Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! Ο Βασίλης Μόσχης στην εφημ. ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ | ΚΑΤΕΡΙΝΗ



Η ζωή συνεχίζεται!
Γιατί όχι; Μια χαρά πάνε όλα. Ανακοινώθηκαν οι ημερομηνίες των πανελληνίων, συνεχίζεται η σεισμολογική δραστηριότητα στην περιοχή, λες και το κάνει επίτηδες, λες και θέλει να μας ταρακουνήσει, το κρύο όσο πάει και σφίγγει, λες και θέλει να τα καταφέρει καλύτερα από το ζωνάρι, η Αγγέλα αγρίεψε κι αυτή, συνοδοιπόρος στα φυσικά φαινόμενα και ζητά κι αυτή το μερτικό της!
Στο εσωτερικό, απειλές αποχωρήσεων, δηλώσεις αυτοκριτικής, ένα μάζεμα των ασυμμάζευτων, μια πίκρα στο στόμα, μια αίσθηση - που όλο και αυξάνει – ότι είμεθα βλάκες, ότι είμεθα λίγο από όλα περιμένοντας την κατραπακιά να έρθει από το πουθενά στο δόξα πατρί!
Το πετρέλαιο αποφάσισε να ασχοληθεί με το σπορ της αναρρίχησης διότι όσο δεν πουλάει πρέπει να κερδίσει τη χασούρα. Τα ξύλα τέλος. Έναρξη του παγετώνα. Καλό μας κρύωμα και καιρός να βγάλουμε βελέντζες και φλοκάτες και να χαθούμε από κάτω τους. Όπως παλιά! Τέρμα το ηλεκτρικό, μια γκαζόλαμπα είναι αρκετή! Όπως παλιά! 
Η Αγγέλα δηλώνει ένθερμος οπαδός του Νικολά που οσονούπω ετοιμάζεται για εκλογές! Διότι ό,τι και να πεις, τόσο καιρό συνάδελφοι και ομοτρεχάμενοι μια συμπάθεια θα έχει εκδηλωθεί. Χαμένα θα πάνε τόσα κοινά ανακοινωθέντα; Να βγει κανένας άλλος; Και άντε πάλι από την αρχή. Γνωριμίες, τσακωμοί, διαφωνίες. Δεν είμαστε για τέτοια, θα σκέφτηκε. Ίσα που πρόλαβα να τα βάλω σε μια σειρά. 
Αλλά εμείς εδώ, παραπονεμένοι που δεν έχουμε συνοδοιπόρους και υποστηρικτές. Μας έχουν γυρίσει όλοι την πλάτη. Διότι δεν εκδηλώνουμε σωστά συναισθήματά  για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Δεν την σεβόμαστε. 
Πρέπει όμως να το ξεκαθαρίσουμε. Εμείς ή αυτοί; Εμείς ή εκείνοι; Εμείς ή οι άλλοι; Διότι εμείς ακόμη ψάχνουμε να βρούμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ανάμεσα στα απομεινάρια των άχρηστων περισσευμάτων των λαϊκών αγορών μετά το μεσημέρι. Κάποια στιγμή που πάει να σουρουπώσει και αρχίζει και λιγοστεύει το φως. Ίσως αυτό φταίει. Η έλλειψη του φωτός.
Θα πρέπει να αλλάξουμε πόστο. Να την ψάξουμε σε άλλα μέρη. Να φύγουμε από τα ανήλιαγα στενά των σκουπιδιών. Εκεί θα βρούμε, μόνο, τα χαμένα μας όνειρα.
Σε απόρθητα χρηματοκιβώτια είναι στοιβαγμένη και καλά αλυσοδεμένη.
Σαν την πρώτη τυχερή δεκάρα του Σκρουτζ Μακ Ντακ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου