ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Μη το ξεχάσω!

- Τι πράμα;

- Να πεταχτώ μέχρι την τράπεζα…

- Μπα! Τι δουλειά έχεις στην τράπεζα; Καμιά δόση;

- Όχι, μωρέ, έχω κάτι λεφτουδάκια…

- Μη μου πεις ότι έχεις και καταθέσεις, διότι θα τρελαθούμε τελείως!

- Και γιατί να μην έχω; Τόσα χρόνια δούλευα…

- Και εμείς δουλεύαμε, δεν καθόμασταν, αλλά από τις τράπεζες περνάμε για να πληρώσουμε, όχι να πάμε να τα ξαραχνιάσουμε… Εσύ είσαι από τους τυχερούς…

- Ακόμη ελπίζω…

- Δεν σου τα μάζεψαν εσένα; Διότι τώρα πλέον… ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος…

- Φοβάμαι, φοβάμαι πολύ…

- Τι φοβάσαι;

- Να, να μην κάνουν και εδώ ό,τι έκαναν στην Κύπρο. Μπας και γίνει καμιά επιδρομή και εξαφανιστούν ως δια μαγείας…

- Μπα, αποκλείεται… Αφού το είπαν… Οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες είναι σίγουρες…

- Για αυτό φοβάμαι… Επειδή το είπαν… Τόσα και τόσα που ακούστηκαν σε αυτήν την ψωροκώσταινα, δεν έγινε ακριβώς το αντίθετο; Είναι σα να σου λέει, ετοιμάσου, κάνε κάτι, εγώ χτυπάω το καμπανάκι. Το άκουσες; Καλώς! Δεν το άκουσες; Κακό του κεφαλιού σου!

- Και τι θα κάνεις;

- Σκέφτηκα κάτι άλλο, ούτως ώστε, σε περίπτωση, λέω, ο μη γένοιτο, να καταφέρω να τα σώσω.

- Νομίζεις δεν θα βρούνε λύση για ό,τι κι αν σκεφτείς, να αδειάσουν τους λογαριασμούς; Είσαι βαθιά νυχτωμένος!

- Και τι να κάνω; Να μείνω με σταυρωμένα τα χέρια;

- Δε λέω… Και τι σκοπεύεις να κάνεις;

- Να τα σπάσω σε μικρότερους λογαριασμούς. Να μην είναι παραπάνω από εκατό χιλιάδες…

- Ρε θηρίο, έχεις εκατό χιλιάδες καταθέσεις στην τράπεζα; Σε ζηλεύω… Να ρε, ποιος θα μας δώσει δανεικά!

- Θα ανοίξω και άλλο λογαριασμό και θα τα βάλω εκεί, στο όνομα του παιδιού… Ε; Τι λες; Δεν είναι έξυπνη κίνηση;

- Τι νομίζεις; Κι άλλοι δε θα το σκέφτηκαν αυτό; Αλλά άμα εδώ βγει άλλο φιρμάνι; Μέχρι είκοσι χιλιάδες; Πόσους θα βάλεις; Θα γεμίσεις λογαριασμούς;

- Αυτό δεν το σκέφτηκα. Είπα εκατό χιλιάρικα εκεί, εκατό χιλιάρικα κι εδώ!

- Εμ! Τι νομίζεις;

- Βρε, φωτιά που μου άναψες! Τι φωτιά μου άναψες τώρα!