ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ   28/08/2009

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Ένα αστέρι πέφτει, πέφτει...

Το κοιτώ στον ουρανό...

μια ευχή κάνω για σένα

τελευταία μου ελπίδα

τον Θεό παρακαλώ.

Μόνο τα αστέρια πέφτουν και αυτά σε λαϊκά σουξέ της εποχής. Κρυφές ελπίδες ονείρων υπό την επήρεια οινοπνεύματος και υψηλής διάθεσης. Τι μας απέμεινε τώρα; Μια τελευταία ελπίδα και αυτήν να την περιμένουμε μόνο από ψηλά. Διότι τι να μας κάνουν τα αστέρια που πέφτουν; Να τρέξουμε να τα μαζέψουμε;

Άλλα περιμένουμε να πέσουν αλλά δυστυχώς φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Σήμερα το άσμα μπορεί να κυκλοφορήσει σε νέα κόπια. Το πετρέλαιο πέφτει πέφτει... αλλά τίποτα άλλο δεν πέφτει... Στον ουρανό κοιτάμε αλλά ...φρούδες ελπίδες.

Πέφτει η τιμή του  πετρελαίου και αυξάνονται τα αποθέματα πετρελαίου. Χαράς ευαγγέλια για όλους εκτός από τους καταναλωτές. Διότι όταν κάποτε το πετρέλαιο ανέβαινε πήραν την ανιούσα και όλα τα υπόλοιπα λόγω άμεσης σχέσης με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες. Τώρα που πέφτει τα παραπάνω μένουν αγκυλωμένα και σταθερά.

Και νάσου η ΔΕΗ παρατηρεί, λέει, αύξηση των κερδών της, και να σου η μια τράπεζα αύξηση των κερδών της, και να σου η άλλη μεγαλοεταιρεία αύξηση των κερδών... και πάει λέγοντας.

Λήξη συναγερμού για την οικονομική ύφεση; Όλα καλά δηλαδή; Κάποιος κάτι πρέπει να μας πει για να ξέρουμε τι να κάνουμε. Μπορούμε δηλαδή να αρχίζουμε να ξοδεύουμε; Να πάρουμε αμπάριζα τους δρόμους και τα μαγαζιά;

Η οικονομική κρίση τελικά ήταν και είναι μια πικρή ιστορία μεγαλομετόχων;

Και τώρα που το πετρέλαιο εδώ και καιρό είναι συγκριτικά σε χαμηλή τιμή γιατί δεν βγαίνει μια μεγαλοεταιρεία να πει, βρε αδελφέ, τις κατεβάζω τις τιμές. Αφού έμαθα να τις ανεβάζω σε καιρούς χαλεπούς, θα πρέπει να τις κατεβάζω και σε καιρούς ...παχέων αγελάδων!

Διότι όπως φαίνεται, ισχύουν δυο ...παζάρια. Γι’ αυτούς και για κείνους.

Εμείς ακόμα δεν ξέρουμε με ποιους είμαστε.

Ακόμα κοιτάμε τον ουρανό!

Και η Κλειώ από μακριά αναφωνεί:

Πού να ΄ναι ο ίσκιος σου Θεέ;