ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Να, ρε που είναι τα λεφτά!

- Τι; Βρήκες τίποτα λεφτά;

- Ναι, έλα να σου δώσω και σένα!

- Άντε δώσε, τι με κοιτάς έτσι; Μόνο εσύ ξέρεις να κάνεις πλάκες;

- Να ρε, εδώ είναι τα λεφτά! Καλά, λένε ότι υπάρχουν λεφτά, αλλά δεν τα έχουμε εμείς!

- Και ποιοι τα έχουν;

- Τα έχουν άλλοι! Ξέρουν ότι υπάρχουν και γι’ αυτό μας στραγγίζουν! Απλώς μέσα στο στράγγισμα είμαστε όλοι, κουτσοί, στραβοί, τυφλοί, όλοι στον Άι Παντελεήμονα!

- Καλά, ποιοι είναι αυτοί;

- Ακριβώς δεν ξέρω να σου πω, είναι πολλοί, άλλοι φαίνονται, άλλοι δεν φαίνονται, άλλοι ακόμη δεν έχουν καταλάβει ότι υπάρχει κρίση…

- Ε! όχι κι έτσι!

- Εμ, πως αλλιώς; Εδώ μιλάνε για εκατομμύρια ευρώ!

- Είναι από τίποτα λαχεία; Κανένα τζόκερ μήπως;

- Ζητάς λεπτομέρειες και δεν μπορώ να στις δώσω! Πάντως, έπεσες κοντά!

- Δηλαδή;

- Τζόγος παιδί μου! Μιλάμε για πολλά λεφτά. Θησαύριζαν λένε με παράνομα τυχερά παιχνίδια και έκαναν την καλή τους! Είχε το κράτος διαφυγόντα κέρδη από αυτές τις συναλλαγές!

- Αυτό είναι το πρόβλημα; Εγώ σκέφτομαι και κάτι άλλο!

- Για πες, μήπως σκεπτόμαστε το ίδιο πράμα…

- Που βρίσκονταν τόσα λεφτά και τα έπαιζαν;

- Α! γεια σου! Το κύκλωμα ήταν απλωμένο σε αρκετούς νομούς! Ανακάλυψαν και ξέπλυμα μαύρου χρήματος!

- Άρα, χρήμα υπάρχει, αλλά εμείς δεν το βλέπουμε!

- Μου το παίζεις και ανοιχτομάτης!

- Και τι έγινε παρακάτω, έχεις τίποτα νεώτερο;

- Συνέλαβαν, λέει καμιά πενηνταριά! Έψαξαν σπίτια, μαγαζιά, τα έκαναν φύλλο και φτερό…

- Ε, ρε να ήμουνα από καμιά γωνιά και εγώ, μπας και μάζευα κανένα φράγκο…

- Ευρώ θες να πεις…

- Έμεινε η έκφραση, πια… Τι καλά που θα ‘τανε! Να γλύφαμε κανένα κοκαλάκι…

- Είδες, λοιπόν,  που κυκλοφορεί το χρήμα; Εκεί που δεν το φαντάζεσαι. Και εσύ κάτσε να ονειρεύεσαι…

- ΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ…