- Τι να δω πάλι; Μας έχουν
πεταχτεί τα μάτια έξω από το πολύ κοίταγμα!
- Γιατί, που κοιτάς εσύ;
- Που θες να κοιτάω; Στο βάθος του τούνελ. Στραβωθήκαμε να
κοιτάμε! Νύχτα μέρα εκεί κοιτάμε, μπας και δούμε κανένα φως, αλλά τίποτα.
Μαυρίλα! Κατράμι!
- Για αυτό σου λέω κι εγώ!
- Για ποιο; Για το τούνελ;
- Ναι!
- Τι θες να πεις δηλαδή; Ότι είδες φως;
- Α! γεια σου, το κατάλαβες!
- Περιττό να σου πω ότι χρειάζεσαι κατεπειγόντως
οφθαλμίατρο! Κατεπειγόντως, σίγουρα! Διότι δεν μπορεί εσύ να βλέπεις και εμείς
να μην βλέπουμε! Κάτι πάει στραβά!
- Άρα εσύ θες οφθαλμίατρο που δεν βλέπεις. Εγώ γιατί; Αφού
βλέπω!
- Το θέμα είναι τι βλέπει ο καθένας! Μπορεί να βλέπεις τα
πραγματικά, αλλά μπορεί να βλέπεις και οφθαλμαπάτες, ντε! Εδώ σε θέλω…
- Βρε, αφού το είπε κοτζάμ Επίτροπος αρμόδιος για την
περιφερειακή πολιτική!
- Εμείς είμαστε η περιφέρεια;
- Εμ! Ποιος άλλος;
- Για πες! Τι είπε κι αυτός ο αρμόδιος; Διότι από αρμοδίους
έχουμε μπουχτίσει!
- Ό,τι η κατάσταση
βελτιώνεται!
- Πρόσεξε, τι θα πεις! Πρόσεξε, τι άλλο θα πεις!
- Λέει ότι το φως στην άκρη του τούνελ γίνεται ολοένα και
περισσότερο και είναι οριστικά πλέον υπαρκτό.
- Ε, πάρε και τούτη να μην στην χρωστάω!
- Ρε φίλε μου, τι κάνεις τώρα;
- Περιμένω, για συνέχισε…
- Είπε, κιόλας, ο άνθρωπος ότι αυτό δεν μπορεί να είναι
αισθητό στον καθένα… αλλά η κατάσταση βελτιώνεται.
- Δεν με νοιάζει ρε, τι λέει ο καθένας. Δεν πα να λέει ό,τι
θέλει. Εγώ ξέρω τι λέει το δικό μου το εισόδημα. Αυτό με καίει…
- Στη συνέχεια κι αυτό.
- Βρε μπας και κοιτάμε λάθος τούνελ; Σε ποιο τούνελ είστε
εσείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου