ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ  26/08/2009

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Και τώρα τι κάνουμε;

Επιτέλους μόνοι! Οι φωτιές μας άφησαν στην ησυχία μας. Απομείναμε μόνοι μας να κοιτάμε μια έρημη μαύρη θάλασσα απλωμένη ανάμεσα σε λόφους, καπνούς και μαύρα σύννεφα εγκατάλειψης.

Επιτέλους μόνοι! Τέλος στα δραματικά πολεμικά ανακοινωθέντα. Τέλος οι τίτλοι δραματικών σεναρίων. Η ζωή συνεχίζεται κανονικά. Επιτέλους μόνοι γιατί οι διακοπές πρέπει να συνεχιστούν.

Η σιωπή σιωπά! Ο λόγος σταμάτησε να αναπνέει. Τόσοι άνθρωποι μπροστά στα κανάλια, δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, πολιτικοί, ιδιοκτήτες αντιστέκονται μπροστά στην ευθύνη της οδύνης. Ο καθένας έχει τους λόγους του να αντισταθεί μπροστά στην ανελέητη καταστροφή. Το βλέμμα τους ερευνά απεγνωσμένα το κυνηγητό της καταστροφής. Μια ασυντόνιστη καταγγελία για την τελική πλέον πτώση. Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Ο καμένος από πού να πιαστεί;

Τα σενάρια της καταστροφής είναι πάμπολλα. Η απαρίθμησή τους πληκτική. Εμπλέκονται έως και οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί. Ένας αδηφάγος συνωμοτικός παρορμητισμός στην εξερεύνηση και την κατάκτηση της γης.

Κάπου χωμένα μέσα στο δάσος ξεχωρίζουν τα μονοπάτια που καταλήγουν σε κατοικίες άλλες προχειροφτιαγμένες και άλλες με όλα τα πλούσια ελέη του Κυρίου. Η παρουσία του ανθρώπου σε απαγορευμένο μέρος. Σε επικίνδυνο μέρος. Έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης που να προστατεύουν την περιοχή από την παρουσία των ξαφνικών μανιταριών;

Χτύπα ξύλο – τι μπορεί να γίνει αν από βραχυκύκλωμα προκληθεί φωτιά σε μια κατοικία που είναι αποκλεισμένη από πεύκα; Βαθιά μέσα στο δάσος;

Και τώρα τι κάνουμε;

Ποιος μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες για την οικολογική καταστροφή στην περιοχή της Αττικοβοιωτίας; Διότι το οξυγόνο δεν περιορίζεται στα στενά όρια νομών και χωρών. Κυκλοφορεί ή δεν κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα. Και στην περιοχή δεν επαρκεί πλέον. Διότι κουράστηκε. Βλέπει μια Αθήνα να έχει καταλάβει όλη την περιοχή της Αττικής. Επεκτείνεται αδηφάγα.

Τι Αθήνα, τι Αττική! Ταυτόσημες ιδέες!