ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ

- Για λύσε μου μια απορία!
- Για πες!
- Πολύς ντόρος γίνεται, βρε παιδί μου, για το φυσικό αέριο που βρίσκεται στα δικά μας χωρικά ύδατα, κάτω από τη Κρήτη, με πολύ χρήμα λέει!
- Ναι, το άκουσα και εγώ αυτό!
- Άκουσες και το άλλο που λέει ότι όλα αυτά είναι γνωστά εδώ και δεκαετίες, αλλά τώρα τελευταία γίνεται πολύ συζήτηση, όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό; Μη σου πω ότι στο εξωτερικό γίνεται μεγαλύτερη.
- Ναι, αλλά η απορία σου ποια είναι;
- Ποια είναι η απορία μου! Μάλιστα! Η απορία μου είναι η εξής! Πέρασαν τόσες και τόσες κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια, εξήγγειλαν τόσα και τόσα θαυμαστά, υποσχέθηκαν πράματα και θάματα, έταξαν λαγούς με πετραχήλια…
- Τελείωνε καμιά φορά, νυχτώσαμε…
- Κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να πει, βρε παιδί μου, για να δούμε τι γίνεται εκεί, κάτω από τη θάλασσα, μπας και βγάλουμε κανένα φράγκο και δει Θεού πρόσωπο αυτή η ψωροκώσταινα! Αλλά πού! Τίποτα! Κανείς! Μόνο τώρα διαβάζουμε μελέτες που λένε… και τι δε λένε! Δις κρυμμένα, ολόφρεσκα και σπαρταριστά, μυρίζουν θάλασσα! Μπας και περίμεναν να μας φέρουν σε αυτή τη κατάσταση για να πέσουν πάνω μας και να μας τα φάνε για ένα κομμάτι ψωμί; Αλίμονο μας δηλαδή!
- Λες να είναι έτσι;
- Εκεί πάει το μυαλό μου! Άστα να πάνε! Τόσα χρόνια το μυαλό μας ήταν πως να φάμε, να φάμε και να ξαναφάμε, και φτου κι από την αρχή. Τα φάγαμε όλα και είδαμε τα χαΐρια μας.
- Μη το λες! Ίσως καλύτερα έτσι. Διότι, έτσι μπορεί κάποια στιγμή να φτιάξουν τα πράγματα λόγω του αερίου. Αν δεν είχαμε κι αυτό…! Τουλάχιστον τώρα έχουμε μια πισινή!
- Για αυτό έπεσε ο λαχνός σε μας και γίναμε εμείς τα πειραματόζωα; Είχαμε κρυφά προσόντα δηλαδή!
-Εκτός κι αν το αέριο καταλήξει να είναι αέρας κοπανιστός!