ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ 09/04/2010

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ  09/04/2010

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Κάτι φταίει!

Μας έχουν ματιάσει; Μας έκλεψαν το κοκαλάκι της νυχτερίδας; Χάσαμε την τυχερή δεκάρα του Σκρούτζ; Τι από όλα αυτά μπορεί να συμβαίνει; Πώς θα λύσουμε αυτό το υπέρλαμπρο μυστήριο που καταδιώκει τα νυχτερινά και τα ημερήσια όνειρά μας; Είμαστε υπό διωγμόν! 

Γιατί δεν την πιάνουμε να την ρωτήσουμε; Γιατί κυρία μου δημοσιεύετε αναληθή στοιχεία; Έχετε αντίρρηση; Φέρτε μας στοιχεία. Πώς δημοσιεύετε στους Financial Times τις ανταποκρίσεις σας; Τα έχετε διασταυρώσει; Ναι ή όχι; Διότι διαφορετικά σταυρώνετε εμάς.

Η κυρία Κέριν Χοπ, ανταποκρίτρια της εν λόγω εφημερίδας έστειλε τα μαντάτα στην έδρα της και αυτοί οσονούπω έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά. Κάτι που κάνουν πολύ καλά εδώ και καιρό. Κάτι τρέχει με την εφημερίδα. Κάτι της χρωστάμε. Διότι μπορεί να εμπλέκονται θυγατρικές και παραθυγατρικές εταιρίες και βρίσκουν ευκαιρία. Μία εσύ; Δύο και τρείς εγώ. Και ο πόλεμος καλά κρατεί.

Δεν έχουν λεφτά οι ελληνικές τράπεζες σου λέει! Τα σήκωσαν οι έλληνες και τα πήγαν αλλού. Τα έβγαλαν εκτός συνόρων. Πανικός. Διότι ως γνωστόν οι Έλληνες έχουν λεφτά. Η χώρα δεν έχει. Και αφού δεν έχει η χώρα από κάπου πρέπει να τα βρει. Ασε λοιπόν να έχουμε σε κάποια περίπτωση ανάγκης. Δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί!

Διότι είναι και αυτό ένα είδος πολέμου. Κυκλοφορεί ένας πανικός στην αγορά. Θυμάστε στις παλιές καλές εποχές που άδειαζαν τα ράφια των σούπερ μάρκετ; Ως και οι σκυλοτροφές είχαν έλλειψη. Και αυτό επειδή είμαστε φιλόζωοι και σου λέει τι να κάνω, πώς να ταΐζω σε καιρό πολέμου τα ζωντανά μου ή λόγω κεκτημένης ταχύτητας ο στόχος ήταν απλώς το άδειασμα των ραφιών; Ο πανικός αγόραζε ότι έβλεπε και ότι έβρισκε μπροστά του. Και τελικά πετάξαμε ένα σωρό κουτιά γάλα ως ασκόπως αγορασθέντα και ληχθέντα κατά πώς καταγράφει η ιστορία.

Κερδισμένες οι εταιρίες με την πλούσια κατανάλωσή μας.

Αλλά είναι γεγονός, σου λέει, ότι ένα είκοσι τα εκατό των καταθέσεων μεταφέρθηκε σε ελληνικές τράπεζες του εξωτερικού για να υπάρχει ασφάλεια. Δεν ξέρεις τι γίνεται στο μέλλον. Ασε να έχουμε κανένα ευρώ κάτω από το προσκέφαλό μας. Για μια ώρα ανάγκης, βρε παιδιά.

Το θέμα είναι ότι και εμείς οι ίδιοι ακολουθούμε το παιχνίδι που παίζεται. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε το γερό παιχνίδι που παίζεται κάτω από το τραπέζι. Διότι και δεν βλέπουμε και δεν ακούμε. Και να πεις ότι δεν έχουμε καλούς γιατρούς;

Αποκλείεται να μετακόμισαν όλοι στο Κολωνάκι!