ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ! 04/01/2010

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜ. "ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ" ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ   04/01/2010

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΣΧΗΣ

Να τα πούμε;

Πέστε τα, πέστε τα!

Και ακόμα περιμένουμε να μας τα πούνε και όσο να πεις ένα άγχος το έχεις. Διότι δεν ξέρεις αν θα σου τα πούνε καλά για να ευφρανθεί η ψυχούλα σου. Αν μασήσουνε τα λόγια τους και δεν ευχαριστηθείς ...τα κάλαντα σου; Διότι διαφορετικά είναι να σου τα πούνε με καθαρή φωνή, με άψογη άρθρωση και στεντόρεια απόδοση. Είναι διαφορετικά τα πράγματα. Το απολαμβάνεις ...το κάλαντο σου και το ευχαριστιέσαι. Γιατί τί απόμεινε πλέον; Μια ευχαρίστηση. Μια ευχαρίστηση είναι η ζωή. Ένα απλανές δρομολόγιο από το ένα θέμα στο άλλο. Ένα ταξίδι περιπλάνησης από το ένα σημείο στο άλλο. Να μην το ευχαριστηθείς κιόλας; Να μην το απολαύσεις;

Και εδώ εξαρτάται και πρέπει να το δηλώσεις από την αρχή του ταξιδιού. Θέλεις την ευχαρίστηση της διαδρομής ή την ευχαρίστηση του τέλους του ταξιδιού; Α! πα, πα! Και τα δυο δεν γίνεται. Απαραίτητη η επιλογή. Δεν υπάρχει χώρος για ...φαταούλες! Πρέπει όλοι να ευχαριστηθούν. Διαφορετικά χαλάει η περιπλάνηση.

Αλλιώς είναι να έρχονται τα πιτσιρίκια και να σου τα λένε τα κάλαντα με φωνή καθάρια και ζωηρή. Αλλιώς είναι! Νιώθεις ότι πλημμυρίζει όλος ο χώρος με άλλη ενέργεια. Νιώθεις ότι γεμίζει ο χώρος με ελπίδα και λες, πού θα πάει, κάτι θα κάτσει και εδώ.

Και τελείως διαφορετικά είναι όταν έρχονται σπρώχνοντας ο ένας τον άλλο και με κακομοίρικη διάθεση και φωνή ίσα που ακούγεται να σου τα πουν. Ε! δεν τους θες! Τί; Να μου μαγαρίσουν το σπίτι; Να πάει στραβά όλη η χρονιά; Και ποιός περιμένει την επόμενη χρονιά για να αλλάξεις το ποδαρικό; Δώδεκα μήνες είναι αυτοί. Δυσβάστακτοι και ζοφεροί! Και πώς θα τους υπομείνεις;

Διότι τέτοιες μέρες δεν θέλεις ούτε γκρίνιες, ούτε μαύρες σκέψεις. Το ρίχνεις έξω για να πάει όλη η χρονιά μεσ’ στην καλή χαρά! Διότι αν είναι σαν την προηγούμενη ...κλάφτα Χαράλαμπε!

Και, άντε, ο Χαράλαμπος να κλάψει. Πόσο θα κλάψει και για ποιόν; Θα τους προλάβει όλους;

Διότι όσο να πεις πρέπει να σκεφτούμε και το χρέος μας. Διότι όλοι χρωστάμε και δεν το ξέρουμε. Διότι χρωστάμε ούτε λίγο ούτε πολύ 27.746 δολάρια ο καθένας μας. Ετσι λέει το “Νιούζγουικ” - αλλοδαπό περιοδικό κύρους – στην τελευταία του εμφάνιση που μας έχει πρώτους στη λίστα των πιο χρεωμένων ανθρώπων στο κόσμο. Υπολόγισε πόσα εκατομμύρια είμαστε...

Παρακαλούνται, όσοι κλαίνε άγαρμπα, να μεταναστεύσουν!