ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Η κατάσταση είναι συγκεχυμένη!

Διότι σκεπτόμενοι το ένδοξο παρελθόν μας και ατενίζοντας το μοιραίο μέλλον μας, τι μέλει γενέσθαι; Ένα μεγάλο ερωτηματικό που θρονιάστηκε και αρνείται να σηκωθεί και να φύγει. Διότι δεν υπάρχει μια αναλαμπή ότι από κάπου θα έρθει το ένδοξο παρελθόν για να γίνει βεζίρης στη θέση του βεζίρη!

Πόσες εκλογικές αναμετρήσεις να θυμηθούμε; Πόσα μπαλκόνια που χειροκροτήσαμε; Πόσα παπούτσια που χαλάσαμε στο αδιάκοπο πήγαινε έλα της υποστήριξης των ένδοξων και μοιραίων λαθών μας; Από κάπου κάθε φορά θέλουμε να πιαστούμε. Γιατί κάθε φορά θέλαμε να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπάνω. Και προχωρούσαμε. Μας προχωρούσαν. Και ήμασταν ευτυχείς θνητοί. Αλλά ήταν έτσι;

Τώρα, σε μια κραιπάλη ενός ομιχλώδους τοπίου που δεν λέει και δεν θέλει να ξεκαθαρίσει, βιάζουμε τη σκέψη μπας και τολμήσουμε να δούμε καθαρά. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Οι σειρήνες των βορείων προαστίων εξακοντίζουν τα βέλη τους στα πανάθλια νότια περίχωρα. Και συνεχίζουν να βομβαρδίζουν ανηλεώς συνειδήσεις, όνειρα, σκέψεις, ανάσες.

Η προσπάθεια έγκειται στην εξαθλίωση ενός περήφανου έθνους που κατηγορείται για όλα τα πάνδεινα και τα χίλια κακά της μοίρας. Μια ισοπέδωση που θέλει να εξαλείψει πιθανά εμπόδια. Μια προσπάθεια που στοχεύει καλά συνεχίζοντας να σπέρνει φόβους.

Από τη μια η ιστορία ενός άπληστου και άχρηστου λαού που δεν μπορεί να επιβιώσει. Από την άλλη ένας οίκτος για τα δεινά που προκαλούνται και ταριχεύουν όνειρα. Μια παγίδα που είναι καλά στημένη.

Είναι σίγουρο ότι τα εκλεπτυσμένα πειράματα γίνονται πάνω σε χοιρίδια εκλεκτής ράτσας. Τότε μόνο είναι σίγουρα και ασφαλή τα συμπεράσματα. Τότε μόνο οι επιστήμονες θα μπορέσουν να έχουν σαφείς ενδείξεις ότι θα μπορέσουν να γίνει ευρείας κυκλοφορίας η κάθε είδους εφαρμογή. Και θέλουν να δουν με τα ίδια τους τα μάτια τα αποτελέσματα και εκτός εργαστηρίου.

Προφανώς δεν έχουν ασχοληθεί με την Ιστορία. Ούτε καν σαν απλοί αναγνώστες. Έστω και σαν ένα λαϊκό ανάγνωσμα.

Για να δουν ότι η Ιστορία είναι μνησίκακη.

Και επανέρχεται!

 

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Τελικά ποιος έχει δίκιο;

Οι μικροκομματικές αντιρρήσεις και τα φιλεύσπλαχνα παιχνίδια πάνω στις γερμένες πλάτες μας που συνεχίζουν να μας ταλανίζουν; Σε ποιόν σωτήρα να αποθέσουμε τις ελπίδες μας; Ποια εκδίκηση θέλει να πάρει η Ιστορία; Πότε θα αποδειχτεί ποιος είναι ο αλάνθαστος δρόμος και η σωστή επιλογή;

Γιατί δεν μπόρεσαν οι άρχοντες μας να βρουν μια κοινή γραμμή, να την ακολουθήσουν μέχρι να περάσουμε σώοι και ασφαλείς από τις συμπληγάδες πέτρες που περιγελούν την σκέψη και την αντοχή μας;

Αποδείχτηκε τελικά ότι αυτή η περιβόητη εντολή έκανε τις βόλτες της, έπαιξε καθημερινά μαζί μας και τώρα κουρασμένη και εξαντλημένη μέχρι θανάτου ησυχάζει στη φωλιά της. Και φτου και από την αρχή!

Πόσο δίκιο έχει αυτή η έρμη η Ιστορία! Πόσο αναπάντεχα (!) απαράλλακτη επαναλαμβάνεται και ξεζουμίζει την εθνική μας περηφάνια! Ένα έρμαιο σειρήνων, χωρίς να μπορείς να ξεχωρίσεις ποιες είναι θελκτικές και ποιες αγωνίζονται να επιζήσουν.

Να ακολουθήσουμε την Ευρώπη! Θα ανασάνουμε ή θα χαθούμε; Να βγούμε από την Ευρώπη! Θα ανασάνουμε ή θα χαθούμε; Ποιος θα μας πει ποια επιλογή έχει το μικρότερο ρίσκο; Διότι αυτό θέλουμε! Από κάπου μια σιγουριά ότι ο πνιγμός δεν θα επέλθει!

Τελικά, πήραμε ακόμα μια παράταση στην αίθουσα αναμονής μας για μερικές βδομάδες για να ξαναδούμε πάλι το ίδιο σενάριο; Και τι θα απογίνει τότε αν έχουμε τους ίδιους αριθμούς; Φτου και από την αρχή να ξαναβγάλουμε βόλτα την εντολή;

Μακάρι ο λαός να αποφασίσει γενναία και να βάλει σε σωστό δρόμο αυτούς που υποτίθεται ότι έπρεπε να το κάνουν! Ποιος θα είναι αυτός ο δρόμος; Μακάρι να τον ξέραμε και να τον ακολουθούσαμε. Διότι μέχρι στιγμής δύο δρόμοι μας υποδεικνύονται. Ποιος είναι ο δρόμος της αρετής και ποιος της κακίας; Κάποιος να μας πείσει.

Αυτή τη στιγμή έχουμε τη αίσθηση ότι οι άρχοντες δεν μπορούν να συνεννοηθούν! Όπως πάντα! Ίσως στην πορεία μέχρι τις επόμενες εκλογές ξεκαθαρίσει το τοπίο.

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! 

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Πόσο αρέσει της Ιστορίας να επαναλαμβάνεται!!!

Γιατί άραγε; Νιώθει τόσο φιλάρεσκη και θέλει κάθε τόσο να επιβεβαιώνει την ύπαρξή της; Νιώθει ότι δεν την έχουμε εμπεδώσει; Δεν έχουμε σκύψει επάνω της για να βλέπουμε και να μαθαίνουμε από τα χάλια μας; Αλλά ποιος να διαβάσει και να μελετήσει; Ποιος διαβάζει σήμερα; Και Ιστορία κιόλας;

Ξαναζούμε ιστορικές στιγμές απείρου κάλλους! Όχι ότι τις ζήσαμε ζωντανά εμείς σαν άτομα, αλλά σα λαός, σαν έθνος! Πόσες φορές τα κόμματα, αχ αυτά τα κόμματα, δεν σερνόντουσαν σε διαπληκτισμούς και κομματικούς εγωισμούς σε εποχές κρίσιμες για τη χώρα! Και τώρα έχουμε πάλι μια από τα ίδια. Διότι πάνω από όλα πρέπει να συντηρήσουμε και τις παρενέργειες της υστεροφημίας.

Έτσι κι αλλιώς, όλοι έχουν δίκιο και όλοι έχουν άδικο. Το θέμα όμως είναι τι κάνουμε τώρα; Αυτό ενδιαφέρει τους πάντες και τα πάντα. Και όλοι αγωνιούν κατά πόσο η Ιστορία θα μιμηθεί επακριβώς τον εαυτό της. Κατά πόσο θα τα καταφέρει ή θα υπερβεί τον εαυτό της.

Διότι αυτή τη στιγμή όλα άγονται και όλα φέρονται. Με ένα στραβισμό να επικρατεί χωρίς να μπορείς να τον ακολουθήσεις. Πώς να τον ακολουθήσεις εξάλλου; Δεν πρέπει να κάνεις οτιδήποτε άλλο όλη την ημέρα παρά να παρακολουθείς τα δρώμενα διότι κάθε ημίωρο ανατρέπονται και εκφράζουν αναπάντεχες εκπλήξεις. Καταιγισμός δηλώσεων, αχ αυτές οι δηλώσεις, εσωτερικού και εξωτερικού!

Και εγώ ένας ανήμπορος ανθρωπάκος να λιώνω στη γωνιά μου περιμένοντας μπας και με σκεφτεί κανένας και γεμίσει το απλωμένο μου χέρι. Στέκομαι στις προειδοποιήσεις των εξωτερικών σωτήρων μου και νιώθω ότι η χώρα μου θα αδειάσει. Θα κάνω αλλού πατρίδα. Στέκομαι στα γεγονότα των εσωτερικών σωτήρων μου και νιώθω ότι ο καθένας έχει διαφορετική αντίληψη για τη σωτηρία μου. Και εγώ μια άλλη διαφορετική!

Περιμένοντας τη σωτηρία μου, ξανασκύβοντας στην Ιστορία μου, ελπίζω και δεν ελπίζω, μέχρι να ακουμπήσω τη σκέψη μου σε αυτό που καλά κρύβω μέσα μου.

Αυτά που ήθελαν να μάθω και αυτά που δεν ήθελαν να μάθω.

Για να είμαι πάντα υποχείριός τους!

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Δεν περίσσεψε ούτε δείγμα!

Άφαντες οι δραμαμίνες, διότι από το πολύ κούνα κούνα έγιναν ανάρπαστες! Δεν μπορεί, μια αντράλα όλοι τη νιώσαμε. Εκείνο το σούρσιμο που ανεβαίνει επάνω και λες, να τώρα, από σε στιγμή σε στιγμή, και μετά ένα βούλιαγμα στον πάτο και μετά πάλι από την αρχή.

Αλλά και πόσες να έχεις; Και να έχεις ακόμη! Για να ενεργήσουν θέλουν το χρόνο τους. Θέλει από πριν να έχεις την έννοιά τους για να ενεργήσουν αργότερα. Οπότε, να τώρα, τα σκαμπανεβάσματα και οι ζαλάδες και να, γέρνει το καράβι μια από εδώ και μια από εκεί. Και συ στη μέση και να αναρωτιέσαι πώς στα κομμάτια βρέθηκες σε αυτό το καράβι και δεν κοίταξες και άλλα δρομολόγια, άλλους προορισμούς. 

Διότι αυτός εδώ βάλθηκε να μας τρελάνει πια. Καλά πηγαίναμε. Όλα πρίμα και όλα ωραία, αλλά εκεί, πάνω  στο τσακίρ κέφι ήρθε η εφιαλτική πρόγνωση του καιρού. Θύελλες και καταιγίδες! Πες μου τι να κάνεις μεσοπέλαγα; Να ανοίξεις το φινιστρίνι και να βουτήξεις στα βαθιά; Άντε και ξέρεις καλό κολύμπι. Πού τους πας τους καρχαρίες που περιμένουν από κάτω με κάτι στόματα, νααα, μετά συγχωρήσεως, να χάσκουν! Και όσοι δεν ξέρουν κολύμπι; Θα τους ταιριάζουν τα μπρατσάκια;

Και όχι μόνο αυτό! Μια αντράλα την παθαίνεις και από το τηλεγράφημα που κατέφθασε επάνω στο καράβι και πηγαίνει από χέρι σε χέρι μέχρι να καταλήξει στον αρμόδιο παραλήπτη. Διότι μόνο αυτός μπορεί να το διαβάσει. Ανοίγουν πόρτες, ανεβαίνουν κατεβαίνουν σκάλες, άφαντος, πουθενά! Και να πεις ότι είναι κανένα υπερωκεάνιο και χάνεσαι, πάει στα κομμάτια. Μετρημένα κουκιά είναι το πλεούμενο και μόνο του αρμενίζει;

Μπας και πήραμε πολλές δραμαμίνες κα μας πείραξαν; Διότι φάρμακα είναι, παρενέργειες έχουν και έτσι όπως τα καταπίνουμε για να ξεχάσουμε τον πόνο μας όλο και κάποιο κουσούρι θα μας αφήσουν.

Πάντως μόλις πιάσουμε ξηρά και άμα, καλό θα είναι να ανάψουμε κανένα κεράκι στον Άγιο Φανούριο.

Για να μας φανερώσει και άλλες δραμαμίνες!!!

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Λήξη συναγερμού!

Περάσαμε ωραία, δεν μας ενόχλησε κανείς, από πουθενά δεν είχαμε κρούσεις για πληρωμή δανεικών, δεν ασχοληθήκαμε με καινούριες ορολογίες, δεν μας πίεσε κανείς για περαιτέρω ασφυκτική μείωση οξυγόνου, βελτιώσαμε την ψυχική μας υγεία και γενικά είχαμε την αίσθηση ότι είχαμε πάει διακοπές!

Ασχοληθήκαμε με το κατ’ εξοχήν αγαπημένο μας σπορ, αυτό των διαδικασιών της προεκλογικής περιόδου, ασχοληθήκαμε με αναλύσεις και προγνωστικά, εκτιμήσαμε υποψηφίους και προσπαθήσαμε να καταλήξουμε κάπου. Καταλήξαμε στα ακατάληκτα!

Όχι ότι ήταν κάτι το μη αναμενόμενο, αφού όλες οι δημοσκοπήσεις αυτό έλεγαν. Θα μπουν πολλοί στη Βουλή. Και μπήκαν πολλοί.

Και ω του θαύματος εξεπλάγην και το παρδαλό κατσίκι για αυτή την κατάληξη. Αλλά αφού ήταν ήδη γνωστό. Το διαλαλούσαν δεξιόθεν και αριστερόθεν. Θα πλημμυρίσει η Βουλή. Και πλημμύρισε. Κάποιος να μαζέψει τα νερά μέχρι να καταφθάσει υδραυλικός! Ως προς τι αυτή η απορία στο γυάλινο μάτι της αγελάδας;

Άσχετα με τα μηνύματα και τις εκ του πονηρού πλάγιες ειδοποιήσεις του εξωτερικού, προβλέπεται να έχουμε συνέχεια των διακοπών μας, διότι θα έχουμε εξελίξεις. Δαπανηρές μεν, χρονοβόρες δε, ψυχαναλυτικές πάνω από όλα. Διότι με αυτά και με αυτά θα χαλαρώσουμε και θα μας κάτσει το καρπούζι ακόμα ελαφρύτερο. Ένα καρπούζι το λιγότερο δεν θα το χαρακώσουμε το καλοκαίρι; Είναι δυνατόν; Μη σου πω και περισσότερα.

Αλλά όσο σύντομα και να περάσει αυτό το διάλλειμα …ελπίζουμε ότι θα επανέλθουμε δριμύτεροι στο αγαπημένο μας σπορ και θα αθληθούμε εκ νέου! Και θα τα βάλουμε κάτω, και θα εκπλαγούμε από το βούλιαγμα του καναπέ και τα διάσπαρτα ποπ κορν και τους λεκέδες από τις …ελαιόλουστες πίτσες!

Από την άλλη, είναι αφύσικο να βουλιάξουμε κι άλλο στους καναπέδες, καλοκαίρι καιρό, διότι είναι και τα μπάνια του λαού. Και ό έλληνας δεν θα αντέξει να ασχοληθεί περαιτέρω. Θα στραφεί προς το ιωδιούχο σπορ των καταδύσεων.

Διότι καλά και τα προβλήματα και οι εξάρσεις τους, αλλά δύσκολο να αγνοήσει και τον παφλασμό των γαλήνιων κυμάτων στην άκρη του γιαλού!

Μπα! Πρέπει να περίσσεψε αντηλιακό από πέρσι!

Η Ελένη Γκίκα θα μιλήσει για το μυθιστόρημα "Χιλιάδες χρώματα στα μάτια της" του Βασίλη Μόσχη στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ, ΑΘΗΝΑ