Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



- Έμαθες τίποτα;
- Όχι, τι να μάθω;
- Κανένα νέο από τη συνάντηση;
- Ααα! Για τη συνάντηση λες! Αρπαχτήκαν λέει λίγο αλλά μέχρις εκεί. Ουδέν νεώτερον!
- Κάτι πήρε το δικό μου το αυτί!
- Σαν τι δηλαδή; Για πες και εμάς, να μαθαίνουμε!
- Η διαφορά τους είναι μεταξύ του 20 και του 22!
- Πήγαν τόσο πίσω; Θα ανακατέψουν και τη Σμύρνη; Καλά, δεν έχουν το Θεό τους. Θα μας δώσουν αποζημιώσεις και από τότε;
- Βιάζεσαι, τι δουλειά έχει η Σμύρνη; Περσινά ξινά σταφύλια. Πάει αυτό! Να ‘ταν κι άλλα!
- Εεε! Τότε; Τι δουλειά έχει το 22;
- Όταν λέω 20 με 22 εννοώ το 2020 και το 2022!
- Ααα! πας μπροστά εσύ! Και τι θα γίνει τότε; Θα αποκτήσουμε παραθαλάσσιο πάνω στα βραχάκια; Να βλέπουμε το κύμα να σπάει πάνω τους και να απολαμβάνουμε το ουζάκι μας συνοδεία λεπτεπίλεπτων θαλασσινών εδεσμάτων;
- Τι πήγες και θυμήθηκες! Αυτά θα είναι, πια, μουσειακά είδη. Αλλά πάλι δεν ξέρεις, μπορεί και ο νεοέλληνας να αποδειχτεί πολυμήχανος σαν τον Οδυσσέα! Θα δείξει μωρέ, ο Θεός είναι μεγάλος! Η Χριστίνα λέει να φτάσουμε στο 120 το 2020 και η Αγγέλα θέλει να φτάσουμε στο 2022. Εκεί είναι η διαφορά.
- Όλη η φασαρία γίνεται για δυο χρόνια; Αυτό είναι το πρόβλημα; Δηλαδή βάλε πόσα χρόνια πίσω, βάλε και καμιά δεκαριά μπροστά, και όχι ότι τότε θα τρώμε με χρυσά κουτάλια… δεν θα προλάβουμε να γεράσουμε… δεν θα προλάβουμε να πάρουμε σύνταξη… και τα δύο χρόνια είναι το πρόβλημα;
- Ναι!
- Ας τα χαρίσουμε, ντε! Εδώ, τσιγαριζόμαστε τόσο καιρό, μας υπόσχονται και άλλα χρόνια τσιγαρίσματος και θα κωλώσουμε στα δυο χρόνια; Έλεος! Κάποιος να τους πει να μην παιδεύονται! Χάρισμά τους!
- Εδώ σε θέλω! Δεν κατάλαβα ποιο είναι, όμως, αυτό που μας συμφέρει. Δυο χρόνια πριν ή δυο χρόνια μετά;
- Εξαρτάται από το τσιγάρισμα! Μην αρπάξουμε κιόλας!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου