Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Να ανοίξουμε βιβλίο συγχαρητηρίων, μπρε!
Με μπόλικες σελίδες, δερματόδετο, με ελαφρά χρυσίζουσα επένδυση, αναπαυόμενο σε ένα αναλόγιο, σε κοινή θέα και άνετη προσβασιμότητα. Διότι το παν είναι η οργάνωση. Χωρίς οργάνωση δεν κάνουμε τίποτα. Πρόχειρα και δεξιά αριστερά σε χαρτάκια και σημειωματάρια δεν θα βγάλουμε άκρη. Ενώ έτσι θα τα έχουμε συγκεντρωμένα και προσβάσιμα σε κάθε ιστορικό του μέλλοντος, για να έχουν μια πλήρη και διαυγή εικόνα για τον αγώνα που συντελείται στις μέρες μας. 
Χορτάσαμε και βαρυστομαχιάσαμε από τα συγχαρητήρια που παίρνουμε δεξιά και αριστερά για τον αγώνα που κάνουμε! Δεν πιστεύω να μας δουλεύουν! Θέλω να πιστεύω ότι εξαντλούν όλα τα όρια της ειλικρίνειάς τους. 
Πέραν του ατλαντικού τα νέα συχαρίκια, φρέσκα, ολόφρεσκα και σπαρταριστά κατέφθασαν και ανύψωσαν το ηθικό μας. Μόνο αυτό, διότι το στομάχι μας είναι μονίμως πεσμένο και κρεμασμένο. Αμερικανός αξιωματούχος εξέφρασε την κατανόηση των ΗΠΑ και την αναγνώριση των μεγάλων θυσιών του ελληνικού λαού, ο οποίος προχωρεί σε μεταρρυθμίσεις αναγκαίες για τη διατήρηση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Από την άλλη, υπάρχει και η βλακωδέστατη απορία για το τι γινόταν εδώ και χρόνια. Καλά εμείς, εδώ μέσα, αγρόν αγοράζαμε, μια χαρά περνούσαμε, την κάναμε ταράτσα, με τα ξενύχτια μας, τα φαγοπότια μας, τις αγορές μας, τις αυτοκινητάρες μας, τις διακοπές μας, τη σούπερ ντούπερ υπερκατανάλωση μας, είχαμε τυφλωθεί. 
Οι απέξω που ήδη ήταν μεταρρυθμισμένοι (!) δεν έβλεπαν τον κατήφορο που κατέληγε στο σημερινό γκρεμό; Μήπως τους βόλευε περιμένοντας το παιχνίδι που οσονούπω θα ξεκινούσε και ξεκίνησε και έτριβαν με ευχαρίστηση τα καθαρά αφράτα χεράκια τους; 
Και τι εννοούμε λέγοντας μεταρρυθμίσεις; Αυτές που έγιναν άγγιξαν την πλειονότητα του πληβειακού πληθυσμού και αυτές που θα γίνουν δεν τις ξέρουμε ακόμη παρά μόνο ψιθυρίσματα, αλλά όπου ακούς τα κακαρίσματα εκεί γεννούν και οι κότες. Διότι χωρίς φωτιά καπνός δεν βγαίνει.
Μέχρι στιγμής οι μεταρρυθμίσεις μεταφράζονται σε περικοπές, περικοπές, περικοπές, περικοπές…. Α! ναι και φορολογίες, φορολογίες, φορολογίες… Ενώ το αγαπημένο μου λεξικό γράφει: μεταρρύθμιση είναι η μεταβολή του ρυθμού, του τρόπου λειτουργίας, οργάνωσης ή της μορφής μιας κατάστασης ή ενός συστήματος για την επίτευξη καλύτερου αποτελέσματος!
Καιρός να ετοιμάζουμε και το βιβλίο συλλυπητηρίων!

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


Επιτέλους είστε μια εντελώς φυσιολογική χώρα!
Ποιος το είπε; Τι σημασία έχει; Το είπε κάποιος από τους εξέχοντες περί της Ευρώπης. Άντε, το είπε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μην αναρωτηθείτε ποια χώρα εννοούσε. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται και όσοι απαντήσουν λάθος παραπέμπονται για την εξεταστική του επόμενου Σεπτεμβρίου, διότι μάλλον χρειάζονται εντατική μελέτη και μπόλικα φροντιστήρια.
Χώρια όλα τ’ άλλα, επειδή είμαστε πλέον και λίγο αργόστροφοι, λίαν επιεικώς, θα πρέπει να εντρυφήσουμε στην ανάλυση της επιφωνηματικής αυτής πρότασης για να καταλήξουμε στο νόημά της. Με την πρώτη ματιά, μας βρίζει ελαφρώς για αυτό που ήμασταν και χαίρεται για αυτό που γίναμε.
Τι μπορεί να σημαίνει αυτή η αναφώνηση με το επιτέλους στην αρχή; Και το εντελώς φυσιολογική; Πριν ήμασταν λίγο φυσιολογική χώρα; Υπήρξαμε δηλαδή και σκέτο φυσιολογική; Και πριν από αυτό; Θα πάμε στο αφύσικο; Θα πρέπει να εισέλθουμε και στα χωράφια της παραψυχολογίας;
Δηλαδή τώρα αυτό που ζούμε είναι κάτι το φυσιολογικό; Και εντελώς, μάλιστα! Δηλαδή σε όλες τις φυσιολογικές χώρες έτσι γίνεται; Τς! Δεν το κατάλαβα. Για να το ξαναπάρουμε από την αρχή!
Κλαυθμός και οδυρμός για την καθημερινότητα, απλήρωτοι λογαριασμοί, μια ανέχεια και καταπίεση απερίγραπτου βαθμού, νυχτώνει ξημερώνει στον ίδιο το σκοπό, ένα σκοτάδι για το χειμώνα που έρχεται, μια ανημπόρια για όνειρα που μένουν μόνο όνειρα, μια σκέψη να αποδράσουμε στην αλλοδαπήν, αν δεν θέλουμε να είμαστε μετανάστες στη ίδια μας τη χώρα, απλοί παρατηρητές ενός κρατικού μηχανισμού που ήταν σε αχρηστία εδώ και χρόνια που συνεχίζει να απορεί ξύνοντας το κεφάλι του, μια ανάπτυξη που κηδεύτηκε επιτυχώς, μια πλήρη ασυνειδησία ριζωμένη γερά που συνεχίζει να απαιτεί το μερτικό της, μια αναζήτηση για εύκολη λύση σε δύσκολα προβλήματα, ένας αγώνας που καιροφυλακτεί να αποδράσει γιατί δεν ξέρει από πού να φυλαχτεί!
Τελικά τι ήθελε να πει ο άνθρωπος; Να σηματοδοτήσει την αλλαγή του κλίματος στη Γερμανία απέναντι στην Ελλάδα και την αντίθεσή του στην κυριαρχία αρνητικών στερεοτύπων.
Κοιτάξτε, κάπου εδώ τριγύρω είναι, καιρός να έρθω μόνος μου! Δεν χρειάζεται ζουρλομανδύας!
Είμαι δικός σας! Σας ακολουθώ!
   

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Πείτε μου ότι έχω πρόβλημα όρασης!
Ότι δεν βλέπω. Πείτε μου ότι έχω πρόβλημα ακοής. Ότι δεν ακούω! Το προτιμώ! Είναι καλύτερα έτσι. Στο κάτω κάτω της γραφής θα δικαιούμαι και επίδομα αναπηρίας. Και δύο μάλιστα! Δεν βλέπει, δεν ακούει! Ένα επίδομα τυφλότητας και ένα επίδομα κώφωσης! Γιατί να μη πάρω και τα δύο; Τουλάχιστον θα είμαι πραγματικά αόμματος και κωφός! Γνήσιος, όχι …μαϊμού!
Σίγουρα πρέπει να είμαι. Βλέπω να πεταρίζουν πουλάκια μπρος στα όμορφά μου μάτια, να σφυρίζουν τρένα στα ήσυχά μου αυτιά. Γενικά, μια κίνηση, ένα τράφικ τζαμ που λένε κι οι εγγλέζοι που σίγουρα θα μου προκαλέσει απώλεια των λοιπών αισθήσεων, γενικώς μια πλήρη ακινησία σε ένα γωνιακό κρεβάτι ενός εγκαταλειμμένου νοσοκομείου!
Δεν ξέρω τι κάνετε εσείς, αλλά εγώ βρίσκομαι στα πρόθυρα μιας νευρικής παράκρουσης. Πώς ήταν η Αστέρω, ένα βλογιοκομμένο πλάσμα, ακόμη χειρότερα! Διότι πώς να ακούσω τον χερ Σόιμπλε που μου ζητά αφοσίωση στο πακέτο διάσωσης; Χωρίς μια σαμπρέλα από τρακτέρ; Έστω, στη χειρότερη περίπτωση, χωρίς μπρατσάκια από το γωνιακό μαγαζάκι της παραλίας; Πώς να επιτύχω τη διάσωση μου; Πώς;
Πώς να πιστέψω, κρατάτε τούρκοι τ’ άρματα, ότι γνωστός εκπαιδευτικός όμιλος έκανε διακανονισμό με ασφαλιστικό φορέα με δόσεις τεσσάρων αιώνων; Όχι μηνών, δεν είναι τυπογραφικό λάθος! Αιώνων! Τεσσάρων! Και για να καταλάβετε καλύτερα, πόσα χρόνια είχαμε τους Τούρκους πάνω στο κεφάλι μας; Τετρακόσια χρόνια! Ε! Τόσα  είναι και ο διακανονισμός! Κοντά πέντε χιλιάδες δόσεις!!!
Μια συσκότιση ξαφνικά, το πλοίο άρχισε να γέρνει, κουνάει πολύ, βρε παιδιά! Μια δραμαμίνη, βρε παιδιά, ένα λεξοτανίλ, έστω ένα ντεπόν! Μια μικρή παύση, διότι ακούστηκε η πτώση του νωτιαίου μυελού μας! Ο εγκέφαλος δείχνει μια πλήρη αδράνεια και η πίεση δεν ξέρει που να πρωτοπάει. Να ανέβει ή να πέσει κατάχαμα και να πιάσει τα πατώματα; Άστο καλύτερα, καιρό έχουν να σφουγγαρίσουν, σέρνονται και μικρόβια!
Και όχι μόνο αυτό, αλλά πήρε και φορολογική ενημερότητα χωρίς να δώσει καν προκαταβολή… παιδιά τα χάπια… στο αριστερό τσεπάκι… χάνομαι… τι έγινε…; που βρίσκομαι…;
Ευτυχώς πάνω στην ώρα ήρθε και η διάψευση  από τον εν λόγω εκπαιδευτικό οργανισμό και πήγε η καρδιά μας στη θέση της. Διότι αυτό παραλίγο θα ζητούσαμε. Μια διάψευση για να ησυχάσουν οι απανταχού συγκριτικά μικροοφειλέτες και να νιώσουν κι αυτοί …κάπως! Διαφορετικά, θα ένιωθαν πάλι …κάπως!
Αλλά γιατί να μην γινόταν και μια …μικροσφαγή και στα κανάλια σχετικά με το θέμα; Αυτοί δεν είχαν ενημέρωση; Εκτός κι να είχαν πάρει τη διάψευση συγχρόνως με την είδηση! Έτσι δικαιολογούνται! Αλλά και έτσι να ‘ναι, και η είδηση είναι είδηση, και η διάψευση είναι είδηση!
Πάντως μέχρι νεωτέρας, περιμένουμε να ξεθολώσει το τοπίο για να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει! Όλα σα μανιτάρια ξεφυτρώνουν! Τι να πρωτοπρολάβεις να μαζέψεις; Λες και το κάνουν επίτηδες!
Αλλά ποια είναι δηλητηριώδη και ποια είναι δηλητηριασμένα;

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Είναι να αναρωτιέσαι!
Πώς γίνεται και υπάρχουν διαρροές όταν κάτι δεν είναι σίγουρο; Δεν έχουμε υδραυλικούς να σώσουν την κατάσταση; Έσπασε καμιά βάνα; Σάπισε κανένας σωλήνας; Ένας υδραυλικός στο πι και φι θα σου κάνει την αλλαγή και σταματάει η οποιαδήποτε διαρροή και όλα μέλι γάλα.  
Αλλά δεν μιλάμε για αυτές τις διαρροές. Για τις εκάστοτε διαρροές που προηγούνται των μελλοντικών τεθλιμμένων ανακοινώσεων. Όχι ότι οι ανακοινώσεις είναι τεθλιμμένες οι ίδιες. Αυτές είναι μέσα στην καλή χαρά. Τεθλιμμένοι είναι αυτοί που τις ανακοινώνουν και ακόμη περισσότερο αυτοί για τους οποίους προορίζονται.
Και φυσικό είναι. Δεν μπορείς να βγεις στο μεϊντάνι και να έχεις να πεις για περικοπές επί των περικοπών, ω! περικοπές! Διότι όταν οι περικοπές έχουν φτάσει στο τέρμα τι άλλες να κάνεις; Εν τούτοις, οι περικοπές συνεχίζουν να υφίστανται και να ευδοκιμούν, διότι τελικά αποδείχτηκαν αιματορουφήχτρες και όσο πίνουν άλλο τόσο αναζητούν περισσότερο! Τι είναι ο δράκουλας των Καρπαθίων; Καμία σχέση! Ανώδυνες καταστάσεις.
Δεν μπορείς  να βγεις με το χαμόγελο στα χείλη και να πεις, πάρε και τούτη, πάρε και την άλλη και μη μιλάς. Πώς να τα πεις μπροστά στους άλλους που εναγωνίως περιμένουν και περιμένουν και οσονούπω θα βγάλουν το καλό κοστούμι να φορέσουν; Διότι μόνο για κάτι τέτοιες περιπτώσεις είναι πια. Το κουστούμι, ντε! Κανένα γάμο…, καμιά κηδεία…! Πάντως για γάμο δεν πηγαίνουμε! Γι’ αυτό, όλη αυτή η χαροκαμένη ατμόσφαιρα και η έκφραση συμπάθειας για την μεγάλη απώλεια!
Και ακόμη εντονότερα! Διότι μια τεθλιμμένη καρδιά δεν δείχνει και σπουδαία πράγματα. Ενώ μια ματωμένη τοιαύτη δείχνει το μέγεθος της απελπισίας που κατατρέχει και τους υπόλοιπους συγγενείς! Για να απαλύνει το πόνο των υπολοίπων φτωχών συγγενών για τη μεγάλη απώλεια!
Πώς είναι δυνατόν αυτό, είναι μέγα θαύμα! Η απώλεια δεν επηρεάζει όλους, απλώς προστρέχουν για τη θεραπεία του πόνου και την έκφραση της μεγαλοκαρδίας τους
Ευτυχώς δηλαδή, διότι μια μεγάλη καρδιά, λογικά συντονίζει μεγαλύτερη ποσότητα αίματος! Το φαντάζεστε να ήταν διαφορετικά;
Τι μεγάλο κακό θα παθαίναμε!
Να ‘ναι καλά οι άνθρωποι! Νερό στο όνομά τους θα πίνουμε!


Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στο ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Όχι που θα τους άφηνε!
Όχι ότι λυπήθηκαν εμάς, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, αλλά όταν είναι να εκμεταλλευτούμε κάτι γιατί να μην το χρησιμοποιήσουμε υπέρ μας!
Ο τούρκος υπουργός οικονομικών άστραψε και βρόντηξε με την ευρωπαϊκή ένωση. Δεν μας θέτε; Θα σας δείξουμε εμείς. Από εδώ παν κι οι άλλοι. Μας κάνετε κόνξες για την είσοδο μας στην ένωση; Πάρτε μια απάντηση πληρωμένη.
Πού ήσασταν τόσα χρόνια που έτρωγε η Ελλάδα και δεν κάνατε κάτι; Την αφήνατε; Ό,τι σπείρατε, θα θερίσετε. Μας βγήκε δηλαδή το όνομα και άντε τώρα να τα συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα. Όσο και να θέλεις να προσπαθήσεις να αποδείξεις το αντίθετο, δε πα να χτυπιέσαι στα πατώματα! Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Διότι για ένα καθαρό κούτελο ζούμε. Δεν ξεπλένει εύκολα. Θέλει χρόνια για να γίνει …λευκό σαν όνειρο γαλάζια, ωραία!
Σου λέει ο άνθρωπος, τόσα χρόνια κανείς δεν είδε τι γινόταν με την Ελλάδα; Κάπου έχει δίκιο, αλλά όχι σκεπτόμενος την δική μας ανέχεια. Αλλού θέλει να το πάει και το πήγε. Ο καβγάς είναι για το ότι αυτοί ακόμη δεν έχουν γίνει μέλος της Ευρώπης διότι τους λένε ότι δεν πληρούν τα κριτήρια. Και συνεχίζει λέγοντας ότι κάποια μέρα γονατιστή θα έρθει η Ευρώπη να τους παρακαλάει να γίνει η χώρα του μέλος! Ανειλικρινείς και υποκριτές τους χαρακτήρισε όσον αφορά στην στάση της Ευρώπης που τους γυρνάει την πλάτη.
Τελικά η όλη ιστορία είναι για να συζητάμε και σε δουλειά να βρισκόμαστε. Να έχουμε να παζαρεύουμε, να χαριεντιζόμαστε, να απειλούμε, να σκεπτόμαστε βαθέως, αλλά κατά βάθος να κάνουμε τη δουλειά μας.
Αποδεικνύεται και πάλι ότι όλα ένα παιχνίδι είναι πρόσφορο για τα θέλω μας και τις ορέξεις μας που στην τελική δεν είναι δικά μας. Άλλων είναι και εμείς απλοί θεατές που περιμένουμε το επόμενο νεύμα για την επόμενή μας εισπνοή.
Μέχρι την εκπνοή, παρακαλώ χαμογελάτε!

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Είμαστε φτωχοί! Θεόφτωχοι!
Ούτε καν νεόπτωχοι! Έρχεται, ήρθε ένας ανελέητος βοράς που παγώνει τα πάντα και θα κάνει το χειμώνα ακόμη βαρύτερο. Το καλοκαίρι τέλος, ο ήλιος σκοτείνιασε και ας ελπίσουμε ότι μετεωρολογικά ο χειμώνας θα είναι ελαφρύτερος. Διότι αν είναι σαν τον περσινό, μας βλέπω όλους να μαζευόμαστε σε ένα δωμάτιο με μια σόμπα ή ένα τζάκι όπως παλιά. Εκεί το μαγείρεμα, το διάβασμα, το σιδέρωμα εκεί και οι επισκέψεις!
Όπως παλιά! Να προλάβουμε το φως της ημέρας, για να μειώσουμε την κατανάλωση του ρεύματος.
Ανείπωτες ζωές πάμε να ζήσουμε σε κάτι που δεν είμαστε συνηθισμένοι. Εξερχόμαστε από μια “φιλήδονη” ζωή που η δανεική της πολυτέλεια έρεε άφθονη. Τα ποτάμια πλέον στέρεψαν καθώς οι πηγές κλείδωσαν τις βάνες και μήτε μια σταγόνα δεν υπάρχει για το άνυδρο τοπίο που ζωντανεύει μπρος μας!
Και άλλες χώρες υποφέρουν, αλλά σαν το δικό μας βάσανο καμιά. Το μαχαίρι μπαίνει βαθιά στο δικό μας κόκαλο για να φανεί πόσο ακόμη! Οι άλλοι δεν θα περιμένουν πολύ! Η εποχή που θέλει να επιβληθεί παντού δεν είναι εφικτή. Πλησιάζει η εποχή της ανάσας, αλλά χωρίς ελπίδα για τους πληβείους. Η διάσωση της χώρας δεν έχει καμία σχέση με την ελάχιστα αποδεκτή επιβίωση των πολιτών της.
Το γαϊτανάκι των εντυπώσεων, των ανακοινώσεων, των επίτηδες διαφυγόντων ελπίδων δεν δίνει ανάσα στην πορεία της ζωής μας. Δεν θα πεθάνουμε, αλλά θα επιβιώσουμε. Με μια φτωχιά ελπίδα να γυροφέρνει πέρα δώθε. Χωρίς τίποτα να μας ανήκει. Μια βεβήλωση των ψεύτικων ελπίδων μας. Ακούραστα να διασκεδάζει την όποια στενοχώρια μας και να ταλανίζει την ήρεμη σκέψη μας. Πόσοι έχουν δραπετεύσει από αυτήν την ρημαγμένη χώρα; Σε πόσους έχει απομείνει η “χαρά” να την στηρίξουν;
Η χαρά της ύπαρξης μιας ανάτασης που ισχυρά μεταδίδεται από χείλη σε χείλη έχει να κάνει με τα λογιστικά του κράτους. Η ανθρώπινη καθημερινότητα οδεύει ανεπηρέαστη στο δικό της χαραγμένο δρόμο. Οι στήλες των λογιστικών της φύλλων είναι κενές.
Πλήρης διαγραφή παρελθόντων χρήσεων…

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Θέλει να γίνει και ψηφιακή τρομάρα της!
Άλλα έξοδα και από κει! Θα πλησιάσει ο καιρός, - που θα πάει; - που θα αναγκαστούμε να μετατρέψουμε την τηλεόραση από αναλογική σε ψηφιακή. Και όχι δωρεάν, διότι κοντά ένα πενηντάρικο θα χρειαστεί. Το λιγότερο! Αν έχεις παραπάνω από μία; Απλά τα πράγματα. Τόσο επί τόσο! Κάνεις τη σούμα και βάζεις το χέρι στην τσέπη.
Όλα τα πράγματα ακολουθούν την κίνηση του χεριού στην τσέπη. Χωρίς αυτή τη κίνηση δεν υπάρχει παραπέρα. Βάθος και σκοτάδι αμέτρητο!
Αλλά και τι να δεις στην τηλεόραση τώρα πια; Επαναλήψεις, ειδήσεις και τούρκικες σειρές! Τουλάχιστον οι τελευταίες δεν είναι σε επανάληψη. Σειρές και ταινίες που βαραίνουν από τη σκόνη των επαναλήψεων, ειδήσεις που προκαλούν άγχος, κατάθλιψη και ένα πανικό και όλα αυτά σε οδηγούν κατευθείαν στο κρεβάτι του ψυχαναλυτή! Αλλά και αυτός λεφτά θέλει! Και τέλος, τα λεγόμενα τούρκικα που έχουν σπάσει όλες τις μετρήσεις τηλεθέασης. Ένας αχταρμάς που όπως και να τον ανακατέψεις, χαλάει στις δοσολογίες και η γεύση που απομένει είναι αηδιαστική.
Θα μου πεις, οσονούπω, θα εμφανιστούν οι χειμωνιάτικες εκπομπές που θα είναι μέσα στην καλή χαρά και από τις οποίες θα μάθουμε τι νούμερο παπούτσι φοράει η κυρία …Τρεχαγυρευοπούλου, γνωστή και διάσημη στη γυάλινη οθόνη και άγνωστη στη γειτονιά της, ποιόν ερωτεύθηκε η δεσποινίς …Αγνωστίδου σε ζωντανή σύνδεση με  το σπίτι της να αναρωτιέται γιατί τα κανάλια ασχολούνται με τα προσωπικά της και ο κατάλογος συνεχίζει ακάθεκτος!
Όλα συνεπακόλουθα μιας κρίσης που καλά κρατεί και ξερνάει στην επιφάνεια ό,τι ζούσαμε και ό,τι συνεχίζουμε να ζούμε. Διότι η φτώχεια, φτώχεια, αλλά το χούι στεφάνι και καμάρι μας! Η ξιπασμένη περηφάνια μας ακολουθεί το δικό της δρόμο και μας κουνάει το μαντίλι από μακριά.
Εμείς; Α! Εμείς…! Εμείς έχουμε χάσει την επαφή με το περιβάλλον και σφυρίζουμε κλέφτικα, ατενίζοντας όχι το ταβάνι, αλλά ακόμη πιο ψηλά! Την πούλια και τον αυγερινό! Ο καθένας ζει στον μικρόκοσμό του και όλα καλά και όλα ανθηρά.
Εύγε!


Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Αυτό το μονόπολι είναι όλο μουζαβιές!
Γιατί να ξαναπαίξουμε; Αφού από εδώ το πας, από κει το πας, χαμένος είσαι. Δεν ισχύουν οι κανόνες για όλους το ίδιο! Γιατί να ξαναπαίξουμε; Αφού μερικοί παίζουν μόνοι τους, αγοράζουν, πουλούν και συνεχίζουν να έχουν και λεφτά. Παιχνίδι είναι αυτό;
Γιατί στην Πορτογαλία παίζεται διαφορετικά το παιχνίδι; Αυτοί είναι καλύτεροι από μας; Αυτοί είναι οι διαβαστεροί και υπάκουοι μαθητές και εμείς είμαστε τα κωθώνια; Τόσο καιρό τσάμπα πηγαινοερχόμασταν στο σχολείο;
Και εμείς διαβάζαμε, και τα νύχια μας είχαμε κομμένα στην πρωινή επιθεώρηση και καθαρό μαντηλάκι είχαμε δίπλα και από όλα κάναμε. Κόψαμε τα πολλά πολλά με τις διακοπές, τις επισκέψεις στα νυχτερινά πολιτιστικά ιδρύματα, τις σπατάλες, τις συντάξεις μας, τους μισθούς μας και όλα τα συναφή που έκαναν κακό στη τσέπη μας τόσα χρόνια.
Εμείς δηλαδή στο πηγάδι κατουρήσαμε και κρυφοκοιτάμε σαν φτωχοί συγγενείς από το παράθυρο; Οι Πορτογάλοι, τι παραπάνω έχουν από εμάς και τους έδωσαν εντολή να περικόψουν – άκουσον, άκουσον – τα υπερβολικά μέτρα λιτότητας! Φέρτε μου το βράχο της Ακρόπολης να πέσω σε ένδειξη διαμαρτυρίας για αυτή την απίθανη και άδικη συμπεριφορά!
Διότι σου λέει, - άκουσον και ξανά άκουσον – αν γίνονται μόνο περικοπές η οικονομία δεν θα επιβιώσει. Μα γιατί αργεί ο βράχος της Ακρόπολης να εμφανιστεί; Βρε, καλοί μου άνθρωποι, εμείς τι λέμε τόσο καιρό; Αυτό δε λέμε; Και είναι η ανεργία στην Πορτογαλία μόνο 15%! Μόνο, συγκριτικά με τα δικά μας!
Και πάνω σε όλα αυτά, νάσου και κάτι φωνές πάλι μέσα από το ΔΝΤ που λέει ότι η Ελλάς θα χρειαστεί και άλλο πακέτο! Και γίνεται και ένας καβγάς, θα τον πήρατε χαμπάρι, φαντάζομαι. Όχι, ο ένας, όχι ο άλλος, ακόμη χτυπιούνται!
Σας εφιστώ την προσοχή, μην πει κανείς, ότι εμείς είμαστε ιδιαίτερη περίπτωση γιατί θα τον πάρει και θα τον σηκώσει! Πόσο πια ιδιαίτερη περίπτωση όταν τα αποτελέσματα είναι τα ίδια; Εκτός και αν φοβούνται κανένα γενικότερο ξεσηκωμό και σου λέει, για να μαλακώσουμε λίγο! Μην ακούσουν ξαφνικά κανένα:
Άει …χάσου μυρμηγκάκι!

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Να που θα χρειαστούμε κι άλλα!
Έχουμε εθιστεί πλέον. Δεν μπορούμε χωρίς αυτά. Όχι ότι τα θέλουμε από μόνοι μας, αλλά να, μας σπρώχνουν προς τα εκεί. Θέλουν να γίνουμε ιδανικοί χρήστες των βαρέων πλέον, διότι σου λέει με τα φυτικά δεν προκαλείται εθισμός. Άσε καλύτερα να συνηθίσουν στα βαριά, από λεξοτανίλ και πάνω, να αποχαυνωθούν, για να τους έχουμε του χεριού μας!
Και μάλλον προς τα εκεί οδεύουμε. Διότι τι να σου κάνει, άνθρωπος πράμα, πόσο θα αντέξει, θα ενδώσει και δεν θα του κακοφαίνεται το σκοτσέζικο ντους!
Όσο και να πεις είναι και αυτό χρήσιμο. Θα τσιτώσει το δέρμα, δεν θα φαίνεται λιπόσαρκο και θα καλυφθούν οι τυχόν ατέλειες. Διότι ένα λίφτινγκ το χρειαζόμαστε. Να συνεχίσουμε να είμαστε ευπαρουσίαστοι. Κοτζάμ έλληνες με τόση ιστορία και πολιτισμό, ας κρατήσουμε τα προσχήματα.
Πόσο να αντέξουμε πια αυτό το παιχνίδι με τον ποντικό και τη γάτα όταν βλέπουμε και ακούμε άλλα από το βορρά και άλλα από το νότο; Σύμφωνα με τους αναλυτές της Alpha Bank τα πράματα δεν είναι έτσι όπως μας τα λέει η τρόικα!!! Είμαστε σε καλό δρόμο και σύντομα θα δούμε το φως τους ήλιου!
Να αμφισβητήσουμε τους αναλυτές κοτζάμ τράπεζας; Είναι άσχετοι και δεν ξέρουν τη δουλειά τους; Δύσκολο να το πιστέψουμε! Μας δουλεύουν οι άλλοι; Βρήκαν και τα κάνουν;  Πόσο ηλίθιοι πρέπει να νιώσουμε ακόμη; Να κατεβάσουμε τα λεξοτανίλ με τους κουβάδες; Κάποιος να μας πάρει από το χέρι και να μας πάει μια βόλτα στον καθαρό αέρα, πάνω στα ψηλά βουνά να ξελαμπικάρει λίγο το μυαλό μας!
Διότι δεν είναι κατάσταση αυτή, μια μαστίγιο και μια καρότο. Πόσο καρότο πια να φας; Πόσες πια φασολάδες να μαγειρέψεις;  Άντε να κάνεις και καρότο μαρμελάδα! Το υπόλοιπο; Διότι αρνάκι λεμονάτο, τέρμα τα δίφραγκα!
“Η πολιτική αυτή συμβάλλει στην επιμήκυνση της ύφεσης στην ελληνική οικονομία και είναι άκρως επικίνδυνη και, εν πολλοίς, είναι αντίθετη με τα συμφέροντα ακόμη και αυτών των ίδιων των δανειστών της χώρας”, εκτιμά η Alpha Βank. Αυτό λένε και συμφωνεί μαζί τους και η κοινή λογική!
Να δεις που το κάνουν επίτηδες για να πουν μετά, είδατε; Το πρόγραμμα λιτότητας και …μαστιγίου που επιβάλαμε πέτυχε. Δεν κάναμε λάθος!
Αλήθεια, ποιοι είναι οι σχιζοφρενείς;


Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ


Σεπτέμβρης πια!
Εποχή των σχολείων και των μαθητών και είσοδος στη ρουτίνα πια και των γονέων. Καιρός για μόρφωση, γιατί αυτή μας λείπει και ίσως και ναι, είναι η μόνη μας περιουσία και η μόνη μας παρηγοριά ότι θα μπορέσουμε να πολεμήσουμε την κακοδαιμονία μας και το κακό ριζικό μας.
Διότι πώς να το κάνουμε, με τη μόρφωση και μόνο, με την ευρύτερη έννοια του όρου, θα μπορέσουμε να αναδείξουμε το μεγαλείο της φυλής, χωρίς να θεωρηθεί αυτό σοβινιστικό και ρατσιστικό! Διότι αυτό είναι το μόνο και το μοναδικό που μπορεί να μας σώσει. Με την παιδεία και τον πολιτισμό μας! Ευτυχώς και δυστυχώς! Διότι η μεγαλύτερη πλειονότητα δεν επενδύει ούτε στο ένα ούτε στο άλλο! Δυστυχώς και μόνο δυστυχώς!
Κάθε χρονιά με την ίδια ελπίδα ζούμε και επιτρέπουμε το χρόνο να μας παραζαλίσει και να μας φεύγει, αφήνοντας μαζί μας μόνο τις ευχές σαν παρακαταθήκη και μόνο αυτές! Ευχολόγια και γλυκανάλατα όνειρα που μας επιτρέπουν να ζούμε στη χλιδή του ονείρου και να βαδίζουμε αμέριμνοι στην ομίχλη του!
Συγχρόνως με την εκκίνηση των καινούριων ονείρων εμφανίστηκε όπως κάθε χρόνο και το δελτίο τύπου του ΕΦΕΤ του αρμόδιου φορέα ελέγχου τροφίμων για τα κυλικεία των σχολείων, όσων διαθέτουν! Με απαγορεύσεις και ελέγχους για τη διατροφή των βλασταριών μας. Και με λίστα τροφίμων που επιτρέπεται να πωλούνται. Ωραία μέχρι εδώ, από εδώ και πέρα είναι το θέμα. Διότι σε ποιο κυλικείο θα βρούμε ρυζόγαλο, γιαούρτια παντός τύπου, σταφιδόψωμα, μουστοκούλουρα, φρέσκα φρούτα σε ατομικές συσκευασίες; Διότι προς στιγμή νομίζαμε ότι βρισκόμασταν σε κυλικεία του εξωτερικού!
Διότι έχουμε και τα απαγορευμένα κρουασάν, πίτσες, λουκουμάδες με λαχταριστή σοκολάτα, σάντουιτς με λουκάνικα, καραμέλες και όλα τα συναφή απαγορευμένα δια ροπάλου, αντάμα μαζί με τινά επιτρεπόμενα!
Και από την άλλη, αν ο μαθητής φέρει μαζί του τα απαγορευμένα στο σχολείο; Διότι ποιος μπορεί να τον ελέγξει; Κανείς! Αφού με τις ευλογίες των γονέων αγοράζονται από σημεία εκτός σχολείου! Ένας φαύλος κύκλος!
Α! ξεχάσαμε και το χαλβά! Και αυτός επιτρέπεται!
Το θέμα είναι ποιος τον τρώει! 

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Αγγέλα, μας τέλειωσαν τα ηρεμιστικά!
Μη μας το κάνεις αυτό, έλεος! Δεν μπορούμε πια αυτές τις μεταπτώσεις. Διότι δεν μπορείς να λες ότι αν θα φύγουμε θα έχουμε ντόμινο και θα γίνει μπάχαλο! Τη μια έτσι και την άλλη αλλιώς! Θέλουμε να κρατήσουμε και τις ισορροπίες μας! Ειδικά σήμερα. Να έχουμε μια όσο το δυνατόν ήρεμη ψυχολογία.
Και τι σημαίνει αυτή η αλλαγή; Ότι θα αλλάξουμε ρότα και θα δούμε Θεού πρόσωπο; Θα υπάρχει στροφή στο μονοπάτι του τούνελ και θα φανεί καμία σπίθα φως;
Δεν χαίρεσαι που το πήραμε απόφαση ότι είμαστε το απολωλός πρόβατο της ευρωζώνης, αρχίσαμε να συνηθίζουμε τη φτώχεια μας, να μην πετάμε τα παλιά μας τα παπούτσια παρά να τα πηγαίνουμε στο τσαγκάρη, να μην πετάμε τις τρύπιες κάλτσες μας παρά να τις μαντάρουμε και αυτές; Τι άλλο πια να κάνουμε;
Δεν βλέπεις εδώ που και οι καλλιτέχνες μας δεν βγάζουν αρκετά; Πού είναι οι καλές παλιές εποχές;  Και από την άλλη, γιατί μου το χαλάς, ειδικά τώρα;  Τώρα που νιώθω ότι βγάζω περισσότερα από τους καλλιτέχνες του άσματος και ευτυχώς δηλαδή, που δεν έγινα τραγουδιστής και δεν θα είχα στον ήλιο μοίρα; Να αρχίσω να τρέχω δεξιά και αριστερά στα συσσίτια για να λιγδώσω το αντεράκι μου;
Τι είναι αυτό το πράμα πια, που καθημερινά βγαίνουν οι ειδήσεις, έτσι ο ένας, αλλιώς ο άλλος; Μήπως θα ήταν καλό να μας βρεις καμιά φόρμουλα να βάλουμε μια σειρά και να μαζέψουμε όλα αυτά τα λεφτά για να μην τα παίρνουν από αυτούς που καίγονται ήδη; Για να μην δημιουργήσουμε και περαιτέρω στενόχωρες καταστάσεις στους τεθλιμμένους φίλους μας ανά την γηραιά ήπειρο; Διότι μαθαίνουμε μεν τις στραβοτιμονιές, αλλά δεν γνωρίζουμε την συνέχεια της ιστορίας. Γεμίζουν τα ταμεία;
Γιατί τώρα άλλαξες γνώμη; Τι είναι αυτό που σε έπεισε και λοξοδρόμησες; Τσάμπα πήγαν τόσα ηρεμιστικά, τόσες αυτοκτονίες, όλη αυτή η κατάπτωση που δεν ξέρουμε που θα βγει;
Και κάτι άλλο!
Τι θα γίνει με τα ηρεμιστικά μας;
Να τα κόψουμε; Έχουμε καμιά ελπίδα;

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες!
Τα ψάρια ανήκουν στο Αιγαίο, οι γαρίδες του Θερμαϊκού είναι οι πιο νόστιμες αλλά τις τρώνε άλλοι, οι φράουλες Κατερίνης ανήκουν στην Πιερία αλλά τις έφαγαν οι ρώσοι!
Η ζωή μας μάς ανήκει, αλλά κάπου τη χάσαμε, ξεπόρτισε, που να ξέρεις που να τριγυρνάει, που ξενυχτάει το ακούραστο κορμί της, που θα βολοδέρνει τις κρύες νύχτες του χειμώνα, μακριά μας, ξενιτεμένη σε πέρα λόγγους και λιβάδια, αμέτοχη στη θλίψη μας για την απώλειά της. Απομείναμε φτωχοί και πένητες!
Απορημένοι αν η προειδοποίηση χαλάρωσης αφορά αποκλειστικά και μόνο εμάς. Λίγο το έχεις να βγεις έτσι το καλοκαίρι στη θάλασσα; Με τι μούτρα θα περιφέρεις το κορμί σου δώθε κείθε; Κίνδυνος θάνατος η χαλάρωση. Βάλε και καμιά ξεχασμένη κυτταρίτιδα. Φωτιές μας άναψε πάλι ο Σόιμπλε!
Προσέξτε μη χαλαρώσετε. Παράπλευρη ανακοίνωση μετά την ΕΚΤ που κάτι πέταξε για μέτρα υπέρ των χρεωμένων χωρών. Για χρεωμένα νοικοκυριά ούτε λόγος, διότι το ξεχωρίσαμε, άλλο Ελλάδα, άλλο Έλληνες! Δεν είναι το ίδιο. Οι καθαροί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.
Αλλά τα μέτρα αυτά, μάλλον δεν είναι για μας. Το είπαμε, το ξαναλέμε για να το εμπεδώσουμε εμείς είμαστε ξεχωριστή περίπτωση και λάβαρα κρατούντες.
“Η ΕΚΤ ανακοίνωσε μια σειρά από έκτακτα μέτρα για την αναχαίτιση της κρίσης στη ζώνη του ευρώ, τα οποία περιλαμβάνουν ένα πρόγραμμα απεριόριστης εξαγοράς χρέους των χωρών που δυσκολεύονται να χρηματοδοτηθούν από τις αγορές, όπως η Ισπανία και η Ιταλία. Τα μέτρα αυτά καθησύχασαν τις αγορές και όλα τα χρηματιστήρια σημείωσαν σημαντική αύξηση στον απόηχο της απόφασης.” Αυτό λέει η είδηση!
Από την άλλη, εκ του παραλλήλου και εκ του συστάδην άλλη αγαπημένη μας, η Κριστίν, επιβράβευσε τα μέτρα λιτότητας που τάχιστα εφάρμοσαν οι ανωτέρω χώρες. Μπορεί να υποφέρουν κι αυτές αλλά σαν και μας όχι! Σε μας έχουν απομείνει οι ματωμένες καρδιές, τα ευχολόγια παρηγοριάς, και τα χτυπήματα στην πλάτη!
Και τώρα; Θα μας κατατρέχει κι άλλο βάσανο!
Το σύνδρομο του φτωχού συγγενή!





Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Εδώ θα ‘μαστε και θα με θυμηθείτε!
Όλοι περιμένουν εναγωνίως την έκθεση της Τρόικας για να λάβουν αποφάσεις. Η οποία έκθεση θα λέει το κατά πως τα πήγε η χώρα σχετικά με τις οδηγίες του εξωτερικού οικονομικού συμβουλίου που διαχειρίζεται τα της ψωροκώσταινας διότι όπως απεδείχθη αυτή ενεφανίσθη ανίκανη να διαχειριστεί τα του οίκου της. Τα χάλια της τα βλέπουμε και τα νιώθουμε στο πετσί μας.
Αυτή, λοιπόν, η έκθεση θα είναι η έναρξη ή μη της επιβράβευσης της χώρας για τις βελτιώσεις και προόδους που έκανε ή δεν έκανε στους μήνες που προηγήθηκαν. Εδώ θα είμαστε και θα δείτε ότι η έκθεση θα είναι ένθερμη οπαδός των χειρισμών της τρέχουσας κατάστασης. Το γιατί μη το ρωτάτε! Η Πυθία μας είναι στο πτυχίο ακόμη. Χρωστάει μερικά μαθήματα μέχρι να χρισθεί πτυχιούχος. Πότε; Άγνωστο, διότι προμηνύονται στάσεις εργασίας μετά πολυποίκιλων απεργιών που θα αλλάξουν το ρουν των διπλωματικών εξετάσεων. Θα δείξει.
Μέχρι τότε, θα κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Γιατί όμως να χάσουμε πολύτιμο χρόνο για τον οποίον κόπτονται και κομπορρημονούν αξιωματούχοι και για τον οποίον μας κατηγορούν ότι το χάσαμε τον παρελθόντα χρόνο; Τώρα δεν χάνεται πολύτιμος χρόνος μέχρι να δούμε τι θα γίνει; Τι να δούμε, που βλέπουμε! Αφού οι αποφάσεις είναι κλειδωμένες στο συρτάρι και βγαίνουν μία μία!
Η ανεργία κοντεύει να φτάσει στη μεταπολεμική περίοδο και το εισόδημα στην μεταπολιτευτική. Όσο να πεις μια λάγνα επιθυμία για το παρελθόν την έχουμε, δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτό! Είναι στο πετσί μας!
Και με όλα αυτά περιμένουμε ανάπτυξη και να κυκλοφορήσει το χρήμα στην αγορά; Αμ δε! Και θέλουμε να βελτιώσουμε την ανταγωνιστικότητα μας! Αυτό κι αν είναι ανέκδοτο! Και δεν πρέπει να καταστραφεί το κράτος πρόνοιας! Αφού προς τα εκεί οδεύει. Δεν το βλέπει κανείς ότι βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού; Και ποιος να του δώσει χέρι βοηθείας; Σίγουρα χρειάζονται πολλά να αλλάξουν, αλλά κατά πώς φαίνεται σε ένα ορυμαγδό σαν και το δικό μας έχουμε χάσει και τα αυγά και τα πασχάλια.
Και το Πάσχα είναι μακριά ακόμη!
   

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Τέτοια σιγουριά!
Αισιόδοξα σίγουρος είναι ο γερμανός υπουργός Οικονομικών για την παραμονή μας στο ευρώ! Απέκλεισε παν αντίθετο ενδεχόμενο! Όχι, τίποτα άλλο, αλλά να πάει η καρδιά μας στη θέση της. Διότι μια αγωνία την είχαμε.
Δεν είπε τίποτα όμως για την παραμονή των Ελλήνων στη χώρα. Διότι έτσι όπως τα βλέπουμε τα πράγματα, μας βλέπω όχι με βαλίτσες αλλά με μπόγους, από εκείνους τους παλιούς, και με το διαβατήριο στο στόμα να την κάνουμε οριστικά και αμετάκλητα. Διότι ποιος να μείνει; Θα πάμε αλλού να ψάξουμε την ανάπτυξη την οποία με λαχτάρα περιμένουμε αλλά αργεί, πολύ αργεί.
Κάποιος να βγει στο δρόμο μπας και πήρε άλλη στροφή και χάθηκε. Να κουνήσει το χέρι, να μας δει, να έρθει προς τα εδώ. Νότια μεριά!
Διότι όλη την απώλεια της διεθνούς εμπιστοσύνης του ευρώ την πήραμε εμείς στην πλάτη μας. Και την κουβαλάμε και την γυροφέρνουμε αναμεταξύ μας. Και όλη αυτή η νευρικότητα των αγορών θέλει ιδιαίτερο ηρεμιστικό για να ησυχάσει. Διότι τα λεξοτανίλ αποδείχτηκαν άκυρα. Δεν μπορούν να τις κατευνάσουν, τις αγορές. Θέλουν πιο ισχυρή δόση.
Εκεί που πάει να ανέβει η ψυχολογία, και δη η εξωτερική τοιαύτη, διότι όλα τα άλλα πέφτουν παταγωδώς και περικόπτονται, αρχίζουν τα σενάρια τρομολαγνείας για μια νεώτερη …επίθεση. Διότι ποιος κόπτεται για το πρόβλημα της χώρας; Το θέμα είναι το ευρώ με μαύρο πρόβατο την Ελλάδα!
Πάντως λείπει η φαντασία από τους δημιουργούς σεναρίων. Τι σενάριο μπορεί να είναι αυτό με κάποιον που παίρνει το τρένο για Αθήνα με 50.000 ευρώ στα μπαγκάζια του για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι μιας εταιρίας επειδή το ευρώ θα βρίσκεται ανάσκελα. Να μας πουν, όμως, από ποια γραμμή θα έρθει για να τον περιμένουμε στα σύνορα. Για την υποδοχή! Γιατί, πού ξέρεις, μπορεί να έχουμε την ίδια βαλίτσα και με το μπέρδεμα να γίνει δική μας, φεύγοντας εμείς και ερχόμενος αυτός!
Εκτός και αν προλάβουμε τα φορτηγά που θα είναι σταθμευμένα στα σύνορα γεμάτα ζεστό χρήμα! Καλή ιδέα να μετακομίσουμε στα παραμεθόρια! Θα είμαστε πιο κοντά!
Ελλιπές πάντως το σενάριο!
Δεν μας δίνουν γεωγραφικές συντεταγμένες!


Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Τι να πούμε πια;
Ό,τι και να πούμε, θα αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια. Από τη μια, φταίνε πάντα όλοι οι άλλοι εκτός από μας και από την άλλη, φταίμε, φταίμε, φταίμε… Αλλά, όσο και να προσπαθήσουμε να ερευνήσουμε και να αναλύσουμε το θέμα, αυτό που μας καίει και μας τσουρουφλίζει και μας έχει προκαλέσει εγκαύματα τρίτου βαθμού το λιγότερο είναι η καθημερινότητά μας που πάει από το κακό στο χειρότερο. Όλα τα άλλα είναι απλώς …οδοντόκρεμες! Και επί πλέον μας επιβαρύνει και μια ψυχολογία παλινδρόμησης που δεν μας αφήνει με τίποτα να δούμε με καθαρό βλέμμα και νου!
Οδεύουμε ολοταχώς, καμαρωτοί καμαρωτοί, την οδό της απωλείας και της συγχώνευσης των αποφαγίων που στροβιλίζονται  στο γλιτσιασμένο δάπεδο μιας προπολεμικής ταβέρνας. Βρισκόμαστε υπό καθεστώς αυστηρής επιτήρησης από την Επιτροπή κατά της διαφθοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης που κατά διαβολική σύμπτωση η σύντομη ονομασία της είναι GRECO!
Διότι σου λέει, είστε διεφθαρμένοι, δεν πα’ να λέτε ό,τι θέλετε εσείς. Είπαμε, αλλά μη το βγάλετε τα μάτια. Νισάφι. Έλεος. Με τακτ! Μας κάνανε λέει 27 συστάσεις εδώ και δυο χρόνια και υλοποιήσαμε μόνο τη μία. Άκουσον, άκουσον! Και μας κόλλησαν στην γωνία. Πενήντα δύο σελίδες πόρισμα μας έτριψαν στη μούρη γιατί, σου λέει, αγρόν αγοράζατε. Προφανώς, διότι σίγουρα έπεσαν οι τιμές.
Εντυπωσιάστηκαν, λέει, από το γεγονός που δεν έγινε καμιά πρόοδος σε προτάσεις τους που δεν απαιτούνταν αλλαγή νόμου και ίσως αυτό ήταν χρονοβόρο. Διότι όσο και να πεις χρειαζόταν νομική φόρμουλα για την δίωξη μελών και πρώην μελών των ελληνικών κυβερνήσεων σε περίπτωση έρευνας για διαφθορά! Πού να τρέχεις τώρα; Χρειαζόταν αλλαγή του Συντάγματος, αλλά και από την άλλη, μπορεί να είχαμε και διαταραχή των διεθνών σχέσεων της χώρας! Και, προφανώς, από αφηρημάδα υπήρχε έλλειψη ποινικοποίησης του αδικήματος της διαφθοράς σε πάμπολλες περιπτώσεις δημοσίων και μη προσώπων με αποτέλεσμα τη σκανδαλώδη ανυπαρξία της τιμωρίας.
Δηλαδή τι θέλουν να πουν τα παλικάρια; Ότι είμαστε η …Ελβετία της διαφθοράς;
Πόσο πια να καμαρώνουμε; Πόσο;    
Αγκύλωση θα πάθουμε! 

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Το κορίτσι …λάστιχο!
Απύθμενο και βάθος αμέτρητο που ξεκινάει από το κοντινό παρελθόν, εδραιώνεται στο παρόν και εξακοντίζεται στο μέλλον. Το ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύκτα! Μια χώρα που τραβολογιέται ανήμπορη πλέον, νυχθημερόν, στις ορέξεις οικονομικών ονειρώξεων!
Η χώρα στη δίνη μιας ρευστής κατάστασης που καθώς εδραιώνεται η μια έκπληξη παρουσιάζεται η επόμενη. Εκπλήξεις ανυπόφορης αντοχής και ενός ελεεινού αποτροπιασμού. Έκθετη στα χάδια και στα γιουχαΐσματα ενός ανήκουστα εξαγριωμένου πλήθους που επίμονα ζητά την κεφαλή της επί πίνακι! 
Το εξιλαστήριο θύμα προσφέρεται αδόλως (!) στην κοινή θέα να υποφέρει τα αδηφάγα βλέμματα που κινούνται αχόρταγα και περιγελαστικά. Τα κουρέλια μάταια προσπαθούν να καλύψουν τη γύμνια της. Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται. Μονότονα ανατριχιαστικό το καθημερινό ξυλοκόπημα. Όσο αντέχει και καλά κρατεί, δυναμώνει η προσπάθεια για την κατάρρευσή της. Για τον τελικό χορό της νίκης πάνω από τα αποκαΐδια της.
Γλυκό βάλσαμο τα ευχολόγια που στολίζουν επιμελώς τις υποβόσκουσες γλυκές αμαρτίες να καλύπτουν κρυφές επιθυμίες. Γιατί η κρίση η δική μας, πλέον, δεν είναι ακραιφνώς οικονομική. Είναι η δυνατή φωνή του τελάλη που βροντοφωνάζει σε ανατολή και δύση την έναρξη μιας άκρατης εξαθλίωσης. Είναι η τελευταία πράξη ενός έργου που κράτησε χρόνια και είναι καιρός τώρα πλέον να λάβει τέλος, να κλείσει η αυλαία κάτω από τα ευγενικά χαμόγελα φίλων και εχθρών.
Όλα έχουν ειπωθεί και άλλα τόσα να γίνουν. Η σταδιακή εξαθλίωση ενός περήφανου λαού βρίσκει το δρόμο της με αργά και αποφασιστικά βήματα. Για να φτάσει να περιφέρεται αγόγγυστα και στα πιο κρυφά και σκοτεινά μονοπάτια προς επιδείνωση μιας μεγαλύτερης εμπέδωσης και καταστολής κάθε μελλοντικού κρυφού στοχασμού.
Ούτε κακό παράδειγμα είμαστε, ούτε ειδική περίπτωση όπως το εννοείτε. Είμαστε κακό παράδειγμα, ναι, για τους υπόλοιπους μαθητές να μην καθυστερούν στην προσέλευσή τους στο σχολείο. Ναι, είμαστε ειδική περίπτωση για το μάθημα ανατομίας και την κατάληξη πορισμάτων για τα επόμενα θύματα που καρτερικά περιμένουν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας!
Είμαστε τα πρώτα θύματα ενός θαυμαστού καινούριου κόσμου!
Συμφωνείτε κύριε Χάξλεη; 

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Καλοκαίρι τέλος! Τα κεφάλια μέσα!
Ένα μαύρισμα το πήραμε. Φτάνει, αρκετά για το καλοκαίρι. Ακολουθεί το …μαύρισμα του χειμώνα! Να αφήσουμε λίγο χώρο και για αυτό! Όσο κολυμπήσαμε, κολυμπήσαμε. Μην εξαντληθούμε κιόλας! Να έχουμε δυνάμεις και για το κολύμπι του χειμώνα! Πεταλούδα θα είναι; Ύπτιο; Πρόσθιο; Θα σας γελάσω! Πάντως ένα κολύμπι στα ανοιχτά σίγουρα θα είναι. Μην πάθουμε και κράμπες! Ποιος θα μας γυρίσει πίσω; Δεν είναι να μείνουμε αβοήθητοι μεσοπέλαγα!
Αρχίσανε τα όργανα άμα τη εμφανίσει του φθινοπώρου, διότι ό,τι και να κάνεις δεν μπορείς να το αρνηθείς. Ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας των πανηγυριών. Αντιλαλούν τα όργανα σε πόλεις και χωριά. Τελείωσε ο θέρος και η προετοιμασία των πληβείων για το βαρύ χειμώνα είναι προ των πυλών!
Ο οικονομικός αποκλεισμός καλά κρατεί και οσονούπω μια επερχόμενη ασφυξία. Το θέμα είναι να αποδειχτεί περίτρανα ότι αυτή τη χώρα εδώ και χρόνια  ήταν ξέφραγο αμπέλι. Διότι πώς να δικαιολογήσεις την ξαφνική παρουσία πολλαπλών περιπτώσεων αρμέγματος του δημοσίου; Κάθε μέρα νέες τραγελαφικές περιπτώσεις που αν μη τι άλλο έχουν κοινό αποτέλεσμα. Καμιά διοίκηση, κανένας έλεγχος.
Και ξαφνικά μέσα στη σιγαλιά και την ηρεμία του δειλινού ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου και ο οχετός εμφανίζει ένα ξέφραγο αμπέλι. Και πόσα ακόμη έχουν να δουν τα μάτια μας! Να ακούσουν τα αυτιά μας!
Ξαφνικά ευρέθησαν οι μηχανισμοί και ανακαλύπτουν μερικούς επίγειους παραδείσους στην ψωροκώσταινα; Έπρεπε να φτάσουμε στο …αμήν για να βγουν τα περισσότερα στο μεϊντάνι; Δηλαδή αν δεν υπήρχε η κρίση πόσες συντάξεις ακόμη θα ήταν ενεργές; Σίγουρα θα σπάζαμε κι άλλο ρεκόρ! Αυτό των υπεραιωνόβιων!
Από την άλλη, τεράστια ποσά δόθηκαν σε μη κυβερνητικές οργανώσεις τα τελευταία χρόνια, όταν έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα! Όταν ο κόσμος άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι κάτι έρχεται, κάτι σπαρταράει, απίστευτες δραστηριότητες ανά την υφήλιο με χρήματα του έλληνα φορολογούμενου.
Διότι υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν και αυτοί!
Μέχρι πότε όμως;