Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ




Οι λέξεις έχουν χάσει το πραγματικό τους νόημα!
Οι σειρήνες εκ της αλλοδαπής κραυγάζουν για τη στήριξη και τη βοήθεια υπέρ της χώρας. Αρκεί να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις. Τι σόι βοήθεια είναι αυτή όταν εκ των πραγμάτων οι συμβουλές και οι νουθεσίες της καταλήγουν στο εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα;
Προφανώς εννοούν τη βοήθεια για τις δικές τους πλάτες. Την οποία προσφέρει αφιλοκερδώς το νέον πειραματόζωο που αποδεικνύεται ότι καλά κρατεί οπότε η εξερεύνηση της αντοχής μπορεί να κρατήσει ακόμη μερικές μέρες μέχρι της πλήρους καταγραφής των αντιδράσεών του.
Η εξωτερική βοήθεια καταλήγει στην απόδειξη μιας πλήρους αδυναμίας ενός εσωτερικού συντονισμού. Ενός συντονισμού που ακολουθεί τα χνάρια ενός πολιτικού συστήματος που γεννήθηκε, μεγάλωσε, αντρειώθηκε και αυτή τη στιγμή χαροπαλεύει απλώνοντας τα χέρια του για σωτηρία από ενόχους και αθώους.
Η ακινησία του φιλοθεάμονος κοινού προκαλείται από το σοκ της έκπληξης που αδυνατεί να χαλιναγωγήσει μια σφοδρή σκέψη που ενοχλητικά παραπαίει μεταξύ παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Αδυνατεί να συντονίσει τις γεύσεις που χάνονται και συνεχώς απομακρύνονται. Και παραμένει ένα υποκείμενο προς εξαθλίωση.
Οι αποφάσεις λάστιχο, οι παραστάσεις λάστιχο, η χώρα σε κατάσταση …Τιραμόλα! Οι ειδήσεις σε κατάσταση πλήρους συγχύσεως. Συμφωνία και μη συμφωνία γράφουν τα ξένα μέσα ενημέρωσης. Κάτι περισσότερο ή λιγότερο γνωρίζουν. Μια διαρκής απειλή.
Από το νέο πρόγραμμα – καταστροφή – εξαρτάται η επιβίωση της χώρας. Μέχρι το επόμενο που θα ακούσουμε πάλι τα ίδια. Όπως πριν από καιρό… Ένα γνώριμο σκηνικό που αναπαράγεται και συντηρεί μια ανίδεη πληροφόρηση.
Οι μεγάλες ανατροπές που συμβαίνουν και θα ζήσουμε πλουσιοπάροχα τις επιπτώσεις τους, είναι απόρροια μιας κατάστασης που ζήσαμε τις τελευταίες δεκαετίες. Το …δώσε και μένα μπάρμπα μας τιμωρεί ανελέητα. Το ελληνικό θαύμα που ζούσαμε ήταν αποτέλεσμα μιας κρυφής και ένοχης συνωμοσίας μεταξύ των άμεσα ενδιαφερομένων. Και ήταν επιτυχής, μέχρι τη στιγμή που ο κόμπος έφτασε στο χτένι και τώρα προσπαθεί να τα ξυρίσει σύριζα. Αλλά αυτή η αλλαγή του στάιλινγκ αποδεικνύεται επώδυνη.
Για να απομείνουμε και χωρίς γένια και χωρίς χτένια!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου