ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 24/12/2008

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Όσο πιο ψηλό είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο τόσο πιο επιβλητική η εντύπωση που γεννά ένα θαυμασμό ανάμεσα σε μυρωδιές από μελομακάρονα, ετικέτες νέων ενδυμασιών και απόκοσμες εντυπώσεις από καινούρια βιβλία.

Χειμώνας πάλι, το τέλος του χρόνου έτοιμο για αναχώρηση και λίγο πριν το τελευταίο σκαλοπάτι το βλέμμα πέφτει σε μια ανανεωμένη ελπίδα από την εορταστική επέτειο της γέννησης του Χριστού. Κάθε χρόνο οι ελπίδες φτερουγίζουν αλλά αδυνατούν να πετάξουν πιο ψηλά.

Είναι μια ευκαιρία απόδρασης από την καθημερινότητα. Είναι ελάχιστες οι στιγμές που έχεις την ικανότητα να περιτυλίξεις με χιλιάδες, εκατομμύρια λαμπιόνια το όνειρο μιας ανύπαρκτης πραγματικότητας και να ακουμπήσεις λίγο τη χλιδή του. Αυτές οι μέρες προσφέρουν μια διαδρομή ξεχωριστή που λαμπυρίζει και προσκαλούν σε ένα ταξίδι λίγων ημερών.  

Τα κάλαντα ακούγονται πρωί πρωί και συνεχίζουν μέχρι αργά σε ένα ατελείωτο αγώνα προσέγγισης εθίμων που εξαντλούνται και πέφτουν στη χειμερία νάρκη των χιονοδρομικών! Η επαιτεία ανθίζει και η δυστυχία πλημμυρίζει στους δρόμους ξαφνικά - άφαντη τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου - για να διεκδικήσει το απαραίτητο χριστουγεννιάτικο δώρο!

Οι ημέρες έχουν καταλήξει σαν τις παγκόσμιες ημέρες της Ουνέσκο. Παγκόσμια Ημέρα Αγορών! Παγκόσμια Ημέρα Διασκέδασης! Παγκόσμια Ημέρα Εξαντλητικής Διατροφής! Παγκόσμια Ημέρα Αναπαύσεως! Παγκόσμια Ημέρα Δυσπεψίας!

Πίσω από όλες αυτές τις ημέρες κρύβεται πλέον επιμελώς η μιζέρια μιας ελπίδας για πιο φωτεινή ζωή! Την αναζητούμε χωρίς να γνωρίζουμε σε ποια μονοπάτια ή σε ποιες λεωφόρους πρέπει να την ψάξουμε. Δεν ξέρουμε! Προσπαθούμε να αφουγκραστούμε την ανάσα της σε λάθος δρόμους. Δεν ακούγεται και ανήμποροι παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής.

Το δίλημμα δεν θέλει να ξεδιαλύνει το θολό τοπίο. Αχνοφέγγει, πεταρίζοντας πάνω από τις νυσταγμένες πόλεις περιμένοντας το τέλος της διαδρομής.

Και αυτό που μένει είναι τα απομεινάρια μιας φεστιβαλικής γιορτής. Με νικητές και ηττημένους. Με κουρασμένους και ανήθικους. Ό,τι θα απομείνει μπορεί να ανακυκλωθεί.

Η γιορτή θα τελειώσει αλλά οι κάδοι της ανακύκλωσης θα παραμείνουν κενοί! Οι τυπικές ευχές θα κρέμονται στο χάος της πτώσης σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κρατηθούν στην ζωή.

Το πανηγύρι τελείωσε, τα φώτα έσβησαν, οι στιγμές ξεχάστηκαν!