Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! 11/02/2010

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ."ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 11/02/2010

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Αποκλείεται να είναι διαφορετικά!
Κυβερνητικός δάκτυλος για να καλύψει τα πεδία αντίδρασης. Πόσα πια να χωρέσει ο εγκέφαλος; Κάποια στιγμή θα γεμίσει και δεν θα μπορεί να δουλεύει άλλο!
Διότι μας έπεσαν απανωτά. Το ένα πίσω από το άλλο. Πανικός και σύγχυση ένα πράμα! Δεν ξέρουμε από πού μας έρχονται οι κατραπακιές. Οπότε προκαλείται ένας αποσυντονισμός και η λειτουργία της σκέψης απασχολείται συνεχώς οπότε δεν υπάρχει τόπος και χρόνος για οτιδήποτε άλλο!
Και τα γαργαλιστικά είναι πιο ευχάριστα στην σκέψη. Κάτι σαν την ζάχαρη και τα λιπαρά. Δεν ξέρουμε όλοι ότι κάνει κακό; Εν τούτοις όλοι αποζητούμε την γλύκα και την γεύση αμφοτέρων. Και χτυπούν κόκκινο το ζάχαρο και οι χοληστερίνες! Ξέρουμε ότι κάνουν κακό αλλά εμείς εκεί επιμένουμε. Διότι ο εθισμός είναι κακό πράμα! Δεν μπορείς να ξεκολλήσεις!
Το ίδιο συμβαίνει και με την ...κοινωνική κριτική. Όλοι την απεχθάνονται και όλοι είναι ερωτευμένοι μαζί της. Και ως εκ τούτου την ακολουθούν κατά πόδας! Μέχρι πλήρους εξαντλήσεως και καταρρακώσεως!
Καταιγισμός γεγονότων και παράλληλη πληθώρα σχολιασμών και κατά τα φαινόμενα βάσει σχεδίου. Δεν εξηγείται διαφορετικά η ...πανδημία διαζυγίων και τρίτων προσώπων! Επιδημία δεν το λες διότι οι μονάδες εντατικής δεν επαρκούν για τα ...απανωτά χτυπήματα της μοίρας. Ποια κακή μοίρα μας έλαχε να ζήσουμε ...σταλιά σταλιά κι αχόρταγα τέτοιες ηρωικές στιγμές ...άπλυτων;
Πώς μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά αυτή η άκρατη λαγνεία, πλήρους ωραρίου, για τα τρομερά συμβάντα της τηλεοπτικής οικογένειας; Διότι όλοι μαζί, μια οικογένεια την αποτελούν! Όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους, άσχετα αν στην πραγματικότητα δεν έχουν ίσως συναντηθεί ποτέ τους. Η γνωριμία γίνεται από τα τηλεοπτικά παράθυρα των καναλιών. Να ’ναι καλά η τεχνολογία που έχει εκμηδενίσει τέτοιες μικρολεπτομέρειες! 
Είναι αποφυγή και υποσυνείδητη επικάλυψη των βλαβερών συνεπειών ...του καπνού; Διότι μετά τον καπνό οσονούπω θα φανούν και οι φλόγες μιας υποβόσκουσας πυρκαγιάς. Μιας πυρκαγιάς που θα μας πάρει και θα μας σηκώσει!
Προσπαθούμε προφανώς να εκμηδενίσουμε τα σημάδια του αυτολιθοβολισμού τον οποίον έχουμε υποστεί και ανακαλύπτουμε την εξ ύψους παρηγορίαν σε δραματικές σειρές τρίτων προσώπων!
Διότι ο εσωτερικός ιδιόκτητος πόνος μετριάζεται όταν συνοδοιπορούμε με τον ξένο πόνο και το ξένο δράμα που προσφέρονται σταγόνα σταγόνα. Με δόσεις. Κάτι σαν ιατρική συνταγή. Για να επέλθει μια πιο ήπια μορφή της δικής μας ασθένειας! Διότι όταν βλέπεις τον εκτροχιασμό του διπλανού ευχαριστείς τον Θεό για τον δικό σου που φαντάζει πλέον μηδαμινός!
Καιρός να αλλάξουμε παραστάσεις!
Αργεί και η Γιουροβίζιον!
Πόσο θα αντέξουμε μέχρι τότε;

    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου