Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!


ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 09/11/2009


ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ


Καινούριος πονοκέφαλος εν όψει!
Ούτε ασπιρίνες, ούτε ντεπόν, ούτε παναντόλ! Δεν κάνει τίποτα από αυτά! Η κατάσταση είναι αθεράπευτη και προμηνύεται θυελλώδης! Διότι η παγκοσμιοποίηση και η μονομερής ευαισθησία προκαλεί αντιδράσεις και άντε να βγάλεις άκρη.
Διότι η μονομερής εκδήλωση ευαισθησιών έχει να κάνει με τη μειονότητα πολιτών. Όχι ότι πρέπει να την αγνοήσουμε αλλά οποιαδήποτε εκδήλωση ενδιαφέροντος για αυτήν δεν θα πρέπει να είναι σε βάρος της πλειονότητας και της μεγαλύτερης μερίδας των πολιτών μιας χώρας.
Πριν από μερικές ημέρες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε την παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες αντίθετη με το δικαίωμα των γονέων να αναθρέψουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους και με τις θρησκευτικές ελευθερίες των παιδιών.
Διότι, σου λέει, είναι άλλοι που έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις οπότε δεν πρέπει να τους προσβάλουμε. Δημιουργούνται προβλήματα διαφορετικότητας. Οπότε για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο ...ξηλώστε εικόνες, σταυρούς και κάθε ίχνος θρησκευτικής παρουσίας από τις σχολικές αίθουσες. Ποια ησυχία, δηλαδή! Λογικό είναι να αντιδράσει και η απέναντι πλευρά που σίγουρα καλύπτει το μεγαλύτερο ποσοστό πολιτών.
Στην Ιταλία παρουσιάστηκε το θέμα που σιγά σιγά προμηνύεται να εξαπλωθεί και στις άλλες χώρες. Και νάσου μια δημοσκόπηση στην γειτονική χώρα σύμφωνα με την οποία το 84% των πολιτών τάσσεται υπέρ της παρουσίας του σταυρού στις σχολικές αίθουσες. Μεταξύ εκείνων που δεν πηγαίνουν ποτέ στην εκκλησία, το 68% τάσσεται υπέρ της παρουσίας του σταυρού. Το ποσοστό είναι 86% για όσους εκκλησιάζονται πολλές φορές το χρόνο και 93% για όσους εκκλησιάζονται “τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα”.
Αναφύεται μια ριζική αλλαγή που θα φέρει τα κάτω πάνω. Το παρελθόν της ιστορίας μιας χώρας τίθεται υπό αμφισβήτηση. Ξεχάστε ό,τι ξέρατε. Νέες εποχές, νέες θεωρίες!
Δεν μπορεί να θίγεται η προσωπικότητα ενός ατόμου. Όποτε πονάει χέρι, κόβει χέρι! Το θέμα είναι ότι δε λαμβάνεται υπόψη η μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού που σίγουρα είναι αντίθετη με αυτή την άποψη.
Πώς μπορεί η μεγαλύτερη μερίδα πολιτών να διαγράψει τις πολιτιστικές και κοινωνικές παραδόσεις της, χώρια από τη θρησκευτική σημασία που μπορεί να έχει η παρουσία μιας εικόνας ή ενός σταυρού;
Δεν μπορούν να μπουν όλα στο μουσείο.
Τι να πρωτοχωρέσει πια;! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου