ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 17/01/2011
Ευτυχώς μια ψυχραιμία την έχουμε!
Μια ευδιάθετη ικανοποίηση την στρογγυλοκάτσαμε στο μάτι μας. Ένα χαμόγελο αισιοδοξίας το καρφιτσώσαμε στα χείλη. Διότι το παν είναι να διατηρούμε την ψυχραιμία μας στα σκωτσέζικα ντους που απολαμβάνουμε νυχθημερόν. Διότι η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά. Η άλλη μισή πού βρίσκεται, θα σας γελάσω! Ακόμα την αναζητούμε! Όποιος την βρει ας ενημερώσει και τους άλλους!
Έτσι κι αλλιώς όλα μισά τα έχουμε, τι ένα περισσότερο τι ένα λιγότερο; Στην αρχοντιά θα κολλήσουμε; Της οποίας, παρεμπιπτόντως, έχουμε μάλλον χάσει και τα δύο μισά! Αλλά δεν τα αναζητούμε. Τι να την κάνεις τόση αρχοντιά με άδειες τσέπες; Άρχοντας δεν γίνεσαι μόνο με το ύφος και την ιστορία σου. Όσο να πεις και μια γεμάτη τσέπη σου δίνει άλλο αέρα. Περπατάς περήφανα, δεν σκύβεις κακομοίρικα! Περπατάς και κουδουνίζει το χρήμα στην τσέπη σου, τρόπος του λέγειν δηλαδή.
Με χαμένη, λοιπόν, την αρχοντιά μας ήρθε ο καιρός να ξαναζήσουμε και πάλι ιστορικές στιγμές ως έθνος. Για να ανακαλύψουμε, ίσως, - ο Θεός μεγάλος είναι! – τη χαμένη μας περηφάνια και αρχοντιά. Διότι δεν παύουμε ποτέ να έχουμε ελπίδες ότι ...πάλι με χρόνια και καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι! Και, μάλλον, πάλι ακολουθούμε λάθος πορεία για να τη βρούμε...
Γιατί, ως συνήθως, όταν πρόκειται για ...μεγαλειώδεις υποθέσεις διεθνούς βεληνεκούς βγαίνουν μαχαίρια και χατζάρες και ...όποιον πάρει ο χάρος! Διότι έχοντας ...χαμένο τον άρτο, μας αρκεί και η ενασχόληση ...με τα θεάματα!
Πανικόβλητοι αναρωτιόμαστε τι θα απογίνει με το μέγα θέμα της Γιουροβίζιον! Τι έγινε και πάλι; Πόση μελάνι θα χυθεί, πόσες απόψεις και αντιρρήσεις θα ακουστούν για το φλέγον αυτό θέμα; Όλοι γνώστες και απόκληροι μιας κοινωνίας που προσπαθεί να κρύψει το πρόσωπο της πίσω από ένα πολύχρωμο τσεμπέρι. Μια αγωνιώδης και ατέρμονη κατάσταση που θα συντηρήσει τις ελπίδες για το ποιός, για το πώς, για το τίποτα ...εν μέσω νυχτερινής θυέλλης!
Όταν η Τουρκία κατοχύρωσε τον Καραγκιόζη σαν δικό της πολιτιστικό προϊόν οι βεντάλιες ανέμιζαν ανέμελα, ελαφρά τη καρδία, στις δροσερές ακτές της χώρας ενός πολύπαθου Οδυσσέα.
Αλλά, αυτός γνώριζε την Ιθάκη του!
Ευτυχώς μια ψυχραιμία την έχουμε!
Μια ευδιάθετη ικανοποίηση την στρογγυλοκάτσαμε στο μάτι μας. Ένα χαμόγελο αισιοδοξίας το καρφιτσώσαμε στα χείλη. Διότι το παν είναι να διατηρούμε την ψυχραιμία μας στα σκωτσέζικα ντους που απολαμβάνουμε νυχθημερόν. Διότι η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά. Η άλλη μισή πού βρίσκεται, θα σας γελάσω! Ακόμα την αναζητούμε! Όποιος την βρει ας ενημερώσει και τους άλλους!
Έτσι κι αλλιώς όλα μισά τα έχουμε, τι ένα περισσότερο τι ένα λιγότερο; Στην αρχοντιά θα κολλήσουμε; Της οποίας, παρεμπιπτόντως, έχουμε μάλλον χάσει και τα δύο μισά! Αλλά δεν τα αναζητούμε. Τι να την κάνεις τόση αρχοντιά με άδειες τσέπες; Άρχοντας δεν γίνεσαι μόνο με το ύφος και την ιστορία σου. Όσο να πεις και μια γεμάτη τσέπη σου δίνει άλλο αέρα. Περπατάς περήφανα, δεν σκύβεις κακομοίρικα! Περπατάς και κουδουνίζει το χρήμα στην τσέπη σου, τρόπος του λέγειν δηλαδή.
Με χαμένη, λοιπόν, την αρχοντιά μας ήρθε ο καιρός να ξαναζήσουμε και πάλι ιστορικές στιγμές ως έθνος. Για να ανακαλύψουμε, ίσως, - ο Θεός μεγάλος είναι! – τη χαμένη μας περηφάνια και αρχοντιά. Διότι δεν παύουμε ποτέ να έχουμε ελπίδες ότι ...πάλι με χρόνια και καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι! Και, μάλλον, πάλι ακολουθούμε λάθος πορεία για να τη βρούμε...
Γιατί, ως συνήθως, όταν πρόκειται για ...μεγαλειώδεις υποθέσεις διεθνούς βεληνεκούς βγαίνουν μαχαίρια και χατζάρες και ...όποιον πάρει ο χάρος! Διότι έχοντας ...χαμένο τον άρτο, μας αρκεί και η ενασχόληση ...με τα θεάματα!
Πανικόβλητοι αναρωτιόμαστε τι θα απογίνει με το μέγα θέμα της Γιουροβίζιον! Τι έγινε και πάλι; Πόση μελάνι θα χυθεί, πόσες απόψεις και αντιρρήσεις θα ακουστούν για το φλέγον αυτό θέμα; Όλοι γνώστες και απόκληροι μιας κοινωνίας που προσπαθεί να κρύψει το πρόσωπο της πίσω από ένα πολύχρωμο τσεμπέρι. Μια αγωνιώδης και ατέρμονη κατάσταση που θα συντηρήσει τις ελπίδες για το ποιός, για το πώς, για το τίποτα ...εν μέσω νυχτερινής θυέλλης!
Όταν η Τουρκία κατοχύρωσε τον Καραγκιόζη σαν δικό της πολιτιστικό προϊόν οι βεντάλιες ανέμιζαν ανέμελα, ελαφρά τη καρδία, στις δροσερές ακτές της χώρας ενός πολύπαθου Οδυσσέα.
Αλλά, αυτός γνώριζε την Ιθάκη του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου