται!
- Δηλαδή;
- Ρε, αυτά που ξεστόμισε το Χριστινάκι μας και μας άφησε άναυδους! Καλά, εδώ που τα λέμε, δεν μας είπε και τίποτα καινούριο. Το λέγαμε κι από μόνοι μας και μας κορόιδευαν. Το σημαντικό είναι ότι ακούστηκε από επίσημα χείλη. Ξεστόμισε τέτοιες κουβέντες που λίγο πολύ πρέπει να άφησε άναυδο πολύ επίσημο κόσμο! Διότι άλλα να τα λέμε μεταξύ μας και άλλο να βγάζουμε ντουντούκα και να ξερνάμε δεξιά κι αριστερά ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν λίγο καλύτερα από ό,τι είναι σήμερα. Διότι δεν είπε κανείς ότι δεν χρειαζόταν μια βρεμένη σανίδα σε όλους μας, βρε από πάνω ακόμη, από την κορυφή μέχρι κάτω… Να γίνουνε μεταρρυθμίσεις…, αλλά όχι ό,τι δεν έγινε δεκαετίες ολόκληρες να γίνει από την μια μέρα στην άλλη! Το βάθος χρόνου χάσαμε…
- Καλά, και δεν μπορούμε να το αποκτήσουμε τώρα; Να τους πούμε βρε αδερφέ, είπατε ότι κάνατε λάθος, διορθώστε λίγο την κατάσταση. Ο κόμπος έφτασε στο κτένι… θα σπάσουν όσα δόντια έχουν απομείνει…
- Θα δείξει. Μπορεί να είναι και μια καλή δικαιολογία για να κάνουν λίγο πίσω …λόγω ελαφρυντικών…
- Ο πρότερος έντιμος βίος δεν μετράει, ε;




Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Άντε τώρα να αισιοδοξώ ότι θα δω φως στο τούνελ!
- Γιατί, δεν την διόρθωσες τη μυωπία σου;
- Μυωπία έχεις όταν δεν μπορείς να δεις κάτι που υπάρχει! Όταν δεν μπορείς να δεις κάτι που δεν υπάρχει, αυτό δεν είναι μυωπία, είναι φυσιολογικό έως υπερφυσικό!
- Δεν κατάλαβα!
- Δεν χρειάζεται, ως συνήθως, πολύ μυαλό για να το καταλάβει κανείς! Όταν δε βλέπεις κάτι που δεν υπάρχει, τι είναι; Φυσικό δεν είναι;
- Ναι, συμφωνώ, αυτό το κατάλαβα! Το υπερφυσικό δεν κατάλαβα!
- Υπερφυσικό δεν είναι όταν προσπαθείς και ζορίζεσαι να δεις κάτι που δεν υπάρχει; Με το ζόρι; Όσο και να χτυπιέσαι και να προσποιείσαι δεν γίνεται τίποτα! Μηδέν και πάλι μηδέν! Δε γίνεται, σου λέω!
- Α! Έτσι!
- Εμ! Πώς; Αλλιώς;
- Και γιατί δεν αισιοδοξείς;
- Ότι δεν θα δω φως στο τούνελ;
- Ναι!
-Α χα! Ξέρεις τι περιμένουμε να δούμε στο βάθος του τούνελ!
- Εμ, πως δεν ξέρω; Όλοι για αυτό παρακαλάμε και προσευχόμαστε!
- Λοιπόν, με ανεργία σχεδόν το ένα τρίτο του συνόλου των απασχολουμένων πώς να αισιοδοξώ ότι σχετικά κοντά θα δούμε έστω και κάποια αλλαγή στην καθημερινή πραγματικότητά μας;
- Ανέβηκε τόσο;
- Θυμάσαι πότε ήταν έφηβος, κοντεύει να τριανταρίσει! Περνάν τα χρόνια! Περνάνε και εμείς δεν παίρνουμε χαμπάρι! Πότε θα λήξει κι αυτή η κρίση; Θα γίνουμε γεροχούφταλα και μετά! Έτσι όπως πάμε! Με τόση ανεργία, πώς θα κινηθεί η αγορά, πώς θα υπάρχει ρευστό, πώς θα μπορώ να κανονίσω τις υποχρεώσεις μου, να πληρώνω… άσε μη σου πω τι έχω να πληρώνω… Για πες! Εκτός κι αν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος που δεν τον ξέρω και τζάμπα αγχωνόμαστε!
- Δεν σου λέω και το άλλο, γιατί άμα στο πω θα πάρεις ανάποδες και θα εκτροχιαστείς! Άσε μη σε τρέχουμε…
- Αυτό γιατί το είπες τώρα; Το ξεκίνησες και δεν θα μου πεις; Λέγε! Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγεις! Λέγε, είπα!
- Η Κριστίν!
- Ε! Τι έγινε με την Κριστίν!
- Είπε ότι κάνανε λάθος με τον πολλαπλασιαστή στην Ελλάδα, πρέπει να τα αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, και το λάθος έγινε λόγω απειρίας στη διεθνή οικονομική σκηνή. Και ότι,  και πάλι θα χρειάζονταν οι αλλαγές αλλά σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Ουφ! Τα είπα και ησύχασα!
-  Άξιος ο μισθός τους, αναφώνησαν τα καταπληκτικά ελληνικά ινδικά χοιρίδια!



Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Η Ελένη Μαυρουδή από το facebook.


ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Βρε, βρε, να ‘ναι καλά το παλληκάρι!
- Για ποιον μιλάς;
- Τον Ερντογάν, ντε! Να ‘ναι καλά! Μας άλλαξε τη διάθεση. Όλο κρίση, κρίση, βαρεθήκαμε πια! Κάθε μέρα το ίδιο φαγητό; Δε λέει. Μπορείς εσύ να τρως κάθε μέρα αστακό;
- Αν μπορώ λέει; Αλλά που ‘ναι;
- Το λες! Αλλά μπορείς να το κάνεις;. Θα τον βαρεθείς! Θα τον σιχαθείς στο τέλος!
- Και τώρα τι; Να φάμε Ερντογάν;
- Ε! Όχι και να το φάμε το παλικάρι! Αλλά λίγο το ‘χεις, εκεί που ήσουν βουτηγμένος μέχρι τα μπούνια μέσα στην κρίση, να ανοίξεις το παράθυρο και να αναπνεύσεις άλλον αέρα; Να ‘ναι καλά που μας άλλαξε τη διάθεση!
- Γιατί; Τι έκανε;
- Δεν έκανε! Είπε!
- Τι είπε, δηλαδή;
- Άνοιξε το στόμα και άρχισε να λέει ανέκδοτα. Θα μου πεις από τη μεριά του καλά κάνει. Άσε να φαίνομαι, σου λέει, να ανεβώ και λίγο στα μάτια των συμπατριωτών μου. Καιρό είχα να ακουστώ!
- Και τώρα βρήκε την ευκαιρία;
- Δεν το ξέρεις! Όπου χαρά και η Βασίλω πρώτη! Άρχισε τις δηλώσεις του περί Θράκης και τα λοιπά και τάραξε λίγο τα νερά…
- Α! Κατάλαβα…
- Για αυτόν η Θράκη όμως πάει και πιο πέρα… Φτάνει μέχρι τη Θεσσαλονίκη, πιάνει και λίγο Βουλγαρία και φτάνει μέχρι Βοσνία…
- Τι μου λες!
- Αυτά που σου λέω. Θυμήθηκε τα παλιά τους όνειρα και σκέφτηκε να τα ξεθάψει λίγο. Σου λέει, όπου φτωχός κι η μοίρα του… Τι θα μου κάνουν; Έχουν άλλα προβλήματα να λύσουν. Με εμένα θα ασχολούνται; Ας ρίξω λίγο λάδι στη φωτιά. Είναι κρίμα τα παιδιά. Ας ξεχάσουν λίγο την κρίση για να ασχοληθούν και με τίποτα άλλο…
- Καλά εσύ δεν είπες ότι δεν θα ξαναασχοληθείς με ειδήσεις και νέα; Αυτά που τα έμαθες; Λες και ξελές;
- Έλα μου ντε! Μ’ αφήνουν; Δεν μ’ αφήνουν! 
- Άλλη φορά να μην βιάζεσαι! Να σκέφτεσαι πρώτα!
- Είναι γιατί βγήκε ο Σόιμπλε, - μετά τον ορυμαγδό  δηλώσεων - και ανακοίνωσε ότι η  Ελλάδα τα πάει μια χαρά και είναι σε καλό δρόμο… Τι λέγαμε χτες;
- Άντε!... Βρε μπας και μας διαβάζει κι ο Σόιμπλε; Είναι συνδρομητής στην εφημερίδα;


Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Λέω να το κόψω!
- Ποιο; Το τσιγάρο;
- Όχι, ρε! Το άλλο!
- Ποιο;
- Το να παρακολουθώ ειδήσεις. Το να μαθαίνω νέα, εξελίξεις…
- Δε γίνεται αυτό. Ειδικά τώρα, στην εποχή μας… Κάθε μέρα έχουμε εξελίξεις… Πρέπει να ενημερωνόμαστε…
- Και τι θα γίνει άμα ενημερωνόμαστε; Το πολύ πολύ να αυξήσουμε τα χάπια μας. Άρα πάλι ζημιωμένοι βγαίνουμε. Διότι θα ξοδευτούμε περισσότερο…
- Μην το βλέπεις έτσι…
- Πως να το δω, ρε φίλε… Μαθαίνεις τη μια μέρα, είμαστε σε καλό δρόμο… Τα καταφέρνουμε… Πώς τα κατάφεραν οι Ισπανοί πιο γρήγορα από μας… δεν το συζητώ…. Άστο να πάει… Την άλλη μέρα… είναι να πέσουμε στα πατώματα...
- Μήπως έχεις λάθος πληροφόρηση;
- Εγώ; Ό,τι ακούς εσύ, ακούω κι εγώ… Εσύ μόνο δεν τα δίνεις και πολύ σημασία…. Από το ένα σου αυτί μπαίνουν και από το άλλο σου βγαίνουν…
- Ε! Τι να κάνω; Έμαθα πια…
- Συγχώρεσε με, αλλά εγώ δεν έχω μάθει ακόμη… Και επειδή δεν έχω μάθει, θα το κόψω… Θα πετάξω την τηλεόραση, που εδώ που τα λέμε, καίει και ρεύμα, οπότε θα κάνω και οικονομία… δεν θα αγοράζω και εφημερίδες… να ησυχάσει λίγο το κεφάλι μου….
- Τόσο πολύ!
- Και ακόμη περισσότερο… Διότι δεν είναι να παίζουν με τα νευράκια μας…. ποιοι, δεν έχει σημασία… τα νευράκια μας είναι δικά μας, δεν είναι δικά τους… Από τη μια πάμε καλά και από την άλλη… θα ‘ρθουν αυτή την εβδομάδα… όχι θα έρθουν τον Γενάρη… αποφασίστε πια… να ξέρουμε… τι θα κάνουμε με τους κουραμπιέδες…. να κρατήσουμε μερικούς… να τους φάμε όλους; Πρέπει να έχουμε ένα προγραμματισμό! Έτσι δεν θέλουν να είμαστε; Θυμάσαι τις προάλλες που όλο το …τζετ σετ της ευρωπαϊκής πολιτικής εκθείαζε την πορεία μας…; Τώρα, οι άλλοι λένε δεν πάμε καλά, δεν ακολουθούμε το πρόγραμμα… από τις 135 δράσεις η χώρα μας έχει συμμορφωθεί με τις 60 και κάθε μήνα πάμε όλο και χειρότερα… Και δεν μπορούν να κάνουν αξιολόγηση!
- Τελικά με τους κουραμπιέδες τι θα κάνουμε; Να κρατήσουμε μερικούς για το Γενάρη;  

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Μπα!
- Τι;
- Ξαναλέω! Μπα!
- Εεε! Ξαναπές το!
- Μπα!
- Τρέλανε μας ακόμη λίγο! Τι έπαθες πάλι;
- Αυτό που θα πάθεις και εσύ! Για δες λίγο εδώ!
- Μπα!
- Τι σου είπα; Έγινες οπαδός του μπα!
- Τι λε, ρε φίλε;
- Είδες εξελίξεις; Αυτοί τα καταφέρνουν!
- Δηλαδή, τι θέλουν να πουν; Ότι εμείς είμαστε ανίκανοι;
- Δεν θυμάσαι που έλεγαν ότι η περίπτωση τους είναι διαφορετική; Ότι δεν μοιάζει με τη δική μας κρίση; Θυμάσαι; Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε!
- Καλά, για όλες τις περιπτώσεις έτσι έλεγαν. Όλες ήταν διαφορετικές. Καμιά δεν έμοιαζε με την άλλη…
- Και να σου η Ισπανία και η Ιρλανδία απαλλάσσονται από τους μηχανισμούς στήριξης και όλα μέλι γάλα. Όχι ακριβώς, αλλά προς τα κει πάει. Αφού οι οίκος αξιολόγησης Moodys αναβάθμισε σε θετικές τις προοπτικές της ισπανικής οικονομίας…
- Είναι διότι σου λέει η χώρα έκανε σημαντικές προόδους διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων…
- Και εμείς από εδώ; Τι κάναμε εμείς από εδώ, που στραγγιστήκαμε; Εμείς είμαστε ακόμη οι φτωχοί συγγενείς; Εμείς δεν κάναμε προόδους; Τι κάνουμε τόσο καιρό; Μας δουλεύουν;
- Άρχισε να φαίνεται η πρόοδος, λέει και γίνεται επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
- Μπα; Και εμείς δεν κόψαμε εισιτήριο αλερετούρ; Μόνο πήγαινε κόψαμε; Δεν μας τα λένε καλά!
- Δεν ξέρω τι γίνεται! Γιατί η είδηση αναφέρει ότι το Συμβούλιο παροτρύνει στην Ισπανία να συνεχίσει τις διαρθρωτικές αλλαγές. Άρα; Έχει ακόμη δρόμο μπροστά της. Άρα; Είναι απλώς σε καλό δρόμο; Και εμείς δεν είμαστε ακόμη; Μέχρι πότε θα περιμένουμε για να βγούμε σε λεωφόρο;
- Για διάβασε και παρακάτω. Είναι όλα τα λεφτά! Είναι το κερασάκι στην τούρτα!
-  « … Οι δύο χώρες είναι ζωντανό παράδειγμα ότι τα προγράμματα προσαρμογής της ΕΕ και του ΔΝΤ είναι επιτυχή, αρκεί να υπάρχει ισχυρή πίστη σε αυτά και γνήσια δέσμευση στις μεταρρυθμίσεις».
- Είδες;
- Είδα!
- Και τι έχεις να πεις επί τούτου;
- Ότι πλησιάζουν οι εκλογές στην Ευρωβουλή!!!


Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Α! Όλα κι όλα! Τόση πια αλλαγή δεν την αντέχουμε!
- Ποιος σε πείραξε πάλι;
- Δεν βλέπεις τι γίνεται; Καλά, δεν μας το επιβάλλουν με το ζόρι, αλλά όσο να πεις μπορεί να νιώσεις… έτσι… μια ενοχή ας το πούμε… κάπως άβολα… όλοι μαζί και ο ψωριάρης χώρια;
- Ποιος είναι ο ψωριάρης;
- Εμείς φυσικά!
- Το παρατραβάς μου φαίνεται… άμα λες εσύ τέτοια, τι να πουν και οι ξένοι… Θα μας πάρουν με τις πέτρες…
- Μας πάρουν δε μας πάρουν, το θέμα είναι ότι οδεύουμε ολοταχώς προς μια αλλαγή… Αλλαγή ζωής, αλλαγή νοοτροπίας…
- Αυτό πιστεύω είναι και το βασικότερο…
- Σκέψης… φιλοσοφίας… πολιτικής…
- Όλα αυτά μαζί, πολλά δεν πέφτουν; Ό,τι δεν καταφέραμε να αλλάξουμε σε δεκαετίες θα τα αλλάξουμε μέσα σε δυο και τρία και τέσσερα χρόνια;
- Διαφορετικά δεν θα δούμε χαΐρι και προκοπή… θα αργήσει να έρθει… Αφού το λέει και ο Αφεντούλης… Δεν τον διαβάζεις; Ό,τι πει νόμος…
- Δεν μου είπες όμως… ξεφύγαμε πάλι… που κολλάει το ψωριάρης;
- Πουθενά δεν κολλάει… Η εικόνα που είχαμε για τους εαυτούς μας πρέπει να χαθεί, να σβήσει… Μην είμαστε κολλημένοι στα παλιά μεγαλεία. Εννοώ των προηγούμενων δεκαετιών, όχι τα μεγαλεία του μακρινού παρελθόντος, για τα οποία καμαρώνουμε, αλλά μόνο αυτό… τέλος πάντων…
- Μου την πάς αλλού την κουβέντα και πάνω από δυο θέματα μπερδεύομαι… ένα ένα πιασ’ το… να μην χαθούμε…
- Ξέρεις τι γίνεται στην Ευρώπη;
- Πώς δεν ξέρω! Ζήτησε τετρακόσιους υπαλλήλους  η ΙΚΕΑ σε καινούριο κατάστημα στην Ισπανία και οι αιτήσεις μέχρι στιγμής είναι είκοσι χιλιάδες… Πείνα και των γονέων… Σε δυο μέρες μόνο…. Αφού να φανταστείς έπεσε ο σέρβερ και δεν μπορούσαν να δεχτούν άλλες αιτήσεις… Καταλαβαίνεις ποιοι θα είναι οι τυχεροί…
- Από δω δηλαδή να καταλάβεις τι γίνεται… Και όχι μόνο αυτό… Άλλο εννοούσα… Οι αγορές των ποδηλάτων έφτασαν στα ύψη… Ο Ευρωπαίος αφήνει τις τέσσερις ρόδες και ανεβαίνει σε δυο… Χαμός γίνεται…  Σου λέει, δεν γίνεται διαφορετικά…
- Α! Για αυτό έλεγες πριν…
- Για τι άλλο; Έφυγαν οι καλές μέρες, μια οικογένεια και δυο και τρία αυτοκίνητα! Ένα, και αυτό προσοχή μην …εξοκείλει σε καμιά γωνία! Τέρμα τα δίφραγκα… Η επίδειξη τετράτροχης υπεροχής είναι πλέον μουσειακή!
- Όρε που πάμε, που πάμε ορέ! Έχουμε να λέμε ιστορίες στα εγγονάκια μας για τις καλές παραμυθένιες δόξες μας…

- Ποια κοκκινοσκουφίτσα και ποια σταχτοπούτα! 

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Η Ελένη Παυλοπούλου από το facebook.


ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


-Να πάμε να κρυφτούμε, δεν είμαστε για έξω!
- Τι έπαθες πάλι; Δεν σου έκαναν τα καινούρια χάπια τίποτα; Δεν ηρέμησες καθόλου! Πάλι στα ίδια σε βλέπω!
- Εντός και επί τα αυτά! Πάλι ρεζίλι γίναμε!
- Από τι; Τι έμαθες;
- Τι να μάθω! Είναι να πάμε στην άκρη και να αρχίσουμε να κλαίμε!
- Γιατί;
- Γιατί όπου βρεθούν και όπου σταθούν μας κακολογούν!
- Τι θες να πεις; Επίτηδες το κάνουν; Έτσι στα καλά καθούμενα; Κάτι θα έγινε. Δεν μπορεί. Για πες…
- Από την 25η θέση πέσαμε στην 42η! Είναι να μην κλαις;
- Και σε τι αφορά αυτή η λίστα;
- Τους μαθητές μας… έγιναν χειρότεροι λέει!
- Αμάν, βρε!
- Ναι, όπως στα λέω, και μετά από μας η Κύπρος, το Μαυροβούνιο και η Αλβανία…
- Με απογοητεύεις… Δεν σε πιστεύω…
- Πολλές φορές είπα ψέματα; Αφού ξέρεις πόσο αντικειμενικός είμαι… Οι καλύτεροι μαθητές είναι Ασιάτες… προς Κίνα μεριά…
- Τι μου λες;
- Όπως σε βλέπω και με βλέπεις… Και ξέρεις τι λέει ο ΟΟΣΑ;
- Τι λέει; Για πες, για να μαθαίνουμε…
- Για να είναι αποτελεσματική η πολιτική, όσον αφορά στην εκπαίδευση, πρέπει το βάρος να πέσει στην βελτίωση της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας. Μετά, λέει, είναι αργά, λέει…
- Αχ! Αυτή η εκπαίδευση… Ανοιχτή πληγή εδώ και δεκαετίες… Λες και δεν θέλουν να μορφωθεί ο κόσμος… Να πάει το μυαλό του λίγο παραπέρα…
- Ναι, είναι έτσι το σύστημα που η μόρφωση σε οδηγεί κατευθείαν στο Πανεπιστήμιο και από εκεί για μια θέση στο Δημόσιο… Πόσοι πια, τώρα πλέον; Τέλειωσε το πανηγύρι… Ήρθαν τούμπα τα πράματα… Τώρα το χέρι δείχνει την πόρτα εξόδου… Τελείωσαν οι σίγουρες θέσεις… Ενώ η μόρφωση, κανονικά, πρέπει να είχε άλλη οδό… Αλλά ποιος; Και τι;
- Ένας ωραίος αχταρμάς που προσπαθεί τώρα να βρει τις άκρες του…
- Ε! Άμα τις βρει, φωνάξτε με και μένα να τις κρατήσω…



Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Αρχίσανε τα όργανα…
- Τι; Έχουμε γάμους, χαρές και πανηγύρια; Δεν ακούω τίποτα;
- Θες και να ακούσεις κιόλας…
- Να μην ακούσω; Τι σόι όργανα μου λες μετά;
- Πλησιάζει ο καιρός και οσονούπω άρχισαν οι γενικές πρόβες! Λίγο από δω, λίγο από κει, ξέρεις πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός; Στο πιτς φιτίλι! Θυμάσαι πότε είχαμε αλλαγή αιώνα με τα μύρια όσα θα γινόντουσαν; Σαν χθες μου φαίνεται! Και αισίως φτάσαμε στο 2014…
- Πες το ψέματα…
- Για αυτό σου λέω αρχίσανε τα όργανα… Προφανώς για να φανεί το γενικότερο κλίμα, αντιδράσεις εξωτερικές και εσωτερικές… ένα πλάνο γενικά που εφαρμόζεται σχεδόν πάντα…
- Για εξηγήσου, γιατί μου τα λες λίγο σιβυλλικά…
- Υπάρχουν δυο ορχήστρες που παίζουν παράλληλα… Η μια ενορχηστρώνει την αδιαφορία του Στουρνάρα για τις επερχόμενες εκλογές, διότι είναι αφοσιωμένος στο έργο του και δεν τον ενδιαφέρει τίποτα άλλο και η άλλη ορχήστρα παιανίζει τη συμμετοχή του στο Επικρατείας με μύριες όσες αντιδράσεις και διαξιφισμούς…
- Μα αφού δεν θέλει ο άνθρωπος… Αφού λέει ότι δεν τον ενδιαφέρει η πολιτική… Και ενεργεί πάντα με τη σκέψη του μη πολιτικού κόστους… Συμβιβάζονται αυτά τα δύο;
- Λες, έτσι να κυκλοφορεί και το αντίθετο; Για ποιο λόγο; Μπα, είδες πουθενά εσύ καπνό χωρίς φωτιά; Είναι δυνατόν; Τζάμπα, δηλαδή, καίει η λάμπα;
- Έτσι θέλω να πιστεύω… Πάλι, τι να πω, μπορεί να κάνω και λάθος… Που να ξέρεις;
- Ρε, σου λέω, άρχισαν τα όργανα, σου λέει άμα είναι αυτός, δεν έρχομαι εγώ… Υπάρχουν αντιρρήσεις. Είναι πολλοί που διαφωνούν με την πολιτική Στουρνάρα…
- Τότε γιατί τα ψηφίζουν άμα διαφωνούν;
- Βρε, μυστήρια που έχουμε να λύσουμε! Τι γρίφος κι αυτός;
- Γρίφος ξεγρίφος, η ουσία είναι μία …και ο μπακλαβάς γωνία!
- Για λέγε! Είναι καλό το σιρόπι;
- Ποιο σιρόπι;
- Για μπακλαβάδες δεν μιλούσες τώρα;
- Γιατί, ήθελες να μιλήσω για χαλβάδες;



Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


- Δε μου λες…
- Τι πράμα;
- Άσε, άσε, ξέχασέ το!
- Πες μου, ρε φίλε… τι τρέχει;
- Ασ’ το, μωρέ… Πουλάκι ήταν και πέταξε…
- Και πού πήγε;
- Στην στεριά την αντικρινή…
- Κοίτα να σου πω, άσε τις @#$%&*#, μη σου πω τίποτα άλλο… Έλα, λέγε!
- Έχω απορίες, βρε παιδάκι μου, πολλές απορίες και ώρες ώρες αναρωτιέμαι, γιατί…
- Αναρωτιέσαι γιατί έχεις απορίες;
- Ναι! Και πολλές μάλιστα. Δεν πρέπει να είναι φυσιολογικό αυτό στην ηλικία μου. Δεν είμαι δα και κανένα μικρό παιδάκι που να έχω όλο απορίες και να ρωτάω! Αρκετά πράματα πρέπει να τα καταλαβαίνω μόνος μου. Υποτίθεται ότι το μυαλό ωριμάζει με τα χρόνια. Δεν μπορεί να μένει στάσιμο…
- Μην είσαι τόσο σίγουρος… Σε πολλούς παραμένει στάσιμο…
- Τι θες να πεις; Ότι έχω δίκιο;
- Μην αγριεύεις. Δεν εννοούσα εσένα… Αμέσως να αρπαχτείς… Εσύ το ξεκίνησες και ζητάς και τα ρέστα από πάνω… Για λέγε, όμως. Κάτι σε απασχολεί…
-Ναι, ρε παιδί μου, έχω μεγάλη απορία… Τώρα με τα στεγαστικά και την αδυναμία πληρωμής των δόσεων… Επιμένουν… όποιος δεν μπορεί… το χάνει το σπίτι… έξω με τις κλωτσιές… Δεν τους ενδιαφέρει αν η αδυναμία αυτή προέκυψε από την λαίλαπα της κρίσης… Διότι ο καθένας  είχε κάνει τα κουμάντα του… Τώρα που ήρθαν τα πάνω κάτω, δεν μπορεί… αυτός φταίει; Και σου λένε, δεν μας νοιάζει καθόλου… στο δρόμο… Τους πονάτε; Βρείτε καταλύματα για τους άστεγους σας και βάλτε τους μέσα…
- Η απορία δεν κατάλαβα που βρίσκεται…
- Έτσι όπως πάει το πράμα…, διότι αυτό που κάνουμε σήμερα είναι τουλάχιστον να ασφαλίσουμε το καθημερινό μας φαγητό…, όλοι όσοι έχουν στεγαστικά θα τα φτάσουν σε καμιά εκατοστή χρόνια να έχουν δόσεις. Να πληρώνουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους… και να κοιτάνε πίσω και να λένε, όρε πατέρα… αμαρτίες γονέων παιδεύουσι  τέκνα…
- Η απορία που είναι…
- Μη βιάζεσαι… Έτσι όπως πάει το θέμα, η αγορά θα πέσει πιο πολύ, το ρευστό θα είναι άφαντο… και τελικά θα χάσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε… Εδώ είναι η απορία μου… Γιατί δεν μας τα παίρνουν όλα από την αρχή να ξεμπερδεύουμε μια και καλή…
- Εμ, τότε θα γίνει μέγας κουρνιαχτός…
- Και για να μη γίνει θα βγουν όλα στο παζάρι και όλα θα ξεπουληθούν… Πάρε κόσμε… ένα πράμα άσε να πάει… Θα ξεπουλήσει ό,τι έχει και δεν έχει η χώρα… Ό,τι πετάει, ό,τι κολυμπάει και ό,τι είναι κάτω από το χώμα… Αυτό το σίριαλ που κρατάει χρόνια είναι το μαρτύριο του Τάνταλου…
- Ποιος είναι αυτός; Τον έχουν βάλει κι αυτόν στο μάτι οι Τροϊκανοί;